บททั้งหมดของ The Cursed King: บทที่ 61 - บทที่ 70

“Ano ka ba, nagkalagnat lang ako kanina, lagnat lang iyon. Okay na ako,” natatawang saad ko pa rito.“Lagnat? What’s that?” nawala naman kaagad sa mga labi ko ang kaninang naka paskil na ngiti roon. Humiwalay ako ng yakap sa kanya at binalingan siya ng kuwestiyonableng tingin.“Hindi niyo alam kung ano ang salitang lagnat?” manghang turan ko. Grabe, ang saya siguro maging Witch kagaya nila dahil hindi sila nagkakasakit.Parang batang tumango siya sa tanong ko. Hindi ko tuloy mapigilan na kurutin ‘yong pisngi niya.“Ouch. That hurts.” Reklamo niya sa akin. Bigla na lang agad na wala ang ngiti sa aking mga labi ng mapagtanto kong sinunog niya pala lahat ng mga pananim dito sa mansyon niya.“Ikaw,” sabay turo ko sa kanya, “Bakit mo sinunog ang mga pananim dito, ha? Wala na ngang buhay mga pananim mo rito, susunugin mo pang kabute ka!” malakas na tinampal ko siya sa kan

“I already told you, that don’t touch it.” Nanginig naman kaagad ang kamay ni Elona dahil sa sobrang kaba na naramdaman niya. Naisip niya kasing baka may kalaban na naman at nasa panganib na naman ang buhay niya.Hinayaan na lang ni Elona na yakapin siya ng mahigpit ni Laurier at ipinikit ang sarili niyang mga mata.“Sino sila?” mahinahong tanong ng dalaga. Ilang minuto pa muna ang inantay ni Elona bago siya naka rinig ng sagot mula sa Binata.“If I’ll say that they’re my Mom and Dad, will you believe me?” napa mulat agad ng mga mata si Elona at agad na inilayo ang kanyang sarili sa Binata.“N-Nagbibiro ka lang, ‘di ba?” puno ng halo-halong emosyon ang buong mukha ng dalaga. Alam niya kung sino ang mga taong iyon sa painting, alam na alam niya.“Elona—”“Sabihin mo na! Nagbibiro ka lang ‘di ba!?” hindi na mapigilan ng dalaga na tumulo

“EL? Handa ka na?” tumango na lang ako sa tanong ni Lavisha at lumapit na kaming dalawa kay Kairo. Ipinikit ko na lang ang aking mga mata. Sana… sa pagmulat ng mga mata ko ay isang biro lamang itong lahat.“Nandito na tayo,”“Salamat.” Pinilit kong ipakita sa kanila na masaya ako.“Kailangan mo bang ma kakasama mo dito sa Dormitoryo mo, EL? Sasamahan kita,” may ngiting saad sa akin ni Lavisha. Umiling naman kaagad ako. Pakiramdam ko ay ang laking abala ko na sa kanila kapag gano’n.“Hindi na kailangan, Lavi, kaya ko na ang sarili ko. S-Si Endri—”“Hep-hep! H’wag mong bangitin ang pangalan na ‘yan, EL. Mabuti na lang talaga at hindi na iyan pumapasok dito sa University dahil kung oo man, hah! Gugutay-gutayin ko buong katawan niya hanggang sa ma pino! Bwiset!” halos ma pugto na ang ugat sa lalamunan ni Lavi dahil sa sobrang haba ng sinabi niyang iyo

Third Person's POV"Why did you do that, hon!?" puno na ng galit na asik ng Reyna sa Hari. Pa balik-balik ang Reyna sa kanyang nilalakaran na animo'y hindi ito ma pakali."P'wede bang huminahon ka muna mahal ko?" Napa hinto agad ang Reyna sa kanyang pa balik-balik na lakad sa harapan ng Hari at binalingan ng hindi makapaniwalang tingin ang asawa."Talaga bang na sasabi mo pa iyan, pagkatapos mong kuhanin ang karapatan natin tuwing gabi sa paaralan na iyon!?" tumayo agad ang Hari at ma lambing na niyakap ang asawa."Mahal ko, malapit naman din ang naka takdang buwan, kaya wala na tayong dapat na maging problema." hinalikan ng Hari at ang kaniyang asawa sa sintido nito."At kapag nangyari 'yon, magiging atin na rin ang buong paaralan na iyan," dahil sa narinig na iyon ng Reyna ay parang humupa ng kaunti ang kaba sa dib-dib niya."Tama ka, mahal ko. Mananatiling sa atin ang Hesteria... at walang makaka agaw nito." may diin na turan ng Reyna at

"EL, wuy!""H-Ha? Bakit?" kanina pa ako wala sa sarili. Hindi ko na nga mabilang kung ika ilang tawag na ang nagawa ng Guro namin sa pangalan ko."Kanina pa kita kinakausap, tango ka lang nang tango. Okay ka lang ba?" agad na tumango naman ako sa tanong ni Lavi."Oo naman, m-may iniisip lang ako." hindi ko kayang sabihin kay Lavisha ang patungkol doon sa narinig kong sinabi sa akin ni Lary, kahapon. Nagbibiro lang naman ako no'n at hindi ko aakalain na totohanin niya ang sagot.Tumango naman siya agad. "Pero EL, mamayang gabi pala, gusto mong star gazing tayo? Tayo nila Kairo at saka..." napa kamot muna siya ng kanyang batok bago magsalita ulit."At saka ano?""Baka kasi gusto niyang sumama, p'wede naman, tayong apat." may ngiting turan sa akin ni Lavisha dahilan upang ipag taka ko ito.Umayos muna ako ng upo. Wala na rin kaming pasok dahil absent ang last subject namin. Tumingin ako ng direkta sa mga mata ni Lavisha."Bakit pa