I'd been hopelessly lost for the last few months. I spent a lot of time on the internet looking for Bianca, but I'm speculating she's not particularly fond of social media.Other than that, my father is still upset with me since he has requested that I go back to work, but I have refused because I'm busy hunting for someone who can tell me wherever Bianca is at the moment. I'm trying my best on my own since he doesn't want to do me a favor until I work for him.After a few weeks, he was rushed to the hospital and declared dead. I didn't know how to respond since I knew he was doing well, that he was in good health, and that he didn't have any ailment.We were surprised to learn that he has stage 3 cancer, which even Tita Amalia has no idea about. Without our awareness, Daddy acted very well and is treating himself a

Pagdating ko sa bahay ay ibinagsak ko ang aking sarili sa sofa. Hindi maiwasang isipin na baka disappointed ang daddy ni AJ sa akin dahil hindi na ako nakahabol kanina sa usapan. Ang sabi pa naman niya ay mahalaga ang sasabihin niya kaya kailangan ay nandoon ako.“Nakakahiya,” sabi ko sa aking sarili habang tinatanggal ko ang aking mga sapatos.Hindi ko rin naman kagustuhan na masangkot ako sa aksidente. At mas lalong ayokong sabihin sa kanila ang tungkol doon lalo na’t hindi lang kung sino ang nakabanggaan ko.Bakit naman kasi sa dinami-dami ng tao dito sa Pilipinas eh si Bernard pa talaga? Wala na po bang ibang option, Lord?Humiga ako sa sofa at tumitig sa kisame. Hindi na rin ako nag abala pa na mag isip ng lulutuin at magluluto ng hapunan namin dah

Kinabukasan, maagang umalis si AJ upang pumasok sa trabaho. Since siya na ngayon ang nag ha-handle ng restaurant ng daddy niya ay mas maaga na siya na pumasok kumpara noon.Hindi rin kami natuloy sa sinasabi ko na out of town namin ni AJ dahil sa conflict ng schedule niya. Marami raw siyang kailangan na asikasuhin at kausapin na tao. Pero pinangako niya na hahanap siya ng way para makapag bonding na kaming dalawa lang.“Sam, hurry up!” sigaw ko habang hinihintay ko si Sam sa loob ng sasakyan.“Coming, mom!” Pagsakay niya sa kotse ay hindi pa nakasuot ang sapatos nito. Bago ko pa mapaandar ang sasakyan ay inilagay ni Sam ang sapatos niya sa aking kandungan.“What do you want me to do with th

Hanggang sa garahe ay sinusundan ko pa rin si AJ pero mukhang wala siyang balak na sagutin ako kung saan siya pupunta.“Ano ba, AJ?!” sigaw ko. “Ginagawa mo akong tanga rito!” at saka ko hinatak ang kanyang braso upang humarap siya sa akin."Bumalik ka na doon at patulugin si Sam." walang buhay niyang sagot sa akin sabay bawi ng kanyang braso.“Saan ka sabi pupunta?” pangungulit ko sa kanya. "Anywhere." Then he paused for a second. "Basta, uuwi rin ako." he continued.Akmang sasakay na siya sa kanyang kotse ngunit napigilan ko ito dahil hinila ko ang kanyang polo.“Bakit mo ako binabastos ng ganito ngayon ha? Ano ba ang ikinagagalit

Kinuha ko ang aking cellphone sa ibabaw ng mini drawer namin sa tabi ng kama.“Why don’t you answer it?” irita niyang sabi sa akin at saka pa inagaw ang cellphone sa aking kamay.Napakunot ang noo niya nang makita niya na tanging itim na kulay lamang ang nasa aking screen. Hindi ang cellphone ko ang nag ri-ring dahil alam ko na pinatay ko iyon.“Maybe it’s your phone.” mahina kong sabi sa kanya.Napabalikwas naman siya ng upo nang mag sink in na sa kanya na may tumatawag sa kanyang cellphone. Lumabas siya ng aming kwarto upang sagutin ang tawag.Napabuntong hininga ako at saka na tinurn on ang aking cellphone. Wala pang ilang minuto nang buksan ko ito ay bigla namang may tumawag sa akin. Ti