Sayuri's Pov He kissed meTimothy kissed meHe kissed me again!At bakit ba hindi pa rin ako nagfri-freak out sa pangalawang pagkakataon?! He's my mortal enemy! I should be angry and disgusted, but I'm not. Actually, hindi ako ganoon ka-bothered sa kiss. Finally, naalala ko na kung anong nangyari five years ago, at ‘yun ang matinding gumugulo sa isip ko. At alam ko na kung bakit pinilit kong burahin iyon sa alaala ko.5 years ago... "Timothy."Lumingon sa akin ang twelve years old na si Timothy at nginitian ako."Hi Yuri, may ipapakita ako sayo.""Hindi ako interesado sa kahit ano ngayon Timothy, gusto lang talaga kitang makausap," impatient kong sabi. Wala akong oras sa kahit anong small talk niya ngayon."May problema ka ba Yuri?" tumayo siya, nalaglag sa lupa ang binabasa niyang libro na The Little Prince, nakaupo siya noon sa paanan ng Weeping Cherry Tree .

Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin ng hotel na tinutuluyan namin. One month, one month na ang nakalipas at ang dami agad nagbago sa akin. I'd like to blame my mother for all of these. Being with her is not a good idea, I looked like a priced porcelaine doll.  Umikot ako sa salamin at tinignan mabuti ang dress na ipinasuot sa akin ni mama. Kinomfiscate niya ang lahat ng damit na dala ko at binilhan ako ng mga bago, mga damit na hindi ko puwedeng suotin sa normal na pagkakataon. It made me feel like I'm isolated and alone. Sure, I can call Yuki anytime, pero iba pa rin kapag kaharap mo na yung tao. Lumabas ako at nagsuot ng sweater, I had to be back by noon because we have another stupid photo shoot. But this morning I'm free. Naisip kong magstroll muna sa labas at maghanap ng isang aesthetic na coffee shop. Nang mapagod na ako magwindow shopping ay nagpahinga ako sa isang maliit na coffee shop. Naisipan kong tawagan ang roommate ko. Hindi yun makikipag video call sa akin dahi

Timothy's Pov   We broke apart, and I knew from that moment, things will never be the same for us. I could never deny that the kiss was unreal, neither she. I stepped away from her. "Y-Yuki's gonna kill me," bulong ko. "N-no, Sorry, I'm the one who initiated so. Lord anong ginawa natin?" napatayo siya at nagpaikot-ikot sa kuwarto ko. "We just destroyed the five years of mutual hatred." "You hate me?" she suddenly stopped roaming around. Nailagay ko ang mga palad ko sa mukha ko. "You know, this is not the right time for something like this, I'm tired, stress and confused." Natahimik siya saglit at napabuntong hininga. "Me too, w-we kissed. What the hell is happening?! Recently, I hate you like hell," She whispered. "Pero napalitan na yon," sabi niya bigla. Napakunot noo ako. Biglang siyang namula at umiwas ng tingin. "A-ano, naisip ko lang 'yun nung akala ko k

Sayuri's Pov  My heart was breaking by his vulnerability. Two months na ang nakalipas nung huli naming paguusap sa kuwarto niya, at narealized ko na mali ako, mali ako na pangunahan siya at iimpose sa kanya ang dapat niyang mafeel. I'm really a horrible person.Pagkatapos noon, parang hindi na ako nageexist sa mundo niya. Nagkakasalubong kami sa corridor pero si Yuki lang ang kinakausap niya. Hindi niya ako tinitignan sa mata, hindi na niya ako iniinis. For the past two months, he seems so alone in his world. Hindi maintindihan ng mga ka-eskwela namin ang nangyayari sa kanya. Pero ako gets na gets ko. Hindi na siya nagpapanggap. The fake Timothy was gone.At madaming nalungkot doon, lalo na ang mga babae. Pero madami pa ring na-curious sa mysterious at dark niyang aura, lahat gustong malaman kung anong nangyari sa hari. Kaso, wala siyang pinapansing kahit sino, puwera lang sa mga teachers. Tila tumitigil ang mundo kapa

Celeste's Pov Sandali kaming natahimik dahil sa nangyari. Hinahanap ko ang aking boses pero hindi ito lumalabas."Ang mabuti pa para maging malinawag 'kung ano ba talaga ang nangyari ay puntahan ninyo ang bahay ng biyenan ni Diana, si Aling Melinda. Siya ang kasama ng mag-asawa sa bahay at siya lang ang makakapagpatunay 'kung ano ba talagang nangyari," suhestiyon ng ale. Tumango ako at inutusan ng ale ang driver na ihatid muna kami sa bahay ng biyenan ng ate ko.Mag-aalas-kuwatro ng hapon nang kumatok kami sa bahay ni Kuya Andres. Shocked pa rin ako at di ko pa rin matanggap na patay na ang aking mabait na bayaw.Si Aling Melinda, ina ni Kuya Andres, ang nagbukas ng pinto. Agad kong kinuha ang kamay niya upang magmano. Nakakunot-noo ang matanda, atubiling ibinigay ang kamay niya sa akin."Mano po, Inay Melinda," ngumiti ako sa kanya."Hindi na po ninyo siguro ako nakikilala, ako po si Celeste."Nawala an