Chapter 18- Surprise!

Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin ng hotel na tinutuluyan namin. One month, one month na ang nakalipas at ang dami agad nagbago sa akin. I'd like to blame my mother for all of these. Being with her is not a good idea, I looked like a priced porcelaine doll.  Umikot ako sa salamin at tinignan mabuti ang dress na ipinasuot sa akin ni mama. Kinomfiscate niya ang lahat ng damit na dala ko at binilhan ako ng mga bago, mga damit na hindi ko puwedeng suotin sa normal na pagkakataon. It made me feel like I'm isolated and alone. Sure, I can call Yuki anytime, pero iba pa rin kapag kaharap mo na yung tao. Lumabas ako at nagsuot ng sweater, I had to be back by noon because we have another stupid photo shoot. But this morning I'm free. Naisip kong magstroll muna sa labas at maghanap ng isang aesthetic na coffee shop. Nang mapagod na ako magwindow shopping ay nagpahinga ako sa isang maliit na coffee shop. Naisipan kong tawagan ang roommate ko. Hindi yun makikipag video call sa akin dahi