Semua Bab Author's Note [ Author Series #1 ]: Bab 21 - Bab 30

"Com'è la tua giornata?" How's your day?  "I am fine, Doc." I smiled as I seat infront of When, my psychiatrist for almost 3 years now. Back then, I was diagnosed with Adjustment disorder with depressed mood. It was normally lasts within 6 months but can be prolonged like what have happened to me.   On my first to fifth month of living here in Switzerland, everything was rough. Nahirapan akong mag-adjust sa environment at mag cope lalo na sa language nila. Buti na lang, Englisherist si Doc.   But then, after months of studying and reading books, I can say that I learned — not everything tho. Hindi pa rin ako fluent.   I feel so scared the first time I went to Dr. When's Psychiatric Clinic. How funny that I even thought that he's a pervert. I was wrong tho. He's handsome and so so gentle

"Mukhang ginto ang presyo ng mga pagkain rito ah," bulong ko habang papasok kami sa loob.   I simply looked around. As for our date, Rowhen brought me to a steak house here in Zurich. Mangha kong tiningnan ang kabuuan ng lugar. The whole place shouts luxuriousness and extravagance.    When glanced at me, "What did you say?" tanong nito habang pumipili ng pagkain sa menu. Narinig niya pala ang pagbulong ko.   "Nothing, I said I'm hungry.." palusot ko. He chuckled.   "Silly.. What's yours?"   My phone beeped. "Oh! go ahead. I don't know what to choose anyway." ani ko saka kinuha ang phone ko sa bag.    I saw Judy's name on my notification. She texted me. I rarely reply to her text because I w

"Bakit niya ginawa ito para sa'kin?"  Para akong binalikan ng masakit kong pag-iwan sa kaniya.  Ryll,  Alam kong may problema. Alam kong may mali sa ikinikilos mo, kahit hindi mo sabihin.. kahit hindi ka magsalita. Kaya sa mga simpleng bagay ko idinaan ang pagpapagaan ko ng loob mo. Maniwala ka man o hindi, lagi mo akong nasa tabi kahit pa iwanan at ilugmok mo akong mag-isa.. dala mo lagi ang mga akdang isinulat ko saan ka man pumunta. My works symbolizes my never ending feelings for you. You may not know it but, you were my forever favorite reader. You can be my anti-fan and an avid fan. You could feel the sincere feelings of my characters. I remember you being sad for not getting one of my books so I always got a limited edition for you. Gustong-gusto ko ang paraan mo ng pagbabasa. Huling bahagi bago ang una, so unique technique of reading. But I have always wondered, if you h

"Nako ha, hindi na ako natutuwa sa kanilang dalawa!"    Padabog na ibinagsak ni Eris ang mga papel na hawak niya sa lamesa, pagkatapos kong ikwento sakaniya 'yung nangyari kanina sa coffee shop.   Parang mas na-stress pa siya sa akin. E ako naman 'yung nakakita, at ako ang nasaktan. Ngayon, parehas na ata kami ng nararamdaman nitong babaeng ito. Kanina pa siya naghihimutok dahil nakita kong magkasama si Elouise at Nica. We are one nga daw kasi.    "Hindi dapat gano'n! Dapat pinaglaban mo kung ano ang sa'yo!" pagbubunganga niya sa akin.   "Wala namang sa akin!" I objected what she just said. Kailan pa naging akin si Elouise?!    "Akala mo lang wala! pero desisyon ako, ako ang magdedesisyon para sa inyong dalawa!" She massaged

"Malayo pa po, manong?"  Tanong ko kay manong na nagpapatakbo noong bangka. Galing Ungos Port sa may Real, Quezon, apat hanggang anim na oras ang biyahe namin para makarating sa Jomalig Island.    Tiningnan ko ang oras sa phone ko, almost five in the morning. Hawak ni El ang isang kamay ko, nakasuot ako ng makapal na jacket. Buti may dala siyang extra dahil hindi ako nakapagdala dahil hindi naman kasi n'ya sinabi na sa isang Isla naman pala kami pupunta at kailangan pang magbangka.   "Malapit na po tayo, Ma'am." sagot ni kuya habang nakahawak sa gilid ng bangka.   "Still cold?" he asked. Inayos niya ang suot kong jacket. Nakasuot kami parehas ng itim na jacket. Nilagay niya ang magkahawak naming kamay sa loob ng bulsa ng jacket.   My heart is flutter