Masaya ako dahil nagising na si Tita Carmela. Ilang taon din kasi siyang nakaratay mula sa pagkakahulog niya sa hagdan. Sariwang-sariwa pa sa akin ang lahat ng mga nangyari noon. Masakit dahil hindi man lang ako pinaniwalaan ni Travis noon ngunit wala na iyon sa akin. Kung tutuusin kasi sobra-sobra na ang karmang nangyayari sa kaniya. Bahala na rin ang Diyos na gumawa ng paraan sa lahat ng mga kasalanan niya. Masaya na rin ako sa aking mga tsikiting ngayon, sila ang kayamanan ko. “Ms. Sofia, may bisita po kayo,” saad ng aking sekretarya sa intercom. “Sino raw?” tanong ko. “Emery raw po…” Wala man lang akong naramdaman nang marinig ko ang kaniyang pangalan. 

Ilang araw na ang nakalipas nang pumunta sa mansion si Ethan. Nagpapasalamat ako sa kaniya dahil naiintindihan niya ako. Natanggap niya na hindi ko kayang suklian ang kaniyang nararamdaman. Hindi na siya nag-atubiling magtanong kung may nagpapatibok na ng puso ko bastang sinabi niya lang na ayos na. Alam kong ginagawa niya lang iyon para hindi na ako mamroblema. Alam ko at halatang-halata naman sa kaniyang mga mata na nasasaktan siya. “Balita ko pumunta rito si Ethan at binasted mo raw?” tanong ni John sa akin. Napalingon ako sa kaniya, kasalukuyan akong nagtitipa ng aking laptop. “Oo, bakit?” “Wala lang naman, I wonder kung bakit mo siya binasted? Okay naman siya ah,” saad niya sa akin na ikinailing ko. “Hindi kami puwede dahil kapatid lang ang turing ko sa kaniya,” sagot ko sa kaniya. “Hm. How about Prince Tristan, Princess Sofia? Are you in love with

Kanina pa naghihintay sa baba si Travis at ang kambal sa akin. Kasalukuyan akong nag-aayos ng aking sarili, ang totoo niyan kanina pa ako nakatitig sa salamin. Iniisip kung kailangan ko pa bang isama si Travis baka mas lalala lang ang lahat. Ayaw kong bigyan ng malisya ang pagsama ni Travis sa akin. Baka isipin ni Tristan na nagkakamabutihan na kami. Huminga ako ng malalim at muling tinitigan ang sarili sa salami. Bahala na nga! Agad akong lumabas sa aking kwarto dala-dala ang aking maleta. Isang maleta ang aking dala dahil ilang araw lang naman kami sa Spain.“MOMMY!” excited na sigaw ni Mathilda sa akin. “Mommy? Why took you so long?” nakabusangot nman na saad ni Matthew. Napangiti naman si Travis sa sinabi reaksiyon ng aking a

Nang makarating kami sa Spain ay agad kaming pumara ng taxi, kaagad akong nagsuot ng cap at sunglass baka kasi ay may makakilala sa akin. Nang makapasok kami ay agad na nagdadada si Mathilda napailing na lamang ako dahil sa katabilan niya. Hindi ko nga alam kung kanino ito nagmana, hindi naman kami ni Travis madaldal. "Mommy, can we tell to Abuela and Tita Isabella that we are already here in Spain?" tanong ni Mathilda sa akin na ikinailing ko naman. "No, honey. We will surprise your Abuela, you want that, right? You like surprises.".Napatango ito sa akin at pumalakpak. "I can't wait to finally introduce my Daddy to them, right 'Tus?" tanong ni Mathilda sa kaniyang kapatid . Tumango lamang ito sa kaniya as a sign of agreement. Palagi na lamang tango ng tango si Matthew sa kaniyang kapatid. Nakakatawa rin minsan itong anak ko. Palaging ini-spoil ang kaniyang kapatid na babae, kahit siguro hindi gusto niya ay gagawin pa rin nito hindi lang ma-

“Mommy, uuwi na ba tayo sa Philippines? Sabi kasi ni Daddy, uuwi na po tayo,” malungkot na tanong ni Mathilda sa akin. “ Yes baby, uuwi na tayo dahil marami pang aasikasuhing work si Mommy roon sa Philippines. Doon na rin tayo maninirahan kasama si Daddy,” saad ko sa kanila.  Hindi ko alam kung nasaan si Travis bigla na lang itong nawala sa kwarto ng kambal. Dito kasi siya natulog at ako naman ay dati kong kwarto. Naging matiwasay ang gabi ko dahil naging okay kami ni Tristan. Hindi ko nga alam kung bakit ang dali kong mapatawad ito. Siguro hindi pa ganoon kalala ang nararamdaman ko sa kaniya.  “ Matthew, nakita mo ba ang Daddy mo?” tanong ko sa aking anak na kasalukuyang naglalaro sa kaniyang tablet.