Semua Bab Beyond The Lines: Bab 131 - Bab 140

Ilang minuto lamang matapos kong tawagan si Russel ay bumiyahe na kami papunta sa sinabing lugar ni Venus. Dahil hindi ako mapakali ay panay ang tanong ko sa kaniya kung ayos lang ba siya. Wala naman daw siyang sugat o ano, maliban sa sunog sa kaniyang pisngi na naging sanhi ng powder.“I'm sure some goons are looking for her at this moment,” si Russel na nagmamaneho. Naputol ang meeting nila ni Senior Clausen dahil sa biglang pagtawag ko. Agad naman siyang umuwi matapos kong ibalita sa kaniya ang nangyari kay Venus.I nodded. Sa tindi ng kaba ko'y tipid ako kung magsalita. “I... I don't think her mom can do that...” nag-aalangang sabi ko. Buhat nang tumawag si Venus ay hindi na ito nawala sa isip ko.I don't really think Tita Chime, her mother, can do that to her. Oo nga't strikta iyon pagdating sa kaniya at prangka palagi, hindi pa rin ako naniniwalang magagawa niyang saktan ang sariling anak. I have witnessed how she cared for Venus those times of her s

“Hindi ko 'yan magagawa sa anak ko!” Malakas na lumapat ang mga palad ni Tita Chime sa mesa nang hampasin niya iyon. Ang mga kamay niya'y nanginginig dala ng galit at ang mga mata'y namumula dulot ng nagbabadyang luha.“This is why we're asking you, Madame,” mahinahong anas ni Arcel. Hawak niya ang puting papel kung saan niya isinusulat ang statements ni Tita Chime.Sa babasaging mesang nasa gitna ay doon naman nakapatong ang mga dokumentong dala nila, kasama ang mga larawang mula sa CCTV ng hospital, kuha mula sa iba't ibang parte. Kalmado siyang pumasok sa silid ni Venus at kalalabas lang ng nars sa mga sandaling iyon. Halos kalahating oras ang lumipas bago siya lumabas. Sa mga larawan ay kita ang pagtakbo niya na mukhang nagmamadaling umalis. “How dare you accuse me!” nanggagalaiting sigaw ni Tita Chime.Arcel frustratingly shut his eyes. He's been composing himself for hours now. Nasasayang ang oras dahil hindi nila makausap nang maayos ang i

Ito ang pangalawang beses na binisita ni Tita Chime si Venus. Nang makarating kami ni Russel sa mansion ay naroon na siya. Samantala, mukhang seryosong nakaantabay sa kaniya si Arcel dahil ilang segundo rin lamang ang pagitan ng pagdating namin. Hindi gaya kahapon na may dalawang lalaking nakatambay sa bakuran ay mag-isa lang si Arcel ngayon. Dala pa rin niya ang mga dokumentong nagpapatunay na si Tita Chime nga ang gumawa no'n kay Venus. Talaga ngang dedicated siya sa trabaho niya. Halatang aburido ang Senior nang sunod-sunod kaming dumating. Inaasahan na niya ang madalas na pagbisita namin ngunit mukhang masama pa rin ang loob niya sa mga apo base sa ipinakikitang ekspresyon. Ako man ay nahihiya na ring magpabalik-balik dito ngunit wala namang ibang mapupuntahan si Venus. Hindi naman puwede sa bahay namin dahil sentro iyon. Mahirap na, baka mamalayan na lang namin, tambak na ang media sa labas. Senior Clausen's mansion holds the tightest security that's why Venus is safe h

The investigation went on and on. Walang balak si Venus na ipatigil ang imbestigasyon sa kaniyang ina kahit pa nitong mga nakaraang araw ay nabalitaan naming nagtangkang tumakas si Tita Chime dahilan para pwersahan na itong kunin ni Arcel. Dinala ito sa istasyon nila at doon ipagpapatuloy ang interrogation. Kung tutuusin ay masyadong maluwag si Tita Chime sa sitwasyon. Sa katiting na respeto sa kaniya ni Venus, kahit papaano'y hindi ito nagsasampa ng kaso laban sa kaniya.Subalit bagama't walang kaso ay nakiusap si Venus na paimbestigahan ang kaniyang ina upang malaman ang totoo. At kapag dumating ang araw na malinawan na kaming lahat, saka pa lamang magdedesisyon si Venus sa susunod na gagawin. Kung mapatunayan mang may kasalanan nga si Tita Chime, ani Venus ay hindi siya magdadalawang-isip na ipakulong ang sariling nina. At kung wala naman, babalik sa dati ang lahat, sa normal na takbo ng buhay nila. Inihatid ako ni Russel pabalik sa bahay pagkatapos kong dalawin si

I am drying my hair using the cotton towel when my phone suddenly beeped. Isang mensahe ang pumasok na hindi ko kaagad pinagtuunan ng pansin. Nagpatuloy ako sa pagpupunas ng aking buhok. Tinalunton ko ang mga tumutulong tubig sa balikat ko. Muling tumunog ang cellphone at nagpasya na akong damputin iyon. Kasabay ng gulat ay nasapo ko ang aking noo. It's a message from my client! Dahil sa dalas ng pagkakaabala ko ay nakalimutan ko nang nag-set nga pala ako ng araw ng meeting namin! I sighed as I composed my reply:I'm sorry for the late response and delayed appointment, Mr. Ellion. Please do proceed to our meeting place. I'll be coming right now.Bago ako umalis ay hinanap ko si Alias. I found him in the front yard, playing with Ruan. Talaga ngang napapadalas ang pagpunta ni Ruan dito. Saglit kong binuhat si Alias. Pinunasan ko ang pawis sa kaniyang noo.“Aalis ako, Ruan. Pasabi na lang kay Nanay na may tatagpuin akong client.” He