"Mommy paki suklay naman po ng buhok ko." Ngayon ko lang napansin na tapos na palang maligo itong anak ko at tapos na dim syang magbihis.Kumuha naman ako ng suklay at sinunod ang sinabi nya. Ilang minuto lang ang lumipas ay mag biglang kumatok sa pintuan."Bukas 'yan." Saad ko don sa kumakatok."Breakfast is ready." Saad ni Mike.Sumunod naman kami sakanya palabas.Nagsi upo na kami sa mga upuan namin at nagsimulang kumain. Habang kumakain ay pansin kong may hindi kalakihang bandage sa leeg ni Mike at may mga kakaunting galos sya sa kamay. Makikita mo talaga yong galos sa malapitan.Nagtaka naman ako kung san nya nakuha ang mga 'yan. Hindi naman siguro sya nakikipag suntukan ano? Pero yang ganyan, di mo naman yan makukuha ang mga galos na yan sa sun

"I... actually, na miss din kita."Sumilay ang ngiti nito sa labi.  "Pinapatawad na ba ako?" Biglang tanong nya. "Hindi ko kailangan ng mabilis na sagot. I understand if you're still angry at me, I deserve it."  You don't deserve it Xander, you deserve love not hate.  "Hindi ba kayo babalik ni Elizabeth sa bahay?" Halatang umaasa sya na oo ang isasagot ko, na papayag akong bumalik don.  "I'm sorry Xander pero kase mga ilang weeks palang nakakasama ni Elizabeth ang papa nya--" naputol ang sasabihin ko ng bitawan nya ang kamay ko at taka akong tinitigan sa mukha.  "What??"  "Are you living with Daren?"Mabilis akong umiling bilang sagot.  "Hindi ano ka ba! Ewan ko ba kung pano ko sasabihin sayo ang lahat n

Hay nako, my god Xander! Hindi ko alam kung anong gagawin ko sayo. Natatawa parin ako hanggang ngayon. Kakaalis nya lang dito at bad mood yata yon, kase nakabusangot syang umalis.  Ang cute nya talagang tingnan. _(Flashback)Pagkarating ko sa labas ng bahay ni Mike ay kakatok na sana ako sa pintuan pero biglang nag vibrate itong cellphone ko kaya huminto muna ako at tinignan ito.  From Xander: I miss you already  Napangiti na lamang ako ng mabasa ko yon, nag send pa sya ng sticker nakasimangot kaya mas lalo akong napangiti. Na-i-imagine ko tuloy na sya 'yon at ang cute-cute nyang tignan pag nagkataon. Mag re-reply na sana ako sa text nya pero... "Hey? Kanina ka pa ba dyan?"Muntik na akong mapatalon sa gulat dahil sa boses na 'yon. Nakabukas na pala yong pi

_(Flashback) Gabi na at nandito kami sa kwarto ngayon. Magkatabi kami ng anak ko at tulog na tulog na sya ngayon. Kani-kanina lang ay nagkausap kami ni Mindy tungkol sa mga nangyayari samin ngayon at tungkol rin don sa nangyari kanina yong samin ni Xander.  Ang sabi naman ni Mindy na sundin ko lang ang tinitibok nitong puso ko at siguro daw pwede namang bumalik na kami sa bahay ni Xander. Tama naman sya sa sinabi nya na pwedeng dalaw-dalawin nalang ni Mike si Elizabeth at pwede rin nitong ipasyal ang anak namin kung kelan nya gusto. Pero ang problema nga lang sobrang layo ng bahay ni Xander at ang lugar na 'yon ay di naman nagpapapasok ng kung sino-sino lang.  Napabuntong hininga na lamang ako dahil sa sobrang dami ng iniisip ko ngayon. Bigla ko tuloy naalala yong sinabi ng anak ko na miss na niya si Xander, gusto kung sabihin na miss ko na rin sya kahit na nagkita naman kami kanin

"Wala!" Nagulat ako sa boses niya.."Woah, kalma lang! Nagtatanong lang naman ako." Sabi ko."Stop talking and let's just go inside."Hinawakan nya ang kamay ko at hinila papasok sa loob ng isang restaurant. Pagkapasok naming sa loob ay nagtaka ako kase parang sakin yata ang atensyon nilang lahat...? May ginawa ba ako?Umupo na kaming dalawa ni Xander at um-order na sya. Nang dumating na ang pagkain ay agad na akong kumain pero napapahinto ako ng mapansing parang may mga matang nakatingin sakin ngayon.Ano? Dahil ba sa suot ko? O dahil medyo matakaw ako?? Tsk, ang sasarap tusukin nyang mga mata nila isa-isa."Don't mind them Elyse. Just focus on your food, okay?" Tumango-tango ako at nagpatuloy nalang sa pagkain.