All Chapters of Ang kanyang maid (TAGLISH): Chapter 21 - Chapter 30
201 Chapters
Chapter 21: Kilig
"Ba't ka naman natatawa? May nakakatawa ba don?""Uhm, oo meron. Kase virgin ka pa as in? Di nga??" Hindi ko makapaniwalang tanong sakanya. Di ko naman sinasabing sinungaling siya pero grabe lang talaga na virgin pa sya? Oh my, kawawa naman yong alaga niya walang mapasukan pfft! "I am not forcing you to believe me." Sabi ko nga, wala namang nimimilit. Tumayo ako at lumapit sa pwesto niya, umupo ako sa tabi nito at mas lumapit pa sakanya. "Pano mo naman nakayanan? Tell me, nagsasarili ka ba huh?" Curious kung tanong sakanya, walang halong biro seryoso ang pagkatanong ko non sakanya. "There's one time, I guess. But only once." Sabi nito at tutulo na yata yong laway ko dahil sa bibig ko na nakabukas. Grabe anong isa lang? Ano yom practice? Trial lang? "Kailangan naman yon?" Kunot noo kung tanong. "4 years ago? Oh, 5 yata yon?" Oh my god, anong
Read more
Chapter 22: Pervert
"Gagi, anong nakakakilig don huh!" [Sige na ipagpatuloy muna ang pag kwento sakin! Para akong nakikinig sa isang drama.]___(Flashback)"Sir Xander?" Malakas kung tawag sabay lumapit sa sasakyan. Pumasok ako sa loob ng sasakyan kahit sobrang basa ko."Anong pong ginagawa niyo dito?" "Shup up and just tell me where's that freaking hospital!" Shut up daw tapos nag tatanong kung nasaang hospital ba? Ang gulo niya namang kausap. Napanganga nalang ako kase di ko pala alam kung saan, nakalimutan kung itanong kay Mindy. Pano na yan? Wala akong load pantawag sakanya! Kinuha ko yong phone ko sa sling bag, mabuti nalang waterproof yong cellphone ko pwera nga lang sa pera ko na nasa loob nitong sling bag ko. Bahala na nga, yong pera madali lang hanapin. Nakahinga ako ng maluwag kase nag text pala si Mindy, sinabi nito kung saan hospital.
Read more
Chapter 22: Bad dream
"Wala namang masama don diba?" Nakasimangot kung tanong.[Hoy walangya anong wala? Mag isip ka nga, dapat tigil muna yan ako naman dapat ang unfair mo eh! Hahaha! Sige na ipagpatuloy muna ang pag kwento, alam kung may kasunod pa yon!]Natawa nalang ulit ako inaasal niya."Nong pag alis ko don sa hospital ay inantay niya pala ako at nakatulog pa siya sa loob ng sasakyan." Pagsisimula ko na naman. (Flashback)Ilang beses pa akong kumatok pero wala, naisip ko naman bigla na baka bukas yong pintuan ng sasakyan kaya sinubukan ko ngang buksan yon. Nang makapasok na ako at nakita ko siyang nakasandal sa upuan at nakapikit ang dalawang mata nito. "Tulog ba siya?" Napailing-iling ako sa tanong ko, ang bobo ng tanong ko eh. "Sir? Tulog ka ba talaga o nag papanggap lang??" Tanong ko sakanya. Tinitigan ko ang kabuuan ng mukha nito at di ko namalayang nakanganga na pala ako. Ang gwapo
Read more
Chapter 23: Apple
"Panaginip lang to lahat! Hiwalay na tayo Daren matagal na dahil niloko mo ako! Manloloko ka!" Malakas kung sigaw sakanya. Hindi! Nababaliw ka na Elyse, panaginip lang ito lahat! Wag kang maniwala sakanya. "No, wife. What are you talking about?"Bakas sa mukha nito na naguguluhan siya. "This is just a dream," iling kung sabi at matalim siyang tinignan. Itinaas niya ang dalawang kamay at hinawakan ang magkabilang pisngi ko. "Hindi ito panaginip, Elyse." Hinawakan ko den ang kamay niya at tinignan siya sa mata. Di ko mapigilang hindi maiyak habang tinititigan siya. "Shhh, ba't ka ba umiiyak? Tahan na, masama ba ang panaginip mo?" Pinahiran nito ang luha sa pisngi ko. "Y-Yeah, I dreamed about you cheating on me." Sabi ko at natawa ng mahina. Hindi ko alam kung anong paniniwalan ko sa ngayon, basta ang importante sakin ay ang nangyayari ngayon.
Read more
Chapter 24
"Anong it's yours huh?! Ako kaya unang nakakita nyan!" "So?" "So? Akin na yan." Sabay nilahad ang isang kamay ko sa harapan niya. "Fine," tanging sabi nito. Sus ang dali lang pala nitong kausap eh, akala ko makikipag talo pa siya sakin ngayon.Napanganga nalang ako ng kinagatan niya muna yong apple bago binigay sakin. Ang walanghiya na yon! Kinagatan pa talaga bago tuluyang ibigay sakin ito! Iniwan niya lang ako ditong nakanganga. "Crazy talaga, tsk!" Anong akala niya na di ko parin ito kakain kase may kagat niya? Hello, kahit nahulog nga na pagkain sa sahig kinakain ko kase wala pang 5 minutes no! Naglakad na ako pabalik habang kinakain itong apple na hawak ko. Hmm, masarap naman. Siya ba nag tanim non?? May puno kaya ng mangga dito? "Sir, may puno ba ng mangga dito?" Tanong ko sakanya pero di man lang ako binalingan ng pansin. Nag pu-push u
Read more
Chapter 25: Spicy
"It's ketchup not blood, idiot." Tanging sabi nito at malakas akong sinirhan ng pinto. Huh? Ano daw? Ketchup? Alam ko ang pinagkaiba ng ketchup sa dugo! Tsk, tinawag pa akong idiot, gagu! Inis akong bumalik sa kwarto at humiga. Sarap niyang sipain sa etlog! Pasalamat ka talaga kase mahaba ang pasensya ko._Maaga akong nagising para maaga akong makapag luto at linis pero ng pagtungo ko sa kusina ay nakita ko si Sir Xander na nagluluto. Napataas naman ang kilay ko habang pinagmamasdan ito. Lalapit na sana ako sakanya pero bigla akong naiihi kaya patakbo akong bumalik sa kwarto para mag banyo. "Ayys, ngayon mo pa talaga naisipang lumabas?!" Napairap nalang ako. Nang matapos akong mag banyo ay lumabas na ako ng kwarto at bumalik na don, pagkabalik ko ay nakahanda na sa mesa yong pagkain. Holiday ba ngayon? Birthday niya kaya? Ano kayang meron, b
Read more
Chapter 26: Mr. Serious
"Tsk, akala ko walang sakin. Pa as if pa talaga siya na walang pake tapos halatang concern sakin." Mahinang kausap ko sa sarili. "I'm out of chili powder that's why I couldn't put some of that two fried chicken, don't you freaking think that you're special or whatsoever." Biglang sabi nito kaya nilingon ko sya saglit, ang mata nito ay nasa pagkain lang at kahit di ko masyadong makita ang mukha nito ay alam kung para siyang si Xander Ford na walang ka-buhay-buhay ang mukha. May sinabi ba akong special eh, concern lang naman ang nasaisip ko. Siya talaga yong assuming saming dalawa hindi ako. "Ba't yata habang tumatagal nagiging madaldal ka Sir Xander? Di nga lang maganda yong mga sinasabi mo, puro nakakasakit saka tamang hinila ka rin ano. Di ako assuming gaya ng iniisip mo duh!" Inirapan ko ito at umupo na den ako. Bigla ko tuloy naaalala na galit pala ako sakanya dahil di man
Read more
Chapter 27: Respect
"Sa tingin mo ba gusto ko rin dito? Sa tingin mo ba mas gusto ko makita yang pagmumukha mo araw-araw kesa sa anak ko?!" Naiyokom ko ang kamao ko at pinipigilan ang sarili na sumabog sa galit. "Kakasabi ko lang na umalis ka. Feel free to leave this house, walang pipigil sayo." Malamig nitong saad.  "Hindi lang naman ako nandito dahil lang den sa pera, gusto ko den tulungan yong mom mo. Gusto kitang tulungan! Pero di ko magagawa yon kung di mo rin tutulungan yong sarili mo!" Malakas na sabi ko sakanya. “Need help? Who f**king needs your help? Did I ask you for help, huh? I don’t even know you. We just know each other’s name but not our story so, stop acting as you care for me because I know you’re not. If you want money, I can give it to you. Name your price so you can leave in my house.” Wika nito at mas lalong napakunot yong noo ko. Siya na
Read more
Chapter 28: Daren
"Kung gusto mong mapunta sa langit umayos ka." Gigil kung bulong sa tenga nito saka inirapan sya pagkatapos. "Anyway mahaba pa yong oras mo kase nga diba matagal mamatay ang masasamang damo." Pahabol kung saad at tuluyang nagtungo na sa kusina.  "Makapag luto na nga lang para naman di lang ulo ko ang mainit." Kunting-kunti nalang talaga sasabog na yong ulo ko sa inis at galit dahil sa lalaking iyon! Akala mo titigilan na kita dahil lang sa nangyari kanina?! Tsk, nagkakamali ka, kala niya siguro di ko na sya papansinin o kung ano pa man dyan! Ipapakita ko sayo na parang wala lang yon sakin, na di ako naaapektuhan sa mga sinabi mong wala namang ka kwenta-kwenta ano.  Tinignan ko yong ref para tignan kung anong pwede kung lutuin na naman at para bang pare-pareho lang yong nandito sa loob ng ref. Araw-araw nalang ba karne kinakain niya? Kulang nalang dito dugo para mapagkamalan ko s
Read more
Chapter 29: So close
Ito ang pangalawang beses na marinig  ko siyang humikbi pero yong makita ang mukha nitong may luha ay hindi pa. Nayakap siya sakin ng una ko syang makitang humikbi, saka nong itutulak ko ito palayo non ay mas niyakap naman ako nito ng mahigpit, mukhang ayaw nyang makita ko syang umiiyak. Ano nga ba ang dahilan kung bakit siya umiyak? May problema kaya ito? Anong klaseng problema naman, sa pag-ibig kaya? Nako, nakalimutan ko na di pala to interesado sa pakikipag date o kung ano pa man. Nabalik ako bigla sa reyalidad ng magsalita siya.  "Leave me alone," napapaos nitong sabi. "Y-You're not okay..." "Obviously! That's why get the f**k out of my room!" Sigaw nito sakin at tinuro pa ang pintuan gamit ang isang kamay pero ang ulo nito ay nakayuko pa den. Ewan ko ba kung maiinis ako dahil para siyang baliw dahil pinapa
Read more
PREV
123456
...
21
DMCA.com Protection Status