Semua Bab Forget Me Not (Tagalog): Bab 11 - Bab 20
26 Bab
c11
Several hours road trip by bus. Ipinaliwanag ni Kassey sa kanya na hindi ito marunong magmaneho. She was starting to learn how to drive then, pero naaksidente ang kuya nito while driving his own car and almost lost his life. Parang ito pa raw ang na-trauma sa nangyari at hindi na ito kailanman humawak pa ng manibela."At kung bakit naman ako lang ang sumundo sa 'yo, because it's a surprise." Dagdag ni Kassey.Tumango lang siya at tumingin sa labas ng bintana. Nasa Maynila na sila. She never wanted to leave San Gabriel. But just this one time, she had to.Paulit-ulit niyang nireremind ang sarili na gusto lang niyang makilala ang mga kamag-anak niya. Just know them and not make them a part of her. Kasi kahit bali-baliktarin man ang mundo, the fact that they caused her mother so much pain was irreversible. And they did that just for the reason na hindi nila ito kauri sa buhay."We're heading to our grandparents' house. That's where I live," sabi ni Kassey. "
Baca selengkapnya
c12
She met her father's wife. Sandra Fontanilla was surprisingly warm and happy to see her. Nilinaw nito na hindi iyon dahil sa makukuha na nito sa wakas ang iniwanang kabuhayan ni James. But it's meeting her husband's child. Pakiramdam daw nito nakita nito ang isang parte ng asawa nito kahit na hindi sila magkahawig ng kanyang ama."I can live without my husband's money, Isabella." That's what she thought. Hindi naman papayag ang mga Fontanilla na ito ang pakasalan ng kanyang ama kung katulad ito ni Charity na mahirap lang. "But I won't lie to you and say na hindi ko iyon kailangan. I need the money to settle debts..." Hindi na nito pinalawig pa kung paano ito nagkautang. The money whom she didn't have access to was different from their conjugal properties as husband and wife."I don't want his money. You can have all of it, Tita Sandra."
Baca selengkapnya
c13
Saying yes to Kevin seemed like the right decision to do at that moment. Hindi niya gustong madisappoint sa kanya ang binata. He loves her. She should love him back. So why was she feeling like she's not happy at all? She actually felt like she had done something so wrong..."Isabella?" Untag ni Kassey. "I mean Hope-- hey, are you with us?""Huh?" Napatingin siya kay Kassey na kasama niya sa loob ng sasakyan.Papunta sila sa Isabella's o ang restaurant na pagmamay-ari ng kanyang ama."I knew it. Lumilipad na naman ang isip mo.""Sorry," paumanhin niya."Kuya Kade and Zoey will meet us there.""Okay.""You know, I hate it so much that Kuya still wants to marry that girl. I mean, Zoey doesn't deserve him.""She's gonna be your sister-in-law in two months, Kassey," she reminded her cousin."I know. If only I can do something to stop the wedding," ngitngit nito."Why do you hate Zoey so much?" Curious niyang ta
Baca selengkapnya
c14
The moon had already completely hidden behind the dark clouds of the night. The rain also started pouring hard as Hope remained staring outside the windows of Kaden's car."There's no way we can go home tonight," sabi ng binata na ikinapalingon niya rito. Sinisipat nito ng tingin ang bahang unti-unti nang tumataas sa magkabilang gilid ng kalsada. "I mean, the water would subside a little later but you wouldn't want to get stuck in the traffic, would you?""It's past eleven," sabi niyang sa relo niya nakatingin.Ang magaling kasing si Kassey ay hindi siya binalikan. She reasoned na tuluyan na itong na-stuck sa trapiko kung saan mang parte ng Maynila ito naroon.Kanina pa kasi nag-umpisa ang ulan. She saw the first droplets of rain that fell over the forget-me-nots she hadn't realized she'd been staring for a long time until the raindrops drenched its flowers.Kaden planted the seeds and took good care of the plant. Ang masakit, kahit malaman pa ng b
Baca selengkapnya
c15
Kaden woke up realizing that he actually spent the last five hours of his life sleeping on Hope's lap. Tulog pa ito. Hindi ito komportable base sa bahagyang pagkakayuko ng ulo nito and yet she just let him rest sacrificing her own comfort.Maingat siyang bumangon para hindi ito magising although that would be a next to impossible thing to do.Hope stirred but didn't wake up. He carefully helped her lie on the sofa so she could rest well, too. Tapos naupo siya sa center table and watched her sleep peacefully.Hope is a strong woman. He admires how she handles his presence very well. Alam naman niya na nakikita nito sa kanya si Rain. Kahit sabihin nito na nakamove on na ito, iba naman ang sinasabi ng mga kilos nito.Minsan nahuhuli niya itong nakatingin lang sa kanya. And he hated it. But it wasn't in a way na ayaw niyang tinitingnan siya nito.Ang hindi niya gusto ay ang pagtalon nito sa isang relasyon na hindi nito pinag-isipan para lang pagtakpan
Baca selengkapnya
c16
"I'm hoping to meet your family soon, Hope," sabi ni Kevin mula sa kabilang linya."You can meet them tomorrow. Pick me up?" Sagot naman niya habang nagbibihis para sa dinner. In few minutes ay dadating na ang pamilya ng isa pang Fontanilla."I would love to. But sad to say, I'm caught up with another project tomorrow.""But it's Sunday.""I know. Kaya rin ako napatawag para sabihin sa 'yo na hindi kita maihahatid sa San Gabriel."Nalungkot siya kahit papa'no. She somehow misses her boyfriend na after niyang sagutin noong isang araw ay hindi na niya ulit nakita."Babawi ako. Doon na lang tayo magkita sa Myca's. I have a lot to discuss with you ""Okay." She sighed."Bye. I love you.""Bye. You too."She ended the call at humarap sa salamin."That guy over the phone is your boyfriend. Siya dapat ang lagi mong iniisip, Hope. Hindi ganitong kakababa mo lang ng telepono ay si Kaden agad ang nasa isipan mo! That
Baca selengkapnya
c17
Hope was supposed to be back in San Gabriel, pero heto siya, sa halip na nasa byahe pabalik sa kanyang bayan, sakay siya ulit ng bus pa-Maynila.Wala pa siya sa kalagitnaan ng byahe nang tawagan siya ni Kassey asking her to return at once because their grandmother had a heart attack.It would have been a lot easier kung pumayag siyang magpahatid. But she insisted on taking the bus. Kaya bumaba na lang siya sa sunod na istasyon at sumakay ulit ng panibago pabalik."Is she okay?" Kausap niya si Kassey sa phone.Hope might have not grown up knowing Enriqueta but during the few days that she had known her grandmother, wala itong masamang ipinakita sa kanya. She had been good. Bumawi ito sa lahat ng mga naging pagkukulang nito sa kanya."I hope so," sagot ng pinsan niya. "Hindi niya kinaya ang pag-alis mo.""Kassey---" naging rude ba siya? Hindi ba dapat siya umalis?"Hope, I'm not saying na kasalanan mo. Naiintindihan namin ang desisyon m
Baca selengkapnya
c18
'Don't cry... I'll come back and marry you, Hopie. Please wait for me' he kissed Hope's hair while she was hugging him like she didn't want to let him go.'Babalik ka ba kaagad?' Tiningala siya nito, hilam sa luha ang mga mata.'Oo naman,' he dried her tears tapos iniangat niya sa labi niya ang kamay nitong may singsing at dinampian iyon ng halik. 'I'm going to make you my wife, remember?' He smiled down at her.'Hihintayin kita ' She tiptoed para halikan siya sa labi. He chuckled because his girlfriend was a short woman and that an attempt to kiss him without him bending down would be impossible.'I'll come back at once.' Yumuko siya para salubungin ang labi nito.'Andyan na ang bus.' Kumalas ito sa kanya pero ang higpit naman ng hawak nito sa kamay niya.'I have to go now.''Babalik ka, 'di ba?''Pangako... Wait for me, Hopie. May kailangan lang akong
Baca selengkapnya
c19
"Don't waste your tears on him," dinala siya ni Kaden sa isang park tapos binilhan siya ng ice cream na wari ba'y isa siyang bata na pinapatahan nito.Natawa na siya kanina. She found it sweet and amusing to be treated by Kaden that way. Ang sarap nitong maging pinsan. Kung sana wala silang nakaraan, buong puso niyang tatanggapin ang masakit na katotohanan na iyon.Ngayon, maluha-luha na naman siya. Having Kaden as her cousin is the cruelest joke of her life. Paano ba i-undo ang pagiging magkamag-anak nila? Is there such a thing as unkinship?"Stop crying," he cupped her face as his thumb brushed away her tears. "Hopie, Kevin Tiu does not deserve you crying because of him."She smiled bitterly and looked at him eye to eye."Can I be honest with you?" She needed to ask Kaden ang kanina pa gumugulo sa kanya. Napagdesisyunan na niya na hindi niya kayang lagi itong nasa tabi niya. Sooner or later, his kindness and concern would drive her crazy to no ch
Baca selengkapnya
c20
Hindi malaman ni Hope kung maiinis siya o magpapasensya na lang na dinala ni Kassey si Jasper sa dinner. Worst, she told everyone she was dating the guy. Natural, kahit nangingibabaw ang respeto sa hapagkainan, hindi nakaligtas kay Hope ang pagkagulat ng mga matatanda. Nobody dared to question her 'decision' and Hope hated it that they opted to judge her secretly."I thought you have a boyfriend, Hope," parang hindi naman nakatiis sa pananahimik na sabi ni Brianna."Ate Hope," Gina corrected her, Brianna just rolled her eyes at her stepmother."We broke up," tugon naman niya."Like when? Yesterday? And you're already dating???" Hirit pa ng pinsan niyang nakikipag-agawan ng pwesto kanina kay Zoey sa tabi ni Kaden.Right, Zoey was at the dinner. Beside Kaden, like a real wife and already a part of the family. Hope was already struggling the whole time na 'wag tumingin sa pares. Because it's hurting her deeply."I'm sorry--- We're not yet datin
Baca selengkapnya
Sebelumnya
123
DMCA.com Protection Status