บททั้งหมดของ The CEO's Secret: บทที่ 41 - บทที่ 50

Scarlet POVNakahanda na ang pagkain namin ngunit si Gio na lang ang kulang. Napagpasiyahan kong pumasok ng kwarto hindi pa ako nakakapasok nang marinig ko ang pabulong sigaw ni Gio sa kausap niya.“Damn it! Huwag mong sasaktan si Scarlet dahil ako ang makakalaban mo!” saad niya sa kaniyang kausap. Napabuntong hininga siya ng malalim.“Yes, I’ll go basta huwag mo lang s’yang sasaktan,” malamig na saad niya sa kausap niya at binaba ang kaniyang cellphone. Doon na rin ako pumasok sa kwarto. Lumingon naman agad siya sa akin. Mula sa nakakunot na mga noo ay naging kalmado ito.“Kakain na,” saad ko sa kaniya.“Kanina ka pa ba?” tanong niya ngunit umiling lamang ako. Napabuntong hininga siya at tumayo. Hinapit niya ang aking beywang para mapalapit sa kaniya.“I love you, honey. Always remember that.” Napalunok naman ako dahil sa sobrang lapit niya sa akin. Hindi ko alam kung a

Ilang araw nang cold sa akin si Gio, sumasabay pa rin ako sa kaniya ngunit hindi man lang niya ako pinapansin. Kagaya ngayo kasalukuyan kaming nasa byahe pauwi ng condo namin. Okay na siguro iyong cold treatment niya sa akin bastang hindi niya ako iwan. Masakit kayang maiwan. Hindi pa rin ito alam ng aking kaibigan, ayokong sabihin sa kaniya baka sugurin pa niya si Gio at magwala pa iyon dito. Ayoko rin namang mawalay sa kaniya. Sobrang mahal na mahal ko siya. Sabi ko sa sarili ko hindi ako magiging martyr ngunit tingnan mo nga naman, nilunok ko lamang ang aking sinabi.Nang kami ay nakauwi ay dire-diretso si Gio papunta sa kaniyang kwarto.Napatitig na lamang ako sa kaniyang likod. Napabuntong hininga naman ako hanggang kailan kaya kami ganito? Ilang araw na rin masakit ang aking ulo at nahihilo. Hindi ko alam kung bakita kinaumagahan naman ay patago akong sumusuka sa kaniya. Yes, magkatabi pa kaming dalawa ngunit may gap na sa amin. Kapag tulog siya ay doon lamang ako nakaka

Tama nga ang aking hula buntis nga ako, ngunit kasabay ng galak at tuwa ay siya namang sakit sa aking puso nang marinig ang sinabi ng Doctor.“I’m sorry misis, ngunit ginawa na namin ang lahat. Sobrang hina ng kapit ng bata kaya madali itong nawala.” Matatawa na sana ako dahil tinawag niya akong misis ngunit iba ang sitwasyon ngayon. Nawala ang aking anak, ang magiging anak namin ni Gio. Walang humpay ang iyak ko, hindi ko pinaalam kay Aira ang mga nangyayari sa akin dahil ayokong mag-alala siya. Alam kong wala akong kwentang kaibigan ngunit ayokong isali siya sa gulo namin ni Gio. Masaya na siya ngayon at ayokong lagyan ng bad vibes ang buhay niya.Mabuti na iyong nandito si Nanay Koring siya nalang ang naging sandalan ko. Si Gio? Hindi ko na alam kung na saan siya. Akala ko magiging okay na siya after nito, ngunit hindi pala. Wala na talaga siyang pakialam sa akin. Alam niya na ba na wala na ang anak naming dalawa? Alam niy

Kasalukuyan kaming nasa byahe ngayon, sobrang tahimik ng paligid kaya naman ay naiilang ako. Mas mabuti na siguro ito para hindi na niya ako masaktan. Less talk, less mistake and pain. Napabuntong hininga naman ako at tumingin sa labas ng kotse. Sana ay makakaya pa ng aking katawan ang lahat ng pasakit na ibinibigay niya sa akin. Sana ay makakaya rin ng aking puso ang mga torture na ginagawa niya sa akin."I just want to tell you, na hiniwalayan ko na si Trisha dahil ikaw na ang pumalit sa kaniya. Ang rules ko ay isa lang ang gagawin kong slave, ayoko ng dalawa mahihirapan lang ako parusahan kayo ng sabay so for your benefit na rin ay hiniwalayan ko na siya, okay bai yon sa iyo?” malamig na saad niya sa akin. Tumango na lang ako sa kaniya at hindi na umangal pa. "I want an answer, honey." "Y-Yes okay sa akin iyon," kinakabahan kong sagot sa kaniya. "Good," ngisi niya. Ilang oras din ang byahe namin nang makarating kami

Scarlet POV Ilang oras lang din ang lumapis nang makauwi sina Aira at Tom mula sa aking condo. Ngayon narito ako sa kwarto ni Nanay Loling at dito na muna natutulog. Minsan ay doon ako sa kwarto ni Gio pero madalas ay dito ako tumatambay. Nandito na rin kasi ang aking mga gamit at damit. Ayokong mamalagi roon dahil naalala ko lang ang mga pasakit ko kay Gio. Gustuhin ko mang umalis dito sa puder niya kagaya nga ng sabi ni Aira ngunit nangako akong sasamahan ko siya hanggang sa dulo. Alam kong may rason kung bakit niya ito ginagawa sa akin. Alam ko dahil narinig ko ang usapan nila ng kaniyang kausap sa telepono na kung hindi niya susundin ito ay mapapahamak ako. Kaya nga ay hanggang ngayon ay tinitiis ko pa rin siya. Nakakapagtampo nga lang dahil imbis na sabihin niya ang totoo sa akin at hayaang kami ang lulutas ng problema ngayon ay sinasarili niya. Sabi ko sa kaniya, ano pa’t naging girlfriend niya ako kung hindi naman siya nakaka-open up kung ano ang mali