All Chapters of Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Chapter 1131 - Chapter 1140

“Joshua!”Hindi mapigilan ni Luna na sumigaw! Paano nangyari ito? Dumiin ang ngipin niya at sinubukan niyang pigilan ang pagdudugo habang nanginginig ang kanyang mga kamay, inialabas niya ang phone niya para tumawag ng emergency number.“Dalian niyo! May taong sinaksak sa beach! Masy saksak siya!”Uminit at basa ang mga mata niya dahil sa pagdurugo ni Joshua. Sa sobrang taranta niya ay hindi siya makapagsalita ng klaro.“S-Sa b-beach, ma… makikita niyo kapag dumating kayo. P-pakiusap, m-magmadali kayo, pakiusap…”Tumigil ng ilang saglit ang operator sa kabilang linya.“Sa beach? May lalaking tumawag ng emergency kaninang sampung minuto na ang nakalipas. Halos parating na ang ambulansya namin. Maghintay muna po kayo.”Nabigla si Luna.10 minuto kanina…Isang minuto pa lang siguro noong sinaksak si Joshua!Hindi na ito masyadong iniisip ni Luna. Agad niyang binaba ang phone call at sinubukan niyang pigilan ang pagdudugo gamit ang dalawang kamay niya. “Joshua, kumapit ka lang!”

Buong gabi na sinusubukang iligtas si Joshua sa operating room. Kinabukasan ng alas kwatro ng umaga, tinulak si Joshua palabas ng operating room. Wala pa rin siyang malay.Buong gabi na hindi natulog si Luna. Noong wala na sa panganib ang buhay ni Joshua at inilabas na siya ng ward, nanatili pa rin si Luna sa tabi ng kama ni Joshua. Hindi siya papayag na umalis sa tabi nito.Maraming beses sinubukan ni Lucas na kumbinsihin si Luna na umuwi na siya, ngunit tumanggi si Luna.“Joshua.” Hawak ni Luna ang kamay ni Joshua. Mahina at namamaos ang boses niya. “Iniisip ko dati na walang ibang mas magpapahalaga sa mga anak ko kumpara sa akin. Hindi ko inakala na…”Ang Joshua na lagi niyang nirereklamo na walang puso at hindi makatao…Gagawa pala siya ng maraming bagay para sa mga anak niya na nakalihim kay Luna. Hindi ito naintindihan ni Luna at wala siyang alam sa mga ginagawa ni Joshua. Mali lang ang pagkakaunawa niya kay Joshua, sinisi niya ito at iniisip niya na isang malupit at masaman

“Nigel, sa tingin mo kailan gigising si Daddy?”Paglabas ng hospital at pag uwi ng Blue Bay Villa, umupo si Nellie sa sofa na tila agrabyado siya. Hindi niya mapigilan na tumulo ang mga luha niya.Tumingin sa kanya ng kalmado si Nigel. Nagbuntong hininga siya. “Basta’t wala na siya sa panganib, gigising siya. Darating na rin ang panahon.”Pagkatapos, tumingin si Nigel kay Nellie. “Hindi ba’t sa tingin mo, ang pinakamahalagang bagay ngayon ay ang matuklasan kung sino ang nanakit kay Daddy?”Tinikom ni Nellie ang mga labi niya. “Killer siguro ‘yun na pinadala ng mga masasamang tao.”“Imposible.” Sumingkit ang mga mata ni Nigel. “Sa surveillance footage na nakita ko, dalawang kotse lang ang naghanap para kay Mr. Lynch. Maliban sa driver, may hindi hihigit sa sampung tao lang sila. May lima o apat na mga magagaling na bodyguard si Mr. Lynch.”“Pati, maliban sa mga tao na malapit kay Mr. Lynch, walang may alam tungkol sa nakaraang sugat niya. Kahit si Mommy ay hindi alam na may sugat

Squeak! Bumukas ang bakal na pinto ng lumang warehouse.Tinulak ni Neil pabukas ang pinto at binuksan niya ang mga ilaw. Nasa abandonadong warehouse siya na puno ng amoy kalawang at amag. Sa sandali na bumukas ang mga ilaw, nakita niya ang mga alikabok sa ere.Kumunot ang noo ni Neil at tinakpan niya ang bibig at ilong niya. Pumasok siya sa loob.Puno ng alikabok at dayami ang sahig. Nakatali sa isang bakal na pole sa sahig si Thoe na may maruming itsura. Puno ng tuyong dugo at sugat ang mukha niya.Nang maramdaman ang maliwanag na ilaw sa mga mata niya, napaatras sa takot si Theo. Makalipas ang ilang sandali, nang makita niya na walang pumunta para bugbogin siya at wala ring kumilos ng mabilis, doon lang siya tumingala.Sa sandali na makita niya si Neil, lumiwanag ang mga mata niya.Bumuka ang bibig niya at sinabi niya ng sobrang namamaos. “Neil…”Nagbuntong hininga si Neil. Lumapit siya, yumuko, at pinutol ang tali ni Theo. Sinabi niya, “Jake pa rin dapat ang tawag mo sa aki

Si Adrian, na kakapasok lang, ay tumingin kay Luna. “Ano ang ginawa mo sa anak ko? Kakaalis ko lang ng Banyan City ng higit sa isang buwan, pero nasa kama na agad siya at nag aagaw buhay! Nabalitaan ko na naging ganito siya dahil sayo! Malas ka talagang demonyo ka!”Naamoy pa rin ni Adrian ang malamig na hangin na amoy antiseptic. Halata na kakagaling niya lang mula sa airport.Napa atras si Luna dahil sa sampal. Tumama ang parehong binti niya sa kama ni Joshua. Napayuko siya dahil sa sakit nito. Hindi siya makatayo ng direcho.Mabilis na lumapit si Anne mula sa likod at tinulungan si Luna na tumayo. “Luna, ayos ka lang ba?”Umiling si Luna. Namamaga na ang kaliwang pisngi niya. May bakas ng kamay ng lalaki sa namamaga na parte ng pisngi niya. Nakakatakot itong makita.“Ayos ka lang?” Tumikhim ng malamig si Adrian. Pagkatapos, lumapit siya kay Luna. “Mukhang masyadong mahina pa ang pagsampal ko sayo!”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niay at sinampal ulit ito kay Luna.Kumunot