บททั้งหมดของ Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: บทที่ 1181 - บทที่ 1190

Sa ilalim ng ilaw ng buwan, mahimbing na natutulog si Nellie sa princess bed niya.Nakatayo si Neil sa tabi ng kama ni Nellie, hawak ng mahigpit ang kutsilyo habang sinuri niya ang mukha ni Nellie.Sa hindi nalalayo, nasa kama si Nigel. May hawak siyang maliit na pana.Hindi tulad ni Nellie, hindi naniniwala si Nigel na si Neil ay ang dating Neil pa rin. Kahit na nawala na ang mga alaala niya, isang estranghero si Neil hanggang sa bumalik ang mga alaala niya. Dapat lang talaga maging maingat sa mga estranghero.Nakakasakal ang hangin sa kwarto ng mga bata. Puno ng tensyon sa ere.Makalipas ang ilang sandali, nagbuntong hininga si Neil at itinabi niya ang kutsilyo niya. Inabot niya ang kamay niya at hinawakan niya ang mukha ni Nellie. Kahit na galit siya sa pamilya Lynch, hindi niya magawa na magalit sa mapagmahal na batang babaeng ito, hindi niya rin magawang maging malupit sa batang ito.Makalipas ang mahabang sandali, huminga ng malalim si Neil, umalis na siya ng tent ni Nellie

Nang mapagtanto niya na basta basta niya lang siguro ito sinabi, tumahimik si Lucas.Muling kumunot ang noo ni Luna. “Lucas.” Lumingon siya para tumingin ng seryoso kaya Lucas. “Tinatanong kita.”Huminga ng malalim at nagbuntong hininga si Lucas. Tumingin siya sa harap habang nagmamaneho ng hirap sa malakas na ulan, sumagot siya ng seryoso, “Opo. Noong naaksidente po kayo noon sa malakas na ulan, kasama ko po si Mr. Lynch sa Sea City. Iniisip niya po noong una na binibiro niyo lang siya nang mabalitaan niya na naaksidente po kayo.“Nang mabalitaan niya po na totoo lahat, agad… niya pong kinansela ang pinakamahalagang meeting ng Lynch Group. Inabandona niya po ang mga collaborator na mula pa po sa Sea City at agad po siyang pumunta sa Banyan City kasama namin.“Dahil iniwan po ni Mr. Lynch ang mga collaborator noon, nahinto po ang paglago ng Lynch Group sa business ng ibang bansa.”Nagbuntong hininga si Lucas.Noon, kakagraduate lang ni Lucas ng college. Isang bagong assistant lan

Tumingin si Luna sa mukha ni Joshua at naguluhan ang mga emosyon niya.Huminga siya ng malalim at tumingin siya palayo. Hindi niya kayang tingnan si Joshua.“Kung wala talagang kinalaman sayo ang aksidente noong anim na taon na ang lumipas…”“At, kung natulungan mo akong ibalik ang mga alaala ni Neil, magtitiwala ako sayo bago ka pa makakuha ng matibay na ebidensya. Pagbibigyan din kita.”Tumingin ng malapit si Joshua kay Luna.“Totoo ito. Mhm.” Suminghot si Luna at sinabi niya, “Ayaw kong magsinungaling sayo.”Kung kaya talagang tulungan ni Joshua na bumalik ang mga alaala ni Neil, hindi lang maniniwala si Luna kay Joshua, kahit na…”“Sige.” Habang nakatingin sa gilid ng mukha ni Luna, pumikit si Joshua at sinabi niya ng may mahina at namamaos na boses, “Kahit na hindi mo sabihin sa akin, tutulungan ko pa rin si Neil na bumalik ang mga alaala niya.”Para naman sa paghahanap ng ebidensya sa nangyari noong nakalipas na anim na taon…Sinimulan na ito ni Joshua. Sa sandali na mak

Pagkukunwari. Mapagpanggap. Hindi mapigilan ni Luna na mapaatras nang marinig niya ang mga salitang ito. Kinagat niya ang mga labi niya at tumingin siya ng malapit sa batang nasa harap niya.Ito ang anak niya, si Neil.Ito ay si Neil, na kapag nalaman ang mga nangyari, ay aalagaan ang kanyang mga kapatid.Nagaalala lang si Luna para sa anak niya, ang nakuha niya lang pabalik ay tawagin siyang mapagpanggap. Alam niya na hindi ito ang intensyon ni Neil. Sinasabi niya ang mga salitang ito dahil nawala ang mga alaala niya.Kumirot pa rin ang puso ni Luna.Pinigilan ni Luna ang pagluha niya, pinilit niyang ngumiti.“Jake, nagaalala lang ako para sayo. Ayos lang kung ayaw mo. Bakit mo kailangan sabihin ang masakit sa salitang ‘yun?”Medyo nanginig ang puso ni Neil dahil sa kirot sa puso ni Luna. Nakaramdam siya ng emosyon na para bang nabasag ang puso niya, kaya’t medyo nairita siya.Huminga ng malalim si Neil. “Luna, sinabi ko na po sa inyo na nandito kami ng nanay ko para maghi

Pinigilan ni Luna ang pagkasuklam sa puso niya. “Michael Lynch, sa tingin ko ay dapat kong iklaro na ang tinatawag nating engagement kagabi ay dahil lamang sa isang emergency. Wala akong intensyon na pakasalan ka, at ayaw ko rin na pag usapan natin ang petsa ng kasal.”“Ganun ba?” Tumawa si Michael sa kabilang linya ng phone. “Pero, Luna, kumalat na sa balita ang engagement natin at ng mga litrato na sinusubukan mo akong halikan sa entablado kagabi. Kung titignan mo ang kahit anong news channel sa Banyan City, matatanggap mo ang mga notification.”Tumawa ng malakas si Michael. “Ipapayo ko sayo na magkita agad tayo ngayon. Kung hindi, baka sabihin ko sa press na nakatira sa iisang bahay ang nobya ko at ang kapatid ng nobyo niya…“Isipin mo kung ano ang magagawa nito sa reputasyon niyo.”Sumingkit ng malamig si Luna dahil sa mga sinabi ni Michael.Makalipas ang ilang sandali, kinagat niya ang labi niya. “Address.”Sa kabilang linya ng phone, muling tumawa ng mayabang si Michael. “M