Tahimik ng ilang sandali si Joshua, pagkatapos ay umiling siya. “Hindi ko alam.”Kahit na magkausap sila ni Stefan nitong nakaraan, si Luke ang lagi niyang kausap—hindi si Steven.Nang maisip niya ito, ang huling beses na makausap niya si Steven ay halos dalawang linggo na ang nakalipas.Ang dalawang magkapatid ay magkahati sa isang katawan, ngunit ito ay para bang naglaho ang konsensya ni Steven, at si Luke na lang ang naiwan.Nagtataka din si Joshua tungkol dito at binanggit niya na ito kay Luke noon.Kahit na si Luke ang namumuno sa kanilang katawan, wala ring ideya si Joshua kung saan napunta si Steven, o kung paano ito pababalikin.Iminungkahi ni Joshua kay Luke na ipatingin ito, ngunit busy si Luke sa pagharap kay Tyson at sa pag iisip ng plano para iligtas si Andy, kaya naman walang oras si Luke para bumisita sa doctor.Ang prayoridad nila ay ang hanapin at iligtas si Andy; ipapasuri ni Luke ang sarili niya kapag tapos na ito.Sino ang mag aakala na ang pekeng Gwen ay an

Tumaas ang kilay ni Tara nang marinig niya ang sagot ni John.Kilala niya kung sino si John, kaya naman inimbitahan niya ito para uminom at makisama. Tutal, kailangan niyang gumanap sa tungkulin niya para makumbinsi ito. Kung pumayag siya na tumulong kay John sa oras na humingi ito ng tulong, maghihinala si John na may kakaibang nangyayari.“May anak ka sa bahay at isang taong may malalang sakit?” Ang tanong ni Tara. Tumitig siya kay John habang nakataas ang mga kilay. “Sino naman ‘yun? Siya ba ang asawa mo?”Naalala niya base sa pag research niya kay John na ang asawa nito ay pumanaw na. Hindi lang ‘yun, ang pagkamatay pa ni Anne ang rason kung bakit pumatay si Luna at nakulong ito.Kaya naman, malamang ay isang tao lang ang inaalagaan ni John, at ito ay ang anak nila ni Anne.Sino pa ba ang inaalagaan niya? Buhay pa ba si Anne?Hindi inaasahan ni John na interesado si Tara sa buhay niya. Uminom siya ng mabagal para lumipas ang oras, pagkatapos ay sumagot siya ng nagdadalawang i

Dumilim ang ekspresyon ni John nang mabanggit ang tungkol sa surgery.Huminto siya ng ilang sandali. Pagkatapos, nilabas nia ang isang piraso ng papel na binigay sa kanya ni Tara at sinabi niya, “Hindi ako sinubhukang tulungan ni President Moore. Ang ginawa niya lang ay ang bigyan ako ng chansa para makipag kompetensya sa ibang mga competitor.”Nagbuntong hininga siya at sinabi niya, “Sinabi niya sa akin na ang taong gumagawa ng desisyon ay hindi mula sa Scarnfield City at garantisado na patas ang bid. Basta’t ipresenta ko ang kumpanya at ipakita ang sinseridad ko, sa tingin niya ay may chansa ako. Syempre, hindi rin ako sigurado dito.”Nagbuntong hininga ulit siya at tumitig siya sa babaeng nasa harap niya. “Robyn, mukhang kailangan ko munang mabigay ng mas maraming oras at lakas sa kumpanya, at ikaw…”“‘Wag kang mag alala!” Ngumiti si Robyn. “Tutulungan kitang alagaan si Anne at Sammie! Hindi ako walang kwenta na tulad ng iniisip mo. Graduate ako ng nursing school, kaya’t ‘wag ka

“Kailangan kong dumalo sa isang social obligation, at uminom ako ng konti.” Ngumiti si John nang makita niya ang mga mata ni Anne. Umupo siya sa tabi nito sa kama at umakbay siya sa balikat ni Anne.Maraming timbang ang nabawas kay Anne at ang nararamdaman ni John ay ang buto ni Anne mula sa balat nito. Kahit na isang payat na babae si Anne dati, at least ay malusog siya. Ngunit, hindi na ito ang sitwasyon ngayon.Nagbuntong hininga si John. “Sinabi ni Robyn sa akin na natutulog ka na. Bakit pala hindi ka pa tulog?”Tinikom ni Anne ang mga labi niya at nagsimula siyang magtype sa phone niya. [Narinig ko ang lahat ng sinabi mo kay Robyn.]Tahimik ng ilang sandali si Jon bago niya hinalikan ang noo niya. “Anne, sa tingin ko ay… hindi ka mauuwi sa ganito kung hindi dahil sa akin.”“Lagi kitang sinisisi at sumama ka sa mga taong hindi dapat samahan at tumanggi pa ako sa tulong ni Joshua, pero ang katotohanan, hindi ko mapigilan na sisihin ang sarili ko para sa lahat. Kung hindi mo pin

Matagal na niyakap ni John si Anne bago siya bumalik sa pagiging kalmado. Hinalikan niya ito sa noo at hinawakan niya ng malambing ang mukha nito. “Matulog na tayo? Gagawa ako ng isang baso ng maligamgam na gatas para sayo kung hindi ka makatulog.”Tumango si Anne.Pagkatapos, ngumiti si John at hinalikan niya ulit si Anne bago siya umalis ng kwarto.Madilim ang sala, ibig sabihin ay tulog na si Robyn.Binuksan ni John ang ilaw, pagkatapos ay naglakad siya patungo sa kusina at kinuha niya ang karton ng gatas at pinainit niya ang isang tasa ng gatas.Bumalik siya sa bedroom dala ang tasa ni Anne, nakita niya na nakatitig si Anne sa apartment building sa labas ng bintana.Sa sandaling ito, ang buong gusali ay puno ng ilaw at puno ng sigla. May mga kotse na nakapark sa labas ng gusali at maraming mga lalaking nakasuot ng itim ang pumasok sa gusali na para bang may hinahanap sila.Kumunot ang noo ni John. “Mga pulis ba ‘yun?”Hindi mukhang mga pulis ang mga lalaking ‘yun, pero kung