Pag alis ni Joshua, nagising si Nellie at bumaba rin siya ng hagdan.Nakasuot pa rin siya ng pink cartoon na pajama. Nakaupo siya ng awkward sa dining table.“Bakit po umalis ng maaga si Daddy?”Kumunot ang noo ni Luna. “Nellie.”“Hmm?”Tumingin si Luna sa paligid. Nang masigurado niya na walang ibang tao sa bahay, huminga siya ng malalim at nagsalita siya ng mahina, “Kapag wala si Mommy dito sa susunod, dapat mong alagaan ang sarili mo. Naiintindihan mo ba?”Nabigla si Nellie at binaba niya ang hash browns. “Mommy, bakit po kayo mawawala? Pinapalayas po ba nila kayo?”Hindi pinansin ni Luna ang tanong. “Gusto ko lang matutunan mo na maging independent.”Ngumuso si Nellie.“Ayaw ko po maging independent. Kapag independent po ako, hindi na po ako aalagaan nila Mommy, Neil, at Nigel,” ang bulong ni Nellie habang galit siyang ngumunguya ng hash browns. “Ayaw ko po maging independent! Ayaw ko po maging masunurin. Ayaw ko pong lumaki!”Nakaupo si Luna sa harap ni Nellie, tumingin
Baca selengkapnya
Masuk
