"GOOD AFTERNOON po..." Hindi man kita ang mga mata nito sa ilalim ng shades ay dama pa rin ni Rain ang panunuyo ng kaniyang labi dala ng labis na kaba dahil sa mga titig nito. Nahuli niya ang pagguhit ng ngisi sa dulo ng makintab nitong labi habang taas-baba siyang pinagmamasdan ng ginang, para bang may kung anong code sa katawan niya't mukhang mali iyon dahil hindi niya nagugustuhan ang ekspresyon sa mukha nito."You really looked like a carbon copy of Reina," she said with an accent. "You are just a bit prettier, I can see. But all in all, you are her spitting image." She gracefully removed her sunglasses from her eyes without breaking their eye contact. Ilang segundo pa itong tumitig kay Rain, hindi makapaniwala o marahil ay namamangha. Her eyes resembles those of Airish, natural na mayroong mahahabang pilik kahit pa hindi na lagyan ng extension. Ang kulay light brown nitong mga balintataw ay kakulay ng kilay nitong medyo m*****a ang pagkaka-arko, her thin lips were painted with

*****RAIN***** "BIGLAAN naman 'ata ang pag-sleep over mo rito sa aming palasyo, my dear cousin na hindi nagmana sa taglay kong alindog?" pagbibiro ni Jan kay Rain nang tabihan siya nito sa harapan ng TV, sa may sala ng kanilang bahay. "May problema ba?" Inagaw nito mula sa mga kamay ni Rain ang one liter na ice cream na kanina pa niya hawak ngunit hindi naman niya makuhang bawasan.Tulala lamang ang dalaga sa TV, naka-tingin sa palabas na ume-ere ngunit wala talaga roon ang kaniyang isip. Tingin niya'y comedy ang palabas doon, ngunit hindi niya magawang ma-tawa lalo pa't paulit-ulit na nagfa-flash sa kaniyang isip ang mga mata ni Art kanina at ang imahe nitong papalayo sa kaniya.Hindi nawala ang sakit kahit pa lumipas na ang maghapon, natuyo ang luha niya ngunit hindi naging maayos ang pakiramdam ng dalaga. Pamilyar na sa kaniya ang kirot na iyon, it was the same pain she carried back when Art left her hanging because she hurt him again. And now, it's in her chest burning once again

*****RAIN***** "ANO ANG ibig mong sabihin?" Matalim niyang tiningnan ang dalaga mula sa kaniyang kinatatayuan, tuluyan itong pumihit para maharap nang diretso si Jane. "Are you saying that Art did something—""Yes, exactly!" Mas lumawak ang ngiti nito nang mahimigang nakuha ni Rain ang laman ng kaniyang pahiwatig. "I have never thought that you are not that slow as I was expecting." Natutuwa nitong binalingan ang noo'y seryoso nitong katabi, tila hindi ito natutuwa sa ikinikilos ni Jane... having a friend like Jane, you must understand why."Sabihin mo sa akin..." Gone the calmness in her voice. "...ano ang ginawa ni Art sa mama ko?""Rain, calm down," bulong ni Nate sa kaniya. "Hindi mo ito kailangang serysohin." "It's about her mother, why not take it seriously?" baling ni Jane kay Nate, nagtaas pa ito ng kilay. "Tungkol sa paninira ng mama mo sa pamilya—""It's not my mother who ruined their family, it was his father who can't moved on from my mother," she cut her off in a flat w

*****RAIN***** RAIN WAITED for a couple of hours outside Art's office. Kakatapos pa lang ng duty nito sa cafe ay dumiretso na siya kaagad sa may hospital para makipag-usap sa binata at makipaglinawan tungkol sa mga bagay-bagay na isiniwalat ni Jane sa kaniya ngayong araw. Ngunit ang sabi sa may front desk ay hindi raw ito naka-duty ngayong araw sa hindi nila alam na dahilan, si Doc. Salvador lang daw ang available na doctor.Gano'n pa man ay pinadalhan pa rin niya ng mensahe ang binata dahil nais niya itong ma-kausap, kung abala ito ay ayos lang. Pero kung may oras siya ay maghihintay si Rain sa labas ng opisina nito. She's not into rush, anyway and she understand his job. It's just that she badly want to talk to him, hindi siya makahinga hangga't hindi naka-klaro rito ang mga bagay.Sa kalagitnaan ng paghihintay ni Rain labas ng opisina ni Art ay hindi niya namalayang hinatak na pala siya nang tuluyan ng kanina pa niya pinipigilang antok at kahit na naka-upo lamang doon ay hindi niya

*****RAIN*****NAGUGULUHANG bumangon si Rain mula sa kamang kinahihigaan niya nang bumungad sa kaniya ang isang estarangherong silid pagkadilat na pagkadilat ng kaniyanga mga mata. Inatake ng samo't saring mga katanungan ang kaniyang sumasakit na ulo nang makita niya ang paligid, ang magarang kisame, aircon at ang balkonahe sa likod ng glass door. Padarag siyang natumba sa malambot na unan kung saan siya naka-higa kanina, ipinikit niya ang kaniyang mga mata sa pag-aakalang mawawala ang kirot at pagka-hilo sa gano'ng paraan. But the excruciating pain didn't subside, in fact it only worsen. Most probably, dahil ininda na niya kaya't mas nagpapansin pa.Mas tumindi pa ang kirot sa ulo niya nang magpatuloy sa pag-iingay ang kung ano sa labas, ang dala nitong ingay ay tila torture sa utak ni Rain. Mas pinapalala nito ang hangover ng dalaga, kaya naman kahit na pagapang ay sinubukan niyang lumabas ng kwarto para tingnan kung ano nga ba 'yun?Pagka-labas ng kwarto ay halos lumuwa sa gulat an