Lahat ng Kabanata ng The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) : Kabanata 71 - Kabanata 80

Kabanata 71  Nang gumabi, sabay kaming lumabas sa opisina niya. Hawak-hawak namin pareho si Felecity sa kamay habang papatungo kami sa elevator.“Mommy, Daddy, gusto ko sa Jollibee!” maligayang sambit ng anak ko.Napangiti ako dahil sa sobrang saya ng anak ko ngayon. Buong araw ay naglalaro siya sa laruan niya. May nakuha nga akong mga pictures na balak kong ipakita kay Trixie.“Alright!” pagsang-ayon ni Yohan sabay baling sa akin. Nang nasa loob na kami ng elevator ay pinindot niya ang number 1. “What about you, Fiona? Do you like Jollibee?”Tumango ako. “Oo, favorite ng anak ko ang spaghetti diyan. Kung saan masaya ang anak ko ay doon ako.”Tumango siya at hindi na muli nagtanong. Sa totoo lang, gusto ko na ibalik ang account ko. Wala na akong pakialam kung makita ako nila Mommy at Daddy. Pero baka ikahihiya nila ako o mapahiya sila na dahil ang inaakala ng mga tao

Kabanata 73  “Are you okay?”Yohan wrapped his arms around me when he arrived. Nahuli niya akong nakabusangot kaya natigilan siya sa kanyang ginagawa. Hindi niya nadatnan ang Mommy niya dahil umalis na ito. Hindi ko na rin sinabi dahil kakapagod na magpaliwanag.Kumawala ako sa kanya at saka sinamaan ko siya ng tingin. “Nasa trabaho tayo, Yohan.”He arched his brow. “And so?”Bumuga ako ng hangin. “Huwag mo muna ako gambalain.”Natawa siya at humalukipkip. “Wow, my girlfriend is serious on her work. Hindi ako nagsisisi na tinanggap kita.”Sinamaan ko siya ng tingin muli at tiningnan ang Ipad ko. Tiningnan ko ang mga schedules niya at inayos ito.“Ayusin mo ang schedule ko. Gagawin ko na iyan para may oras na tayo sa isa’t isa when December comes.” He grinned.Napangiti na lamang ako at tumango sa kanya. Finally, I agr

Kabanata 75  Inaasahan ko sa buong hapunan ay magsasalita siya ng iba pang bagay pero nagkamali ako. Iyon na ang kanyang huling salita at hindi na siya umimik muli. Siguro iyon lang yata ang pakay niya. Gusto niya na makasama ang anak niya. Sino ba naman ako para ipagkait iyon sa kanya? Kahit ako, gusto ko rin naman makasama ang anak ko kaya naintindihan ko siya bilang isang ina.**“Are you serious?”Natigilan ako sa pagtanggal sa seat belt ko nang bigla akong tinanong ni Yohan. Hinatid na niya ako pauwi at ngayon lang siya umimik sa akin simula sa dinner. Siguro ay nagtatampo siya sa akin dahil pinigilan ko siya.Bumuntonghininga ako at binalingan siya. “Yohan, hindi mo ba kayang pagbigyan ang Mommy mo?”Hinawakan niya ang manibela at nag-iwas siya ng tingin sa akin.“You don’t understand, Fiona,” aniya sabay iling. “Mom just don’t want us to go abroad.

Kabanata 77  Malawak ang opisina ni Yohan. Malayo ang mini sala set niya sa desk niya. Pero kahit gano’n, naririnig ko pa rin ang pagtatalo nila. Humawak ako sa may glass door at pasimpleng nakinig sa kanilang pagtatalo.“You are not the father of her daughter, Yohan?! Huwag kang masyadong hibang! Piniperahan ka lang!”“Can you stop, Mom? Wala ka naman talagang paki sa akin, ah? Bakit ngayon ay may paki ka na?”“Son, concern lang ako sa iyo! Okay lang naman sa akin na magkaroon ka ng girlfriend. Yong wala sanang sabit! Yong mayaman at hindi ugaling kalye! Yong mahinhin!”“Mom, just stop! Umalis ka na!”“I am telling you this because I am your Mother. Malakas ang kutob ko na piniperahan ka lang ng babaeng iyon. Paano kapag babalik ang ama ng batang iyan? Saan ka lulugar, ha?”Kumirot ang puso ko sa narinig. Kumuyom ang kamao ko lalo na nang tum

Kabanata 79  Kumirot ang puso ko sa dahilang hindi nga kami nagpansinan buong araw ni Yohan. Sa sobrang pagtatampo ko ay hindi na kami nagpaalam ni Felecity na umalis. Overtime kasi yata si Yohan at hanggang alas singko lang naman ang trabaho ko.Hindi ko alam kung ano ang problema niya. May nalaman ba siya na hindi totoo? Bakit gano’n na lamang siya makapagtanong sa akin? Noong hindi pa ako umalis papuntang labas ay hindi pa naman gano’n ang mood niya.“Mommy, hindi na po ba tayo magpapaalam kay Daddy?” Felecity innocently asked me.Nasa may elevator na kami, pababa na patungo sa first floor. Kami lang dalawa ang nasa elevator kaya malaya ko na makakausap ang anak ko. Bumaba ang tingin ko sa kanya at tipid na ngumiti.“Busy ang Daddy Yohan mo, anak. Hindi na dapat natin siya iistorbuhin pa.”Kumirot muli ang puso ko. Kung ano man ang ikinagalit ni Yohan sa akin, sana man lang ay