"Of course that's impossible, right? Hahaha... Pasensya na, Leanne. Baka pagod lang 'to sa jogging," sambit ni Dacey bago tumawa at nagsimula ng kainin ang kaniyang pagkain. Hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang kaba sa aking dibdib. Para akong nanlamig at bigla na lamang na-estatwa. Alam kong matalino si Dacey ngunit hindi ko akalaing dadating doon ang kaniyang konklusyon. Papaano niya nalaman? "Yeah. Siguro nga pagod lang 'yan. Araw-araw ka atang nagjo-jogging. Consistent in exercising huh?" I normally said with a smirk on my lips, as if I was teasing her. "Yeah..." mahinang sambit ni Dacey na ngayon ay tila tulala na sa kaniyang kinakain. Halos muntik ko nang palakpakan ang sarili ko dahil nagawa ko pa ring umakto ng normal. Pasimple kong tinapik ang aking balikat bago malalim na bumuntong-hininga at muling pinulot ang fork na nasa sahig. "Ma'am, akin na

"Gusto ko nang umuwi," malamig kong sambit matapos ng ilang minutong pananahimik sa pagitan naming dalawa ni Jax. Nakaupo lamang ako sa motor habang siya ay nakatayo at nakasandal lamang sa poste, pinapanood akong matulala habang hinihintay na kumalma mula sa takot. "Are you feeling well now?" tanong niya nang itapon niya ang sigarilyo sa kalsada na pinaglaruan lang naman niya bago lumapit sa akin. I glared at him. "How can I be feeling well if I'm with you?" tanong ko habang matalim ang pagkakatingin sa kaniya. Natigilan siya sa aking sinabi bago maya-maya'y bumuntong-hininga. Ang akala ba niya ay porket hinayaan ko siyang yakapin ako kanina ay ayos na kami?! Akala ba niya na porket nailigtas niya ako–mali, naitakas at nailayo niya ako sa lalaking 'yon ay ayos na kami?! Hindi! Hinding-hindi! 

"Wala na bang naiwan?!" malakas na tanong ni Draco matapos niya isarado ang pintuan sa likod ng van. Doon niya nilagay ang mga gamit namin. "Pwede ba dalhin motor ko?" tanong naman ni Baron na bahagyang nakanguso pa habang hinihimas-himas ang kaniyang motor na maiiwan dito.  Kanina pa siya 'yan nariyan sa tabi ng kaniyang motor mula pagkalabas nilang magkakaibigan sa bahay upang magbuhat ng mga gamit na dadalhin para sa beach outing. Malakas siyang binatukan ni Leo pagkalapit nito sa kaniya. May dala pang malalaking cooler box si Leo sa kaniyang magkabilang kamay na naglalaman ng mga inumin ngunit nagawa pa niya talagang batukan ang kaibigan. "Gago, saan mo naman isasakay 'yan sa van?" tanong ni Leo. "Sa bubong," sagot ni Baron habang nakatingin pa sa bubong ng van na tila determinado talagang isakay ang minamahal niyang motor. Ibinaba ni Leo ang dalawan

"Wooohh!! Go, hijo!!!" sigaw ni auntie, panay ang cheer kay Silvester. Nakaupo lamang kami ngayon sa beache lounge habang pinapanood ang mga lalaki na nagpapaligsahan. Nagpalaro kasi si auntie at lahat sila ay may mga lubid na nakatali sa kanilang bewang habang sa dulo ay may mga gulong at kanila itong hihilain hanggang sa makarating sa finish line. Hindi ko alam kung bakit bigla na lamang nagpalaro itong si auntie ngunit kung titingnan mo siya ay halatang nalilibang sa mga lalaki dahil LAHAT SILA AY NAKA-TOPLESS! "Oh my! Baron hijo! Your abs is six ngunit napakakupad mo! Come on!" sigaw ni auntie at napatayo pa sa kaniyang upuan habang minamadali si Baron na siyang pinakanauhuli sa mga lalaki. Imbis na mas bilisan ni Baron ay humiga na ito sa hangin habang hinihingal. "T-Time out!" sigaw ni Baron habang nakataas pa ang kamay na nakaletrang 'T'. Sarkastiko ak

"Ayos na 'to. Anong sa tingin mo Leanne?" tanong sa akin ni Jax matapos makahuli ng dalawang malaking isda sa hindi ko na mabilang na beses. Tumango ako. "Bumalik na tayo," sagot ko bago ibinaba ang binti ko sa upuan at umayos ng upo. Dahil sa hindi naman ako marunong mangisda ay si Jax lamang ang nangisda. Mukhang hindi naman niya kailangan ng tulong dahil napakarami nga niyang nahuli ng siya lang mag-isa. Hindi ko alam kung ilang minuto o oras ang inabot namin dahil tila lumilipad ang utak ko sa kung saan. Bakit siya may ponytail? Bakit naging habit niya na ang pagdadala ng ponytail? Dahil ba sa dati niyang girlfriend? O... may girlfriend siya ngayon? Naiyukom ko ng mahigpit ang kamay ko bago mabilis na umiling. Ano bang pakialam ko? Of course none. Wala, wala, wala! Tahimik lamang ako hanggang sa makarating ulit kami sa dalampasigan. Nauna akong bumaba at