Back to work na, alam kong hindi pa tapos ang PT issue kahit na pinapaliwanagan ko na ang mga tao ko. Pero alam ko na kahit papaano at titigilan na muna nila ang mga nanunuksong tingin nila kay Stacy. Naaliw na naawa ako sa kanya kanina noong magsalita ang mga kaibigan niya. Pulang pula ang mukha niya kaya naman matindi ang hangarin kong hilahin siya para yakapin siya kanina, matinding pagpipigil lang ang ginawa ko sa sarili ko.Speaking of PT, ano na kayang nangyari sa mga iyon? Nakalimutan ko na nga palang itanong sa kanya ang tungkol doon. Sana naman ay ginamit niya. Wala naman talaga akong balak na bilhan siya ng madaling araw na pauwi kami, kaya lang ay nainis ako sa kanya. Halatang napipilitan lang siya na kibuin ako kaya naisipan kong gawin iyon. Alam ko na medyo off ‘yung ginawa ko pero nakuha ko naman ang atensyon niya.Pero kailangan ko talaga siyang tanungin tungkol doon, mahirap na. Hindi ako protected ng gabing iyon at hindi lang isang

 Nagising ako nang maramdaman ko na may nakatingin sa akin, pagdilat ko ay tama nga ang pakiramdam ko. Mataman na naman niya akong tinititigan, para bang mawawala ako sa harapan niya kung kukurap siya. Luminga muna ako sa paligid at naguluhan nang makita ang hindi pamilyar na tanawin sa labas. Napatuwid pa ako ng upo nang mapansin na medyo may kadiliman na pala, mukhang napahaba ang pagtulog ko. “Nasaan na po tayo?” tanong ko kay Direk.Umayos muna siya sa pagkakaupo bago ako sinagot, “nasa Antipolo tayo, I hope you don’t mind na dito kita dinala.”Tumango tango ako saka bahagyang pinasadahan ng hagod ang buhok ko. Sigurado akong magulo na iyon dahil sa pagtulog ko. Kukunin ko pa sana ang compact mirror ko sa bag nang bumukas ang pintuan sa tabi ko. Hindi ko namalayan na nakababa na pala si Direk ng sasakyan. Wala na akong nagawa kung hindi ang ipagpaliban ang pagsipat sa hitsura ko, agad ko nang inabot ang kamay niya na handa

 Maaga pa lang, sobrang aga pa to the point na nauna pa ako sa alarm clock ko. Ganito yata talaga kapag sobrang excited, kahit pa napuyat ako sa pag iisip ng mga nangyari kahapon at posibleng mangyari ngayon ay maaga pa rin akong nagising. Medyo magulo pa sa akin ang nangyayari, mayroon pang hindi klaro. Mayroon pa ako na hindi maintindihan sa sitwasyon, ang tanging sigurado ko lang ay masaya ako kapag kasama ko si Direk, na parang nakukumpleto na ang buong araw ko kapag nakikita ko siyang nakangiti sa akin. Nandoon pa rin ang hindi pamilyar na kaba pero mas nananaig ang excitement sa tuwing nakakasama ko siya.Saka ko na nga iisipin ang lahat ng ito, ie-enjoy ko na muna ang mga oras na magkasama kami. Mayamaya pa ay narinig ko na ang pagtunog ng doorbell, ibig sabihin ay dumating na siya para sunduin ako katulad ng sinabi niya kagabi. Hinga muna ng malalim, dinampot ko ang bag ko saka lumabas na ng kuwarto. Naabutan ko si Direk na pinaupo na ni Manang, hindi nat

 Monday, na-late ako ng dating sa location namin sa Fairview. Dahan-dahan akong naglakad papasok sa bahay na gagamitin for the shoot today.Nakita ko si Ate Raq na nakikipag usap sa boyfriend niya kaya binati ko siya. “Good morning ate,” bati ko.“Uy Stacy, good morning. Parang iba ang aura mo ngayon, may sakit ka ba?” umiling lang ako bilang sagot. “Dumiretso ka na sa dining, nandoon silang lahat. Medyo lumayo ka lang ng konti kay Rekdi at kanina pa mainit ang ulo.”Nagtaka ako sa sinabi niya, noong hinatid naman ako kagabi ni Direk ay okay na okay siya. Ano kaya ang naging problema? Baka work related o baka naman dahil hindi siya nakakaraket dahil dalawang araw din kaming parating magkasama? Baka hinahanap ng katawan niya ang pagsasayaw doon, may nabasa akong tungkol sa ganoon.Nginingitian ko ang bawat taong nasasalubong ko saka tuloy-tuloy nang pumunta sa dining. Nagugutom na rin ako dahil hindi ako nak

 Araw ng shoot ngayon. Dahil medyo late ang calltime kaya hindi ko kinailangang gumising ng sobrang aga katulad ng mga nakaraang shoot. Since coding ang kotse ko ngayon, nag-grab na lang ako papunta sa location namin. Mabuti na lang at malapit lang iyon, sa may Quezon Avenue lang daw. Buti na lang talaga at hindi na ako nakakaramdam ng pagkahilo ngayon. Kailangan ko na sigurong magpa check-up sa doctor at baka anemic na naman ako katulad nang dati.Pagbaba ng grab car ay hindi ko naiwasang kabahan nang makita kung nasaan ako ngayon. Paano ba naman, may naalala ako sa location namin ngayon. Kailangan ba talagang sa isang bar kami ngayon, hindi ordinaryong bar kung hindi katulad ng isang napuntahan ko noong gabi na iyon.Matagal lang akong nasa labas, hindi pansin ang paglabas masok ng mga crew na may buhat na kung anu-anong equipment. Nagdadalawang isip akong pumasok, feeling ko ay ipagkakanulo ko ang sarili ko once tumapak ako sa lugar na ito. Nakatingin l