All Chapters of Clouds on the Horizon: Chapter 51 - Chapter 60

“Hi, Darling,” maligayang bati niya. He looks sad, tired, and wanted comfort pero sa kabila ng lahat ng iyon, mas nanaig ang kaniyang ngiti. He looks handsome, pero hindi maaaring ipagpaliban iyong karatula! Anong eat me? “Lionel naman,” sambit ko at kaagad ibinaba ang karatulang hawak niya nang makalapit ako. Bahagyang kumunot ang kaniyang noo at nagulat dahil sa ginawa ko. His eyes widened in shock, and… hindi ko alam kung ako lang ba iyon pero napansin ko ang kaunting sakit na gumuhit sa kaniyang mga mata. Subalit saglit lang iyon na parang sinasabing emosyon ko lang. “W-Why? Did I do something wrong?” gulat niyang tanong. Bumuntong hininga ako at walang choice kundi agawin ang karatula niya upang ipakita iyon. 

“Napakaganda rito!” sambit ko nang lumabas ako sa yacht at nakitang tirik na ang araw. Napakaganda ng kabuuan ng isla at ang mga alon ng malinaw na tubig ng karagatan ay kalmado.The weather is perfect, and so is the moment.“I know. I'm glad you liked it here,” Lionel said before hugging my waist from behind and kissing me behind my ears.“Nawalan din ako ng oras na gumala kaya I'm so happy that you brought me here. Thank you, Lionel.”“We needed time for each other, Darling. And I think that this will be a perfect spot for a… romantic dinner and stuff.”Marahan akong tumango nang nakangiti at muling pinagmasdan ang dagat. Wala talagang kasing ganda. We were asleep on ou

“Lionel!” tawag ko at lumapit sa kaniya upang aluhin siya mula sa suntok ni Daddy.He was holding the side of his lips, at hindi ako sigurado kung dumudugo iyon! Oh my goodness, ano bang nangyari?!“My goodness, Charles, what were you thinking?” tanong ni Mommy na hindi naman sinagot ng aking ama. Subalit sa halip na ibaling ang aking atensyon sa kanila ay nanatili iyon kay Lionel. “Ayos ka lang?” tanong ko at sinipat ang labi niya na siyang tinamaan.However, to my surprise, I saw his lips slowly forming a smirk despite being punched. “Ayos na ayos,” aniya pa..

Nagising ako kinabukasan na nasa ibabaw pa rin ni Lionel. Hindi na yata ako nakaayos ng higa kagabi at basta na lang nakatulog sa ibabaw niya.Ni hindi man lang niya ako ginising, tsk.Sinubukan kong umalis doon at lumipat sa kabilang bahagi ng kama. However, Lionel tightened his hug and groaned a bit na parang ayaw akong paalisin.I softly giggled at his actions. Si Lionel talaga. This is exactly the reason why I didn’t get home yesterday. Pinipigilan niya ako kaya ito… magkasama kagabi at um… nakakahiyang sabihin hihi.“Lionel, m-may trabaho ka pa,” mahinang asik ko. Sa pagkakaalam ko ay may trabaho siya ngayon, eh. Pero ito at ayaw niya pa ring bumangon.“Few more minutes, Darling. I w

“You're sweating bullets.” Marahas akong napa buntong hininga nang marinig ang sinambit ni River. No matter how much I try to calm myself, I can't deny the fact that I really am!“Can you blame me?” tanong ko na tinawanan niya lang.I can’t even put my fucking bow tie properly dahil sa labis na panginginig ng aking mga kamay. I don’t know but not spending the night with my wife and the thought of getting married to her today makes me feel envious. And it doesn’t make any sense dahil kasal na naman kami pero ganito pa rin ako kung mangamba!Besides, her guards reported well! But damn, I guess I really am doomed.“See? Now you’re feeling the way I felt when I’m bound to get married,” River said and laughed.