It is very confusing. All of these happened so fast that I don't think I ever really processed any of it – being pregnant and losing a baby at the same time.My doctor said, I was three weeks pregnant, and my pregnancy was ectopic. It is a pregnancy that happens outside of the uterus. This happens when a fertilized egg implants in a structure that can't support its growth. He said that ectopic pregnancy is common but the pregnancy never survives.Mostly 4th - 12th weeks pa dapat bago ko maramdaman ang symptoms ng ectopic pregnancy. Kaso mas napaaga dahil sa mga nangyari. Dahil sa depression, anxiety at weak immune system at sa ilang beses kong pagbagsak paupo ang naging dahilan upang mas matriggered ang pagkahulog ng bata sa sinapupunan ko.Sabi nila, wala akong kasalanan sa nangyaring miscarriage. But I couldn't help but to blame myself for being so careless, stupid and a bitch. At ang hirap tanggapin na dahil sa kapabayaan ko ay nawala sa akin ang anak k

Gulat, pagkalito at pag-aalala ang nararamdaman ko sa mga oras na ito habang nakatitig ngayon sa mugto niyang mga mata. Nandito pa rin kaming dalawa sa loob ng office ko, tahimik na nakaupo sa may sofa habang nagpapakiramdaman.Hindi ako makapaniwala, hindi ko akalain na mangyayari ang bagay na ito sa best friend ko. Ann is very workaholic person, trabaho at pamilya ang lagi niyang inuuna. Ang sabi niya sa akin dati noong nasa kolehiyo pa kami na kahit hindi na siya magboyfriend basta mairaos niya lang ang kaniyang pamilya sa kahirapan ay sapat na para sa kaniya.She never thought about falling in love, having a baby and such kung kaya't ang mga nangyayari ngayon ay sobrang nakakagulat talaga. She never told me something about boys and all. Wala siyang kinukwento sa akin kaya hindi ko maiwasang magulat, malito at magtaka.Hindi ko maiwasang magtanong sa sarili ko kung bakit? Bakit wala siyang sinasabi sa akin? Bakit wala siyang nakukwento? 

"Keish, kinakabahan ako." Napalingon ako sa kaniya habang pinapatay ang makina ng sasakyan. Nandito kami ngayon sa isang coffee shop na dalawang kanto lang ang layo mula sa bahay nila. Ngayon ang araw na mag-uusap silang dalawa ni Lander. Matapos ang dinner kagabi ay tinawagan n'ya kaagad si Lander para makipagkita ngayong araw, utos na rin ni Tita Beth. Buti na lang dahil may number ako sa kaniya kaya namin siya nacontact agad.Hindi naman nagreklamo si Lander nang sabihin ni Ann na makikipagkita siya ngayon, kaya hindi kami nahirapan.Lander is a good man, and I know someday soon. He will be a good father too.Hinawakan ko ang kamay ni Ann na ngayon ay namamawis na at nanlalamig."Don't be, Lander is a good man. Alam kong pananagutan ka niya," tinitigan ko siya sa kaniyang mga mata saka ngumiti. "Relax, Ann. Kaya mo yan, hindi lang para sa'yo ito, kundi para rin sa baby mo." Wala naman siyang nagawa kundi ang tuman

Ang daming nangyari, hindi ko na nga alam kung saan pa ako pupulutin pagkatapos ng lahat ng ito. Ang hirap pala. Sobrang hirap na parang gusto mo na lang mawala sa mundo. Hindi mo na alam kung ano ang tama at mali.Isa lang ang kasalanang nagawa ko, at yun ay ang magmahal ng maling tao, pero ang kabayaran sa mga maling nagawa ko ay sobra sobra pa. Sobrang sakit na para bang pasan ko ang lahat ng kasalanan ng mundo. Yung tipo na parang ako na ang pinakamakasalanan sa buong mundo dahil sa mga consequences na natanggap ko.Hindi ko an alam kung anong gagawin ko. I lost everything. I lost my child, I lost my family and their trust, I also lost my sister, my reputation at ngayon ay siya naman.Yeah, siya na naman. And this time ay masasabi kong walang wala na nga talaga ako.Napapikit ako ng madiin.Sakit, pait, at pighati ang tanging nararamdaman ko sa mga oras na ito na

1 and a half year ago:"Saan ka pupunta?" tanong sa akin ni Tanya, ang nakakatanda kong kapatid nang mapansing bihis na bihis ako at may hawak-hawak na maleta.Napagdesisyunan ko kasi na surpesahin si Sabrina ngayong araw na ito. It's our sixth year anniversary, at nagdesisyon akong lumipad patungo sa Australia para sa kaniya."I'm going to Australia to—""Bibisita ka kay Sabrina?" putol niya agad sa sasabihin ko na may halong excitement.They're close friends anyway. Best friends, perhaps. "Uhuh," sagot ko naman agad sa kaniya bago kinuha ang susi ng kotse sa pantalon ko. "It's our 6th year Anniversary at napagdesisyunan kong surpresahin siya. And I expect you to shut your filthy mouth for my plan not to be ruined." I added but she just rolled her eyes in the air.M*****a talaga kahit kailan."Fine, whatever you say lover boy. Anyway, gusto mo bang ihatid pa kita sa airport? Sayang at hindi tayo magkakasabay, sa Saturday pa kasi ang flight ko pabalik ng Australia," wika niya habang i