Nagising ako mula sa sinag ng araw na nagmumula sa siwang sa kurtina ng bintana ng kuwarto. Babangon na sana ako nang maramdaman kong may malaking kamay at paa na nakadagan sa aking katawan. Paglingon ko sa gilid ko ay bumungad sa akin ang napakaguwapong mukha ni Tristyn na sobrang himbing ng tulog. Saka ko lang naalala ang nangyari kagabi.I felt sore between my legs. Ilang ulit n'ya akong inangkin kagabi mula sa sofa, sa hagdan patungo rito sa kuwarto ng condo n'ya. Naka-ilang rounds kami hanggang sa mapagod at makatulog kaming pareho.Tristyn Ford Guevara, I never wish for someone like him. Noong ipinakilala s'ya ni Ate Sab sa amin nila Mommy bilang boyfriend n'ya ay akala ko hanggang doon lang yun. But we became friends unexpectedly. Akala ko magiging aloof ako sa kan'ya, katulad ng kung paano ako lumayo sa mga lalaki dahil takot akong ma-attach at lalo na ang ma-inlove dahil sa mindset ko na baka lolokohin at sasaktan lang ako.But no. We became close frien

I love him. I love him so bad. I love the way he look at me. The way how he makes me feel like I'm the only person in the world. Mahal ko s'ya pero hindi tama ang mahalin ko s'ya. I shouldn't feel this way towards my sister's fiancée.But how?How could I unlove the man who only makes my heart beat faster? The only man who treasure me the most? The man who can do anything just to have me? Kahit ang kapalit noon ay ang pagkakahiwalay nilang dalawa ng ate ko, at pagkasira ng relasyon naming magkapatid?"Keisha, do you love me?" he asked almost in whisper.I bit my lower lip as I bow down my head while my tears started to stream down my cheeks. "You know how much I do, Tris." I answered."Then why the hell would you stop this if you do?""Because it is not right! Hindi tama ang ginagawa natin! May fiance ka na, Tris. At kapatid ko pa! Kaya please, ibalik na lang natin kung ano tayo dati. We were just friends, at hindi ito gi

Why could be the world so cruel? Bakit sa dinami-rami ng taong dapat na gustuhin ko ay sa kaniya pa? Sa bilyong lalaki sa mundo, ay sa taong may nagmamay-ari na? Alam kong kasalanan ang lahat ng ito, and I know that I am a bitch who happens to be my sister's younger sister. A relationship wrecker. Tanggap ko lahat yun. Lahat ng makamundong akusasyon sa mga babaeng kabit ay tanggap ko. This is the fate I choose. To be a relationship third party. Kahit sabihin mang hindi ko ito ginusto ay wala na akong magagawa. Nangyari na ang lahat, I choose to betray my sister and love the same man she loves.Pinili kong lokohin siya. I am not that good girl and a sweet little sister anymore. I am already a sinner. A bitch.Masakit din naman sa akin ang ginagawa kong ito, pero anong magagawa ko? Mahal na Mahal ko din si Tristyn. Sobrang Mahal dahilan upang ibigay ko sa kaniya ang lahat. Ang aking buong puso at pagkatao. Hindi naman ako santo, nag

"Umalis na si Tristyn," bungad ni Mommy nang makapasok siya sa loob ng kuwarto ko habang ako naman ay nakaupo sa may kama ko habang nakayuko at yakap ang sariling binti."Mabuti naman po kung ganun, 'Mmy,"sabi ko habang ganun pa rin ang posisyon.Naramdaman kong tumabi sa akin si Mommy at marahang hinaplos ang mahaba kong buhok. I know that she felt that I am not in myself a while ago and I know that she notice me really look bothered and uneasy. Mommy knows my actions very well, hindi ko kayang maging peke sa kaniyang harapan. Hindi niya man alam ang mga nangyayari sa akin, alam ko na may nasesense na siya tungkol dito. Kaya nga minsan nagpapasalamat ako kapag lagi silang umaalis ng bahay ng maaga at umuuwi ng late sa gabi. "Is something bothering you? Kanina ka pa ganyan, what's the matter, anak?" she asked that worried and concern were visible on her voice.I took a deep breath as I bit my lower lip before facing her. I really wanted to tell her

"Bakit mo ba ako pinigilan kanina? Edi sana nakalbo ko na nang tuluyan ang bruhang yun!" inis na sambit ni Ann nang makabalik na kaming pareho dito sa shop matapos ang naging sagutan at bantaan naming dalawa ni Tanya kanina."Ayoko ng eskandalo, Ann. Alam mo namang nasa public place tayo kanina. Nakakahiya," sagot ko naman saka prenteng nakaupo sa swivel chair ko dito sa loob ng maliit kong opisina habang nakaharap sa laptop at chinicheck kung may bagong email ba akong natanggap para sa mga investment at orders.And as usual, medyo marami-rami na naman."Mas nakakahiya siya, Keish. Lalapit lang para bantaan ka? At talagang nagpa-imbestiga pa talaga siya sa'yo para lang makapanira? Para masira ka? Akala ko ba professional ang babaeng yun? Kung umasta kasi daig pa ang walang pinag-aralan. Parang hindi edukada," sabi naman niya saka naupo sa may sofa at busangot na pinagkrus ang mga braso niya sa tapat ng dibdib niya. "Iba talaga ang magagawa ng inggit at yamot. Na