I didn't come out of my room the next whole day.  Nanatili akong nakatalukbong nang kumot at nakadapa sa aking kama.  I don't have the mood to go out and explore. Masama ang timpla ko ngayon. Matapos kong mapanood ang video sa laptop ni Gabriel ay nawalan ako nag gana at lakas na magkikilos. Naguguluhan din ako kung bakit gano'n ang naramdaman ko.  I just assumed na naawa ako sa dalaga na napanood ko sa video. Pagkatapos nang insidente na 'yon ay lumabas na ako sa Opisina ni Gabriel at dire-diretso sa silid ko. Tila ako tinarakan nang napakaraming patalim sa d****b ko. My heart broke without knowing why that happened. Ikinilos ko ang sarili pakaliwa, doo'y tumama sa mga mata ko ang mahapding sikat ng araw. Nakaawang pala nang bahagya ang kurtina sa bintana ng aking silid.  Ipinantakip ko ang aking palad sa tapat ng aking mga mata. "Argh. Ano ba 'yan," nasambit ko.  Ki

 "Aabangan ba natin ang sunset dito?" maang tanong ko sa kaniya. Maaga pa nang makarating kami rito. Isang oras ang inilagi namin kanina sa pagmamasid sa kulay asul na karagatan. Panay sulyap nga ako at baka makita ko si Cindie na lumalangoy na lang sa gitna nang dagat. Pagkatapos ay muli kaming bumiyahe, sabi ni Gabriel ay bumili raw muna kami nang makakain. Inaya ko na nga siyang umuwi, ngunit sabi niya'y mamaya na raw. Libre raw ang araw niya ngayon, kaya puwede niyang gawin ang kahit na anong gusto niya.  Nagtungo kami sa isang fast food chain, bale drive thru lang. Nagulat ako na alam niya ang mga ganitong bagay, at infairness may cash siya ha. Akala ko rin kasi ay pulos bank accounts lang ang mayro'an ang lalaki na 'to. May mga itinatago ata talaga siya na mga bagay-bagay. "Okay na 'yan sa 'yo?" Baling niya sa akin habang nakaupo sa buhangin kaharap ang dagat. Minataan ko siya na

 Mabilis akong umilag sa mga bigwas ni Steve, ang kanang kamay ni Gargoyle. Sinunggaban niya ako matapos nang ginawa ko sa isang kasamahan nila. Galit na galit ang mapupula niyang mga mata sa kaniyang katawang lobo. Ngunit hindi ako nagpagimbal sa kaniya. Mabibilis rin ang kilos na pinakawalan ko, nilinlang ko siya sa bawat daanan at stratehiya na ginawa ko.Marami silang taong lobo na narito sa Tenement, tila yata buong angkan at nasasakupan ni Gargoyle ay narito. Ngunit bilang pinuno ay nasaan siya ngayon.Habang naglalaho at nagteteleport ako sa iba't ibang parte ng lugar ay sinisipat ko na rin kung nasaan silang lahat. Sadyang malakas ang hukbo nang mga lobo, possible talaga na magapi nila ang mga tenants ko. Maliban na lamang kung may nakatira sa third floor ng pumagitan sa kanilaAt sa sitwasyon na ito ngayon, walang may mataas na antas ang nangialam sa pinaggagawa ng mga lobo.Saang parte nang Tenement nila ikinulong

Chapter 28 Isa. Dalawa. Tatlo.  Ilang malulutong na suntok ang binitiwan ko para sa lobong si Steve.  Kanina pa nag-iinit ang ulo ko sa kaniya. Ayaw niya makinig sa akin.  Gusto pa ata niyang mas makaramdam nang sakit sa katawan.  Hindi ako nakuntento sa mga bigwas na ibinigay ko sa kaniya. Paulit-ulit na tadyak at balibag ang inabot niya sa akin. Una sa lahat, ayaw ko sa trespasser. Pangalawa, hindi ako nagpapahiram nang  mga bagay na alam kong sa akin.  Bugbog sarado sa akin si Steve, tama lang 'yon upang madala siya... O sila. "Utusan mo ang tao mong umalis na sa lugar ko. Hindi ko gustong nakikita ang pagmumukha niyo sa Tenement ko.  Binitbit ko siya't ibinato palayo. Bumagsak siya sa matigas at malaking pader na tarangkahan.  Muli'y tinakbo ko ang gawi niya. Doo'y sumigaw siya't itinaas ang dalawang kamay. Senyales ata na sumusuko na siya. 

  "Alam mo ba ate takot na takot ako do'n sa mga lobo kagabi. Grabe! Akala ko talaga kakainin nila ako," pagkuwento ni Farrah sa akin. Nakapulupot pa ang braso niya sa akin habang naglalakad kami. Pag-alis kasi ni Darren ay si Farrah naman ang kumatok sa silid niya't pilit siyang pinalabas. Kailangan daw nilang maglakad-lakad upang mabura ang masamang nangyari kahapon. Siguro'y tama si Farrah, pangit talaga ang nangyaring 'yon kagabi kaya kailangan nilang magliwaliw man lang.  Inaya ko siyang kumain nag ice cream. Siyempre dumaan kami sa lagusan patungo sa lugar nang mga 'mortal'. Iyong mga taong hindi kakaiba, kagaya ko.  Tinanong ko kung may pasok siya sa school ngayon dahil sa paaralan din na 'yon siya nag-aaral. Sabi niya'y meron ngunit hindi lang siya pumasok.  Pasikreto kami na lumabas ni Farrah sa Tenement dahil kapag nalaman nila'y paniguradong hindi kami papayagan. Highway na ang bumungad sa ami