บททั้งหมดของ Tenement Uno: บทที่ 61 - บทที่ 70

Chapter 63   Lumipas ang tatlo pang araw at halos nakalimutan na ng lahat ang trahedya na nangyari sa amin. Nao-overcome ko na rin ang palaging pag-iyak at pagiging malungkot. May pagkakataon lang talaga na minsan nabibigla ako na naiyak na pala ako. Napakabilis nga naman talaga ng oras. Akalain niyo 'yon umabot na ako ng tatlong linggo sa Tenement? Isang linggo na lang ay matatapos na ang kontrata ko, makakauwe na ako sa bahay ko. Makakabalik na rin ako sa trabaho at makikita ang mga kaibigan ko.  Ngunit bigla akong nalungkot nang maisip 'yon.  So, iiwan ko na ang Tenement gano'n? Bigla akong nalungkot ng maisip 'yon. Parang... hindi ko ata kaya. Napailing-iling ako na para bang way din upang gisingin ang sarili ko. "Ano'ng mami-miss, walang gano'n Felicity. 'Di ba nga gustong-gusto mo nang makaalis sa lugar na 'to?" Pakik

Chapter 64  Felicity.  "Ano naman 'yong pinagsasabi mo kanina? May pa my girl ka pang nalalaman diyan," sita ko kay Gabriel habang nasa sasakyan kami pabalik ng Tenement. Natapos ang klase na nakatulog lang ako pero kahit gan'on ay napagod ako, grabe pala kapag walang ginagawa... stressful. "Nakakairita ang lalaking 'yon," sabi niya habang nag-da-drive. Derecho ang tingin niya sa unahan kaya ako na lang ang lumingon sa kaniya.  "Ang arte mo, mabait naman si Brent ha," sagot ko sa sinabi niyang naiirita raw siya rito.  "So Brent pala ang pangalan niya? Nagkar'on kayo ng time for introduction, gan'on?" Kitang kita ko ang pagsalubong ng kaniyang makakapal na kilay. Nangunot ang noo ko sa pinagsasabi niya. "Wait, may issue ka ba sa akin? Tinulungan ako no'ng tao kaya nagkaroon kami ng time magkausap kanina-"  

Alangan pa akong lumabas nang buksan ni Gabriel ang pinto. Paano kung nariyan pa sila at hulihin ako, pagbintangan ako na may gawa no'n sa babae? Lalo may maididin sila sa akin.  Pikatitigan ko ang aking kamay na mapula pa rin, may parte na natutuyo na ang dugo at may parte na basa pa.  Paniguradong kapag pinatingnan nila ito'y malalaman nilang galing sa babae nag dugo.  Ipapakulong nila ako!  "Halika na Felicity," naalimpungatan ako sa biglaang pag de-daydream nang tawagin ako ni Gabriel.  Lumunok ako ng laway at sumagot sa kaniya. "Nariyan pa ba sila?" Hindi siya sumagot at naglakad papalapit sa akin.  "'Wala kang bilib sa akin Felicity, halika." Hinawakan niya ang magkabila kong balikat at itinulak palabas ng silid. Tumango ako sa kaniya at dahan-dahan na naglakad palabas. 

Chapter 68Paulit-ulit na sinabi ko kay Felicity na hindi kami puwedeng magpunta ro'n dahil delikado pero hindi siya nakikinig. Pinipilit niya akong sabihin sa kaniya kung bakit hindi puwede. "Basta hindi puwede, makinig ka na lang sa akin, okay?"sabi ko habang naglalakad kami palabas ng Trinity Hospital. Mahahaba ang hakbang ko na tinatahak ang daan patungo sa main exit ng malaking Ospital na 'to."Eh, paano naman kitang maiintindihan niyan kung ayaw mong sabihin sa 'kin ang dahil." Kagaya ko ay mahaba rin ang mga hakbang na ginagawa ni Felicity. Para kaming nagpapatintero sa malawak na espasyong 'yon."At isa pa, bagalan mo nga ang paglalakad mo. Nangangalay na ang paa ko." Pagrereklamo pa niya. Naramdaman ko na lang ang pagkapit niya sa laylayan ng damit ko. Sinulayapan ko siya dahil sa ginawa niya habang nanatili kami sa paglalakad. Ngunit nang paliko na kami ay natanaw ko mula sa aking kinatatayuan ang mga pamily

 Chapter 70  Felicity.   Para akong ninja na nagtatago sa dilim. Nagpakita nga ako sa kanila pagkatapos akong ipagtabuyan ni Victoria sa kaniyang silid. Ngunit pagpatak ng alas alas otso kuwarenta y sinko ay palihim na akong nagtungo kay Victoria. Dahil ilang pinto lang naman ang layo ng unit niya sa akin ay mabilis kaming nagkita.  Inaabangan na pala niya ako kanina pa. Kaya naman nakakaisang katok pa lang ako'y mabuksan na niya agad ang pintuan.  "Ang talisman mo?" tanong niya sa akin. "Suot ko." Ipinakita ko pa 'yon sa kanya na nakasabit sa aking leeg.  "Good," Sabi niya. Nakita kong may suot rin siyang para sa kaniya. Talaga ngang sasamahan niya ako.  "Alis na tayo," pag-aya ko sa kaniya. "Oo pero saglit lang mun. Halika rito!" Pinalapit niya ako sa k