Nagulat ang lahat sa pagbabalik niya sa hacienda. Si Nana Belya, halos hindi matapos-tapos ang pagyakap sa kanya. Pero higit na masaya ay si Margaux. Habang yakap niya ito, at ramdam kung gaano siya nito na-miss, dinudurog naman ng kunsensya ang puso niya. "Saan ka ba nagsususuot no'ng umalis ka rito?" Simula kaninang dumating siya, panay na kaagad ang interrogation ni Margaux sa kanya. Gusto niya sanang magpahinga muna. Pagod siya mula sa mahabang biyahe. Mula sa Bulacan, ilang sakayan din ang ginawa niya. Nakakapagod. Higit sa lahat, pagod na pagod ang puso niya. Sa barko, habang nakatanaw sa dagat, pakiramdam niya, ang labo ng lahat para sa kanya. Kinumbinse niya lang ang sarili na magiging okay na lahat once nakabalik siya sa hacienda. But she felt so lost. Natutukso siyang sabihin kay Margaux ang totoo, ang lahat-lahat, nang mabawasan ang bigat sa dibdib, pero alam niyang hindi dapat. Kahit mabait ito, hindi pa rin niya hawak ang pag-iisip nito. "Sa isang kaibigan." “Sinong k
Read more