Semua Bab Chain of Lies: Bab 61 - Bab 70

Blair CastroMARAHAN kong tinulak ang balikat ni Lukas palayo sa akin. Inayos ko ang damit kong nagulo at itinaas ito sa balikat ko dahil halos mahubaran na niya ako. Inayos ko rin ang mas nagulo kong buhok at tiningnan si Lukas sa mga mata. He was watching me. Namumula at basa ang kaniyang labi habang mainit pa ring nakatitig sa akin ang kaniyang mga mata.Umayos ako ng upo. Unti-unti namang bumalik sa ayos ang inuupuan ko. Ikinabit ko ang seatbelt ko saka ako tumikhim. “Umuwi na tayo.”Bumuntong-hininga si Lukas saka umayos ng upo. Bahagya akong nagtaas ng noo. Hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang labi niya sa akin. Napakainit pa rin ng katawan ko dahil sa mga halik niya at mayroon pa ring munting apoy na naglalaro sa kaibuturan ko pero mas nanaig ang pagiging ina ko kaya itinulak ko siya palayo.Hindi ako magiging masaya kapag wala ang mga batang iniluwal

Lukas de Marco“ANO kamo? Hindi anak ni Alicia si Lira?” tanong ni Ryu pagkatapos kalkalin ng hinliliit ang tainga niya.Bumuntong-hininga ako at uminom ng alak. Nagtiim-bagang ako habang inaalala kung paanong halos mabaliw-baliw ako sa paghahanap kay Alicia dahil inakala kong siya ang nakasiping ko noong gabing 'yon. In the end, it was all planned. Hindi ko akalaing malalansi ako ng ganoon ni Alicia.“Sinasabi mong iba ang babaeng hinabol mo sa babaeng nakasiping mo almost six years ago? It wasn't Alicia but Blair Castro? That chic?”Nangunot ang noo ko at tiningnan si Ryu. “Chic?”Ngumisi siya. “Dude, schoolmate natin si Blair Castro dati. Hindi ko lang matandaan kung highschool ba o college. Basta palagi ko siyang nakikita noon. She was darn hot!”Tiningnan ko siya ng matalim at nagtaas na

Lukas de Marco“MGA anak mo ba 'yang mga 'yan?” pabulong na tanong sa akin ni Ryu habang nakaupo kami pareho sa sofa. Sa malaking kwarto dito sa hospital ay magkakasama ang kama ng mag-iina ko. Pina-confine ko na rin si Lira at Onyx kahit ayaw ng mga ito para lang masiguro ko na ayos ang katawan nila. Next week, kakausap ako ng phychiatrist para sa therapy ng mga bata. Ayokong makaranas sila ng trauma dahil sa nangyari.Nilingon ko si Ryu na panay ang sipat kay Blair. It's been two days pero wala pa rin siyang malay. Ayos naman na si Owen at masigla siya. Kanina nga bago sila nakatulog ay kakwentuhan niya si Lira.“Takte, dude! Parang carbon copy mo 'yung triplets. Lupet mo! Isang gabi, tatlo agad. Kumusta kaya ang bahay-bata ni Blair, 'no? Parang inabot ng ano mo—Aray!”Kung anu-anong sinasabi, tadyakan ko nga sa balakang. Galit siyang tumayo

Blair CastroMAAGANG nakatulog ang mga bata pagkatapos nilang kumain ng hapunan. Nandito pa rin kami sa hospital pero wala nang IV sa braso ng triplets. Ako nalang talaga ang hinihintay para tuluyan na kaming makauwi.“Mabuti nalang talaga at ligtas ka, Blair. Kung alam mo lang kung gaano kalakas ang hagulhol ni Luke habang inaalis ang bala sa tagiliran mo. He was crying nonstop. Kung hindi pa siya tinurukan ng pampatulog, hindi siya makakapagpahinga.”Natulala ako sa sinabi ni Jeanette. Nakaupo siya sa wheelchair sa tabi ko habang ako ay nasa kama. Nagkukwentuhan kami hanggang sa napag-usapan nga namin ang nangyari.“U-Umiyak si Lukas?” hindi makapaniwalang tanong ko.Ngumiti si Jeanette at tumango. “Mukha lang matigas ang puso ng pinsan ko na 'yon pero ang totoo ay emotional talaga siya. Hindi siya madaling paiyakin, pero on

Blair Castro “DITO po tayo titira, mommy?” tanong ni Lira habang nakatayo kami sa harap ng malaking bahay na may dalawang palapag. Hindi naman binanggit sa akin ni Ryu na mansion pala itong bahay na sinasabi niya. Sobrang laki nito para sa aming apat. Kung tutuusin ay kasya ang limang pamilya dito. “Kasama ka po ba namin, daddy?” muling tanong ni Lira na ngayon ay nakatingin na sa ama. Sakay kami ng kotse ni Ryu at inihatid nila kami dito sa Clari Ville. Ang totoo ay nag-away pa sina Cloud at Lukas kung saan kami sasakay ng mga bata papunta dito pero nakiusap ako kay Ryu na siya nalang ang maghatid sa amin. Sa totoo lang ay hindi na ako komportable sa pagpapagalingan ng dalawang 'yon. Alam ko naman kasi ang gusto nilang mangyari, kung ano ang pinagtatalunan nila at ano ang nararamdaman nila. Natatakot nga ako na komprontahin ang dalawa dahil ayokong mamili sa kanila. M