(Sayruz POV)“Nakita mo ang ugaling pinakita sa akin ng babaing yun? Nakita mo? Yuyuko sa harapan ko… Para ano? Insultuhin ako?”“Master Sayruz, baka pagod lang sa maghapon na ito. Saka maikli lang po ang pasensya ng mga buntis. Mabuti nga hindi kayo sinusungitan ni Miss Angie.”“Mapalad pa talaga ako sa lagay na ito? Baka nakakalimutan mo, wala lang akong choice upang pakasalan nga siya.” klaro ko ulit kay Michael. “Bukas, di ko alam kung gigising ba ako, para harapin ang babaing yan sa Altar. Tsk.”At inis nga akong napatitig sa hinandang damit para sa akin. Mapapahilot ka na ang talaga sa sintido. Wala akong intention na mapasok ang babaing yun sa buhay ko. Wala akong intention na mabuntis ko ang isang kagaya niya… Tapos… Talagang ikakasal ako sa kanya. F*ck! Anong klaseng buhay itong meron ako ngayon.“Tss. Nakahanda na pala ang lahat. Ang

Chapter 10 (7) A Sudden Marriage(Angie POV)Sa loob ng taxi, yung pilit kong nais iiyak nagawa ko na. Buhos na buhos ang luha sa aking mga mata. Nagawa ko ngang makatakas para sa dinadala ko ulit ngunit balot parin ako ng kaba at pag-aalala para sa aking pamilya na tinalikuran ko ngayon. Sana naman maintindihan ni Mama at Papa ang desisyon kong ito. Huli na po talaga itong pagiging selfish ko. Ayokong mawalay sa aking magiging anak at hindi man lang ako nito makilala bilang ina niya. Hindi ako makakapayag.“Ma’am saan ko po ba kayo ibaba?” Tanong ni Manong driver. Sa hitsura ko, alam niyang hindi nga ako sisipot sa sarili kong kasal.“Di ko po alam Manong.” Di ko namalayan na itinugon ko sa kalagitnaan nga ng pagluha ko. “Pasensya na Manong. Ibaba niyo na lang po ako kahit saan. Basta malayo po dito.”Napabuntong hininga si Manong. “Wag kang mag-alala iha, hindi lang

Chapter 10 (8) A Sudden Marriage(Sayruz POV)Bumukas ang pinto. Ang liwanag ng araw ay tinatakpan ng isang babaing nakatayo sa pintuan. Lalong kumabog ang puso ko. Bigla akong pinagpapawisan. Parang gusto ko na ngang sumigaw na bilisan na ang ceremonyang to. Pakiramdam ko kasi ang tagal ng oras, bawat patak ng segundo ay isang minuto ang kapalit. Napabuntong hininga ako.Klaro ang gusto ni Angie. Klaro din ang nais ko, kaya wala na ata akong kailangan na ipangamba diba? Mas pinili niya ang mga kabaryo niyang magsasaka kesa sa anak naming dalawa. Anak naming dalawa? Tss.Pinagpapawisan na din ako. Ramdam ko. Hindi dahil di ako mapakali kundi, bakit di man lang naisipan ng simbahan na ito na maglagay ng aircon. Nakaasa lang sila sa mga nakabukas na bintana at pintuan. F*ck. O sadyang di lang talaga ako mapakali.Mabagal na naglalakad sa aisle si Angie. Belo niya hinaharangan ang kanyang mukha. Nais ko talaga makita

Chapter 10 (10) A Sudden Marriage(Angie POV)“Malapit na ba tayo?” Hingal ni Sayruz. Wala pa nga kaming kalahatian.“Kung pagod ka na Mr. Choi, maari niyo na akong ibaba.”“Tss. Ang layo pa.” Sagot niya sa sarili niyang tanong ng umangat nga ang paningin nito. “Alam mo Angie, hindi talaga magiging produktibo ang lugar dito kung ganito ang daanan.”“Simula noong bata pa ako, araw-araw akong naglalakad dito, para lang pumasok sa paaralan at kung may bibilhin sa karatig baryo. Dati nga wala pa ang kalsadang yun. Hangang sa pag-aaral kong sekondarya ganito ang dinadaanan ko lagi.”“Tss.”“Sa maniwala ka man o hindi Mr. Choi, hindi ako payat noon. Sadyang nagkaganito lang ang katawan ko ng nasa Maynila na ako nag-aral saka naghanap ng trabaho.”“Diba? Mas madali ang buhay roon?”“Hindi.&rdqu

Chapter 10 (11) A Sudden Marriage(Sayruz POV)Masasapak ko na sana si Michael ng biglang may kumatok, saka bumukas ang pinto.“Yehey ate! Kumatok muna ako bago pumasok—. Hi kuya. Si ate po?” Dahil napansin nitong wala nga ang ate niya sa loob.“Lumabas kanina ang Ate mo. Bakit?”“Pinapapunta kayo ni Papa sa ibaba. Sige po hanapin ko na muna si Ate.” Saka nga umalis ito. Habang si Michael, parang makakatulog na nga sa kalasingan at hindi ko ito magagawang makausap ng maayos. Lumabas na lang ako ng silid, at napasenyas ako sa isang tauhan na lumapit sa akin.“Get the trash inside. Bring him to the resort.” Na agad naman nito ikinakilos. Sobrang sumasakit talaga ang ulo ko. Marami ang gumugulo sa isipan ko. Ang tungkol sa singsing na isinuot ko kay Angie na dapat pinadala ni Michael kay Sasa. Saka ang nalalaman ng kaibigan ni Angie na malandi talaga ang bab