"Stop staring at me Dave. With my state right now, I don't need your questions." Pinunasan ko ang mga naglandas na luha sa pisngi at tumingin sa labas ng umaandar na kotse. My mind is going back to Mav's unit and to the scenes after that. How I wish I could erase the pain in his eyes but as far as I want to do it, my responsibility stops me.  Nakatanim na yata sa utak ko ang galit na mukha ni Maverick. Gone is the warmth in his eyes as he looked at me. Bigla na lang nawala ang pag-iingat at pagsamba na palagi kong nababasa sa kaniyang mga mata mula noong nasa isla kami. Napalitan ito ng galit, pait, at pagkasuklam. His eyes became cold to me. Kanina, wala akong makita na palatandaan na naniniwala siya sa akin. It's all doubt all over his face. I can't blame him for that. I did it to myself. I did it to us.  He looked at me from the driver's seat. "I actually quite have an idea. I turned on the device when you k

Mabigat ang kaniyang pakiramdam. Something is weighing her down. Her lips were dry. She tried to swallow a saliva. She opened her eyes and studied the place. Puting kisame at pendant chandelier ang unang mga bagay ang agad na bumungad sa kaniya. I squinted. Masakit sa mata ang nakabukas na ilaw. Iginalaw niya ang kamay pero may pumipigil dito. I looked at my side and saw Maverick's face. Nakaupo ito sa isang silya sa tabi ng kama at nakayupyop ang ulo sa mattress. He's holding my hand. Pumikit ako at sa isip ay kinurot si Dave. Ang batang iyon talaga. Sinabi nang wag ipaalam kay Maverick. Dumilat ako at pinagmasdan ang natutulog na binata. Hindi komportable ang posisyon nito. Magkasalubong din ang kilay nito at nakakunot ang noo.  I smiled while reaching for the crease on his forehead and straightening them out. Sinunod ko ring itinuwid ang kilay nito saka ginugol ang ilang minuto sa pagtitig lang sa mukha nito. He is definitely trouble

Ilang minuto na akong nakatitig sa cellphone pero hindi pa rin ako tumitinag sa pagkakatayo sa gitna ng sala. Kanina pa natapos ang tawag ni Dave pero nakatulala pa rin ako sa kawalan. My heart is heavy with my choice.  Sinuyod ko ng tingin ang unit ni Maverick. On a corner is a display of his family pictures. There's a picture of the Fuentebella family and another picture of him on his graduation in college.  Naglakad ako palapit sa lagayan at kinuha ang picture frame. Hinaplos ko ang nakangiting mukha ni Maverick. His smile is so wide that it radiates out from the picture. Wala sa loob na napangiti na lang din ako.  Naalala ko ang sinabi niya sa akin kanina. He wants me to open up to him. Pero paano ko gagawin iyon kung ayaw niya pa rin akong pakinggan tungkol sa alam ko sa nakaraan niya? I know that I can't fully share my past with him without touching that memory.  I sighed. "

"Mav." Pinigilan ko siya sa braso nang akma na itong bababa matapos buksan ng valet ang pinto ng limousine. Nasulyapan ko pa ang nakalatag na red carpet sa ibaba namin.  "Why? What's wrong?" Sinenyasan nito ang valet na isinarado uli ang pinto. He gave me his full attention. Kinuha nito ang nanlalamig kong kamay at ikiniskis sa kamay nito. "Hey, look at me. What's wrong." Nilunok ko muna ang bara sa lalamunan at inayos ang perfectly made hair ko bago tumugon.  "I-I'm scared. Ikaw na lang kaya ang tumuloy? Para na akong masusuka sa kaba rito. Please?" pagsusumamo ko rito. He gave me a reassuring smile that sends his message that he understands me. "Nonsense. Wala kang dapat ikabahala. Mabait ang pamilya ko lalung-lalo na si mama. They will love you like I do." He cupped my face while his fingers are caressing my cheek. "And besides, nandito ako buong gabi para sa iyo. Hindi kita iiwan. Hell,

 "So what do you think, Lagma? Tinatanggap mo ba ang proposal ko?" Pinagmasdan niya lang ako mula sa pagkakasandal nito sa swivel chair. Tulad kanina nang mailahad ko na sa kaniya ang proposal ay nanatiling tikom ang bibig nito.  Finally he stood up, lit a cigarette and went back to his seat in his lavish office in a high-rise building.  "Uulitin ko lang ang sinabi mo kanina kasi baka nabingi na ako. Epekto siguro ito ng ilang araw kong paglalagi sa construction site." Humithit ito sa sigarilyo at ibinuga sa gilid. "Gusto mong pakawalan ko si Trisha kapalit mo. You want to take the place of your sister in exchange for her freedom, am I right?" Nginitian ko siya at humalukipkip. "Tama. Nakuha mo rin. So? What do you think? Besides, ako naman talaga dapat ang puntirya niyo, di ba? Not Trisha." Nagbuga uli ito ng usok, this time sa mukha ko na. Nagtakip ako ng