The first week of us being a married couple ay hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman, seems likes Cameron changed dahil sa kung anong akto nito tuwing nasa loob kami ng bahay. Hindi tulad ng hindi pa kami kasal, he became distant. As if he's purposely trying to avoid me at any cost, na para bang wala kaming connection, suddenly he acts as if he doesn't know me at all and that irritates me.  Lalo na sa tuwing uuwi akong naghihintay lang sa'kin ang mga pagkain na niluluto nya habang sya? Nasa laptop na nya at papasok nalang sa kwarto nya pag kakain na ako.  Bagay na hindi naman nya ginagawa noon kaya naman tuluyan akong mas lalong naasar sa ginagawa nya.  As if he married me dahil lang sa anak

Happiness was visible on my face habang namimili kami ni Cameron ng mga gamit para sa anak namin. Sa totoo lang ay hindi pa talaga namin alam kung anong gender ng magiging anak namin but because It's my third month carrying the baby, napagdesisyunan namin na bumili na ng mga dekorasyon that's gender neutral.  "Look at this Cameron" wika ko at sabay turo sa toy na seesaw, It's only a small rocking toy pero sobra nalang ang pagka-cute ko sa laruan na ito. It has a simple design ngunit tuwang tuwa ako dito. And I'm sure if I'm happy about it ay masaya rin ang batang nasa tyan ko.  "That's adorable" tugon ni Cameron sa'kin at sabay kuha ng isa pang laruan na katulad na katulad nito. The smile he have on his lips is also the same smile I had the first time I saw the toy

"Okay ka lang?" Tanong sa'kin ni Cameron ng napansin nitong buong araw akong matamlay dahil hanggang ngayon ay hindi parin nawawala sa isip ko ang naging usapan namin ng ina ko nung nakaraang linggo. Aaminin ko namang kahit pa nanglaban ako ng araw na 'yon ay grabe ang sakit na idinulot nito sa'kin. It hurts so much that it lingered to me up until now kahit ilang araw na ang lumipas."Yeah," ani ko as I continued working on the papers. Dapat talaga ay mag re-resign na ako nung nakaraan but talking with my mom made me realize na kung susundin ko ngayon ang gusto ni Cameron ay paulit ulit lang na papasok sa utak ko ang nga napagusapan namin.Bagay na hindi makabubuti sa anak namin. That's why I'm here, trying my best to distract myself using my work. "Are you sure?" Tanong nitong muli sa'kin. I just smiled at my husband at syaka isinara ang folder ng matapos ko itong reviewhin. I'm not in the mood to even say anything to anyone at the mo

"What's with that smile?" Pang aasar sa'kin ni Zariah habang nasa mall kaming dalawa at namimili para sa anak nila ni Ezikiel na si Skye. Simula kasi ng sabihin 'yon ni Cameron sa'kin ay hindi na ito nawala sa isip ko.Even if I'm being attacked by pregnancy mood swings, iisipin ko lang ang sinabi nya at magiging okay na agad ang araw ko na para bang walang nangyari sa'kin or I heard nothing that made me go mad. Magic words I guess. "Just happy" wika ko kay Zariah habang ang mata ko ay nakapukaw sa mga damit na pang lalaki na babagay sa pamangkin ko. Zariah looked at me suspiciously and It's clear to her face and expression that she doesn't believe me at all."I know that smile Akira. Nakikita ko 'yan nung nagsisimula palang kayo ni Liveon," anito. I stopped looking at the clothes and eventually glanced at the woman beside me who's waiting for me to tell the truth. "Alam mo pala e, bat ka pa nag tatanong?" Pamimilosopo ko sakanya. The

Kung anong kaba nalang ang nararamdaman ko habang tinitignan ko si papa ng mga oras na 'yon. The man doesn't look pleased at all, kung tignan nya ako ay para bang diring diri ito sa'kin."So, It's true?" Tanong nito haban nakatingin sa tyan ko, agad ko namang hinawakan ang tyan ko using my two hands preventing my father from doing anything bad to my child."Ano pong ginagawa nyo dito?" Tanong ko sa sarili kong tatay. Seems like he's unpleased by what I did just now dahil biglang sumama ang mukha nito."I just wanted to see you and my...""Apo..." may kung anong dilim sa boses nya ng sabihin nya 'yon, if I was the old me I could have been scared bu now, pero hindi ko alam kung bakit ng titigan nya ako ng masama ay nagawa ko ring titigan sya ng masama."The word apo does not suit you at all" saad ko sakanya habang hindi ko parin pinuputol ang pakikipag titigan ko dito. "Kailan ka pa natuto sumagot, Ak