All Chapters of The ruthless CEO's second chance: Chapter 81 - Chapter 90

“PAANONG nagkaroon ng baril si ate Sabby?” Naguguluhan na tanong ni Allistair ngunit walang sumagot sa kaniya dahil lahat sila ay malalim ang iniisip. Nagtataka kung paano nagkaroon ng dalawang baril at dalawang kutsilyo ang dalaga sa ilalim ng kaniyang gown. “Hindi kaya isang espiya si ate Sabby?” “Tumigil ka Keon!” sigaw na sabi ni Addison na ikinagulat nialang lahat. Ngayon lamang ito sumigaw ng ganoon lalo na kung ito ay nananaway. “Hindi isang traydor si ate Sabby! A-Alam kong may rason siya,” Pahina ng pahina ang kaniyang boses habang sinasabi iyon. Nasa labas silang lahat ng kwarto ni Sabrina habang inaantay ang doctor na lumabas mula sa loob ng operating room. Nagulat silang lahat ng dumating ang mga nurses galling sa loob at sinabi na mayroong natagpuaang baril at kutsilyo sa katawan nito. “Intayin nalang nating gumaling ang asawa ko,” malamig na sabi ni Aiden na siyang ikinatinginan ng mga ito at itinikom ang kanilang bibig. Mas lamang parin ang pag-aalala sa kanilang

“ATE Sabby!”Narinig ni Sabrina ang malakas na tawag sa kaniya ni Addison at doon kasabay ng pagdilat niya ay nag unti-unting paglinaw ng kaniya g paningin at nakita nag mga ito. Nakapalibot sa kaniya ang lahat, nakita niya din doon si Mica.Tatlong araw na ang lumipas at ngayon lamang nagising si Sabrina. Feeling niya ay hindi niya maibuka ang kaniyang bibig at hindi magawa na magsalita.“Painumin niyo siya ng tubig,”Napatingin sila sa nagsalita at doon ay nakita nila ang daddy nila, dahil sa gulat at pagtataka sa sinabi ni Keiron ay ito na ang naglakad papunta sa table kung saan naroroon ang isang pitsel at at baso. Nagsalin siya ng tubig sa baso at naglakad papunta sa gawi niya habang si Sabrina naman ay nakatitig lamang sa mga suusnod na gagawin ng lalaki.Inalalayan siya nito na maupo ng maayos at inilapit sa kaniyang lalamunan ang baso kaya hindi na siya tumanggi at uminom. Nang makainom siya ay pakiramdam niya gumaan

Para akong sinaksak paharap ni dad dahil sa sinabi niya lalo na at nakita ko itong nakangiti saakin habang nagsasalita. He really knew something at kailangan ko siyang makausap upang alamin kung ano iyon.“T-Totoo ba ‘yun Sabby?”Napatingin ako kay Mica dahil sa sinabi niya at saglit akong tumingin kay dad at tumango ito saakin habang nakangitin kaya wala sa sariling nag-sinungaling ako sa kaniya.“O-Oo totoo iyon,”“I knew it ate Mica! Hindi espiya si ate Sabby!”Nagulat ako ng tumakbo sa gawi ko si Addison at bigla akong niyakap. Pasumandaling natigilan ako at napatingin nalamang sa paligid. Bumalik sa pagiging maingay ang mga lalaki habang si Mica ay nag sorry saakin at muli ay masaya silang nag kwentuhan. Napatingin ako kay dad at masaya na rin itong nakikipag kwentuhan sa mga ito.Ano ba ang alam mo dad?***“Dad?”“Hija! Ikaw pala, tuloy ka.”

Naglakad ako pababa dahil nakaramdam na ako ng gutom. Nakita ko ang malaking orasan at mag aalas dose na ng madaling araw kaya naman pala nagugutom na ako. Ibig sabihin ang tagal ko palang nakatulog. Malaman ay napagod ako kakaluto kanina lalo na dipa gaanong magaling ang tahi ko.Pumunta ako sa kusina upang kumain mag-isa at naghanda para sa aking sarili. Habang kumakain ay kusang tumulo ang aking luha. Namimiss kona si Aiden ngunit wala parin siya at diko pa nakikita. Galit siya saakin, sigurado akong hindi siya naniwala sa pagsisinungaling ni dad kaya marahil nagging ganoon ito.Ang sabi nila ay isang beses lang ako nitong tinignan sa kwarto ko sa ospital at hindi na naulit pa. Ano ba talaga ang nangyari Aiden? Akala ko ba mahal mo ako? Kasi bakit kung kalian tinanggap ko na na mahal kita tyaka ka naman wala sa tabi ko.I miss you, I miss your touch, smell ang kisses. Sinanay mo ako sa mga sweet guesstures mo tapos ngayon wala ka na sa tabi ko. Ang sakit lang

NAGISING si Sabrina ng maramdaman niyang wala na siyang katabi sa kaniyang hinihigaan. Agad siyang napabangon at unang hinanap ng kaniyang mga mata ang asawa na kaninang madaling araw lamang ay mayroon silang pinagsaluhan na isang gabing hindi niya pinagsisisihan. “A-Aiden?” Natatakot niyang tanong dahil naisip niya na baka umalis nanaman ito at hindi nanaman bumalik sa bahay nila. Hindi na niya kayang hindi makita ang asawa kung kaya’t agad niyang ibinalot ang katawan gamit ang kumot na nasahigaan at dumeretyo sa banyo na naroroon sa kwartong iyon nagbabasakali na andoon ang lalaki. Pagbukas niya ng pinto ay wala siyang taong nakita doon. Hindi siya nawalan ng pag-asa at mabilis na dinampot ang damit niya sa sahig at kahit na nahihirapan dahil sa sakit na nararamdaman niya sa pagitan ng kaniyang mga hita ay hindi niya ito ininda at mabilis na nagbihis. Matapos niyang mag bihis ay dumeretsyo siya pababa ng hagdan at medyo nahirapan pa siya humakbang dahil sa nangyari kanina. “Aiden