Semua Bab The Billionaire's Puppet: Bab 21 - Bab 29

EVERLEIGHPagsapit ng kinaumagahan, dahil magaling na ako ay p'wede na ako muling lumabas ng kwarto. Pero hanggang dito lang ako sa loob ng mansion. Hanggang ngayon kasi ay natatakot pa rin akong lumabas-labas matapos ng nangyari. Ayokong maulit 'yon o may mangyari ulit na mas malala pa roon. "Labas tayo?" napatingin ako kay Ezra nang sabihin niya iyon. Napaiwas ako ng tingin. Okay na ang isang beses na lumabas kami para matakot ako. Narinig ko ang pagbuntong hininga niya. "Wala ka bang tiwala sa akin?" Matapos ng mga binitawan mong salita nang kasalukuyan akong nasa impyerno. Maibibigay ko pa rin ba ng buo ang tiwala ko?Hindi ako sumagot sa kan'yang tanong at doon pa lang ay alam niya na ang naging sagot ko. Hindi ako nagtitiwala. Natatakot pa rin ako at hanggang dito lang ako sa mansion. "Hmm okay. Bibili na lang ako ng pagkain sa labas at dito na lang tayo k

EVERLEIGH"Mabuti at wala kang naging sugat, Everleigh." Si Alistair matapos na punasan ang kan'yang baril. "Wala nga pero tignan mo, ang mga kamay niya nanginginig pa rin." si Tobias. "You need to get used to this, Everleigh. Ganito ang buhay sa mundong 'to." Si Alcair at wala akong naging sagot doon. "Tubig," pag-alok ni Jair sa akin sa pangalawang pagkakataon na tinanggap ko namang muli. "An-Anong oras na?" tanong ko. "Alas-sais na ng gabi," sagot ni Alistair. Tumayo ako, "Aalis na ako." "Sa mall tayo magkita bukas." si Alcair at tanging pagtango lang ang sagot ko sa kan'ya at sinamahan na ako ni Tobias palabas dito sa underground ng mansyon. ---"Saan ka galing?" pagtatanong ni Ezra matapos kong makapasok sa mansion. "Sorry, ginabi ako." "Nung niyaya kita sa labas ay hindi ka pumayag pero ang lumabas ngayon at gabi na umuwi ay okay lang sa 'yo?" tanong niya dahilan para maiwan na nakatulala ako sa kan'ya. "Paano nama

ALCAIRLumipas ang dalawang oras mahigit at nakikita ko na kay Everleigh ang pagkalasing. Sunod-sunod na ang pagtungga nito at napapahiyaw na lang ang mga kasama ko lalo na si Tobias. Ano naman kayang problema ng babaeng 'to?"What the fuck?" naibulong ko na lang matapos na humagulgol 'to bigla.T*ng*na nakakatawa si Everleigh sa hilatsa ng mukha niya! "May problema 'to e, pagpasok pa lang dito umiiyak na. Ano ba ang problema, Everleigh?" pagtatanong ni Alistair. "Oo nga, Everleigh. Ano ba 'yon? Makikinig kami." Si Jair habang hinihimas ang likod nito.Tss kunwari pang dadamayan, gusto lang talaga mahawakan ang likod. "Birthday ng kuya ko," bulong niya at natigilan kami. "Kuya? May kuya ka?" tanong ni Jair. Tumango siya, "Meron. Kuya-kuyahan ko lang, pero matagal na panahon na kaming magkasama kaya ang turingan namin sa isa't isa ay magkapatid na." Sagot niya at muling umingay ang pag-iyak niya. "Nalulungkot ako ngayon kas

EVERLEIGHLumipas ang mga araw na wala na akong naririnig tungkol sa kinakailangan kong pumunta kay Alcair. Ano kayang nangyari at biglang naging gano'n?Maging ang sa deadline ay wala rin nabanggit sa akin si Ryker na nangangahulugang naaalala ni Alcair. Nakalimutan niya kaya? Nawala sa isip niya? Mabuti 'yon hehe. "Ryker," pagtawag ko sa kan'ya. Nilingon naman ako nito at mabilis na nilapitan. "May kailangan ka po ba, madame Everleigh?" pagtatanong niya. "Wala bang pinag-uutos si Alcair?" "Bakit? Nami-miss mo na ba si boss?" Mabilis na gumusot ang mukha ko sa tanong niya. "Ano? Sira, hindi ah. Nanibago lang ako, parang nitong mga nakaraang araw kasi ay namaga ang paa ko kababalik sa kan'ya.""Tss, magpasalamat ka na lang." Ngisi niyang sagot."Oo na, sige na umalis ka na sa harap ko.""Magandang umaga, manang Mercelida." Ngiting bati ko rito. Ngumiti ito, "Magandang umaga rin. Kahahain ko lamang po ng pagka