Someone had once said that the thing that’s worse than death is betrayal. Ramdam na randam ni Yekaterina at ng iba pang kasamahan ni Ahrio ang mabigat na katotohanang iyon dahil alam nilang bawat segundong lumilipas ay mas lalong nalalapit na sila sa kanilang kamatayan. Ang bawat paglatay ng kuryente sa kanilang katawan ay unti-unting nagpapahina sa kanila, lumalabo ang kanilang paningin, nanghihina ang kanilang tibok ng puso at unti-unting nawawalan ng malay. Para sa kanila ang kanyang pagtatraydor ay mas masakit kaysa sa kanyang kamatayan.But for Svetlana, his death was because of her, as well as the lives of his team. At ang katotohanang iyon ay mas mahirap tanggapin higit sa anupaman. Siya ay mahina, siya ay lubos na umaasa sa iba upang iligtas siya sa bawat oras. Wala siyang karapatan dapat na maging pinuno ng pangkat kung hindi naman pala niya mailigtas ang mga ito, ni hindi pa niya nagawa iyon. Sa halip, inilalagay niya sa panganib ang mga tao sa tuwing susubuka

 Umani ng iba't ibang reaksyon mula sa kanila ang pahayag ni Minerva. The first time she demanded it, Blaize and Zayden thought she wasn’t that serious about it, deduced it to be just a spur of the moment kind of thought. Sa kabilang banda, alam na alam ni Yekaterina na ang mga sinabi ni Minerva ay hindi lamang isang walang timbang na kahilingan. She meant every word and she’s here to claim it.Sinusulyapan ang nagulat na ekspresyon ni Zayden, tinitigan ni Yekaterina ng diretso ang naiinip at nakasimangot na si Minerva. “How about you get Tradd instead? Wouldn’t it be better to join forces with someone you know beforehand?” She tried negotiating with her.Umasim ang ekspresyon ni Minerva at pekeng tumawa. “Tatanggapin ko siya sa team ko kung gusto niyang sumali sa akin pero pinili ka niya, kahit na halatang-halata na masyado kang nakaka-offend sa kanya ngayon. Si Zayden ang gusto ko.”"Hindi kami papayag na mangyari ang

Paakyat ang elevator at nasa loob ang bawat koponan habang dinadala sila sa venue ng susunod na laro. Twisting her wrist in a circular motion, Minerva can hear the soft cracking sounds of her joint. She must have strained it. She looked up and glance at Zayden when from her peripheral vision, she can clearly tell he is staring at her curiously.Napabuntong-hininga, tumingin siya sa kanya ng diretso at sinabi, “We may be your new group but we will protect you as much as we protect each other.”“I know. I would have never joined your group if I had doubts.” Saglit siyang nag-isip sa sagot nito, tumagilid ang ulo niya. "Then bakit ka nakatitig?"He shook his head once as if to say he wasn’t staring at her then glances down at her hand. “Is your wrist okay?” Naramdaman ni Minerva ang biglang init na bumabalot sa kanya sa pag-aakalang nag-aalala ito sa kanya. Ngunit agad na nawala iyon nang idinagda

Muling umangat ang tulay na nagdudugtong sa bawat plataporma para ang nanalong mga grupo ay makatawid na pabalik. Naabutan ni Blaize si Andrik na nauuna ng ilang hakbang at inakbayan siya."Big brain!" Ngumisi siya, tinutukoy kung paano naisip ni Andrik ang paraan upang makumpleto ang laro sa kabila ng pagsubok na kanilang kinaharap.Inalis ni Andrik ang kanyang braso at binigyan siya ng isang matalim na tingin na may halong inis. Hindi niya pinansin si Blaize at pumunta kay Yekaterina para i-check ang dalaga.He scanned her whole body. “Let me check your wounds.”Hinayaan lang siya ni Yekaterina kahit na medyo sumosobra na ang reaksyon niya dahil maliit na sugat lang naman sa pisngi ang naging sugat niya. Paano siya magkakaroon ng mas maraming sugat gayong halos takpan ni Andrik ang kanyang katawan sa buong oras ng laro. Mas maraming sugat ang lalaki  kaysa sa kanya.“Ayos lang ako.” Bumuntong-hininga siya saka umirap. "Isang ma

Madaling araw pa lang nang muling nabalisa ang mga manlalaro sa malakas, robot na boses ng isang anunsyo na nagmumula sa mga speaker sa isang lugar sa paligid ng buong lugar, na nag-uutos sa kanila na magtipon sa bulwagan. Walang kahit anong laro na naka-iskedyul ngayon kaya medyo kakaiba na kailangang magtipon. Hindi nagtagal at ang mga manlalaro ay nasa iisang lugar, naghihintay ng impormasyon na maaaring magpabago ng kanilang buhay para sa mas ikakabuti o marahil para sa ikasasama.Isang malaki at malinaw na bowl jar ang inilalagay sa ibabaw ng matataas na bilog na mesa sa gitna ng entablado. Sa loob nito ay may maliliit na bolang plastik na may iba't ibang kulay . Sa likod, ay ang digital screen na wala pang ipinapakita sa ngayon. Ngunit maya-maya lang, umilaw ang screen at lumabas ang nakasulat na tagubilin."Greetings, players. Ang glass jar sa harap ay naglalaman ng mga pribilehiyo para sa inyo. Bawat isa sa inyo ay kukuha ng isang bola at tahimik na bubuksan ito."