All Chapters of One Night With The Villacorta's Heir: Chapter 11 - Chapter 20

"Ang sarap pala ng ganito 'no? Hindi mo kailangang bumyahe ng malayo para lang makita ako." Natawa na lamang ako sa sinabi n'yang iyon, hindi ko alam pero magmula kahapon ngayon ko lang sya nakitang ngumiti ng ganito "Stop staring at me, hindi ako buwan." Gracel said, I just shook my head before lent her a kiss."I was actually buying a lot for our future house kaso napaisip ako, masyado pang maaga para do'n at isa pa...........marami pa ang puwedeng mangyari ng hindi natin inaasahan." I said before kissed her again."Hmm." "What?""Totoo ba?""Ang alin?""Na ako pa lang ang naging girlfriend mo." "Yes, why?""Wala lang.""Hindi puwedeng wala, alam kong may gusto kang tanungin pero nahihiya ka lang." "Wala nga."I was about to teased her again kaso biglang nag-ring ang phone ko kaya agad ko 'yong kinuha."Hello? Tristan Villacorta's speaking." Bungad ko.[How's you

Tristan sent me a message. "Gracel, always remember that no matter what ikaw lang ang babaeng mahal ko. Gusto ko rin humingi ng tawad sa'yo babe, babalik ako at sa araw ng pagbabalik ko pangako..............magpapakasal na tayo." Nang mabasa ko ang message ni Tristan agad akong nakaramdam ng kakaiba. Iba ang pahiwatig ng mensahe nya, tila ba aalis s'ya at iiwan ako. "Nak, bakit parang bigla kang tumamlay?" Tanong ni Mama, imbes na magsalita at sagutin ang kanyang katanungan binigyan ko na lamang s'ya ng mapait na ngiti.I decided to call Tristan, ilang beses ko itong dinial ngunit ni isa sa tawag ko ay hindi nya sinagot. Hindi ako tumigil kakatawag, hindi naman siguro s'ya busy para hindi sagutin ang tawag ko. "Kung ayaw sumagot itext mo na lang," rinig kong sabi ni Papa. Napatango ako.To: Mister ko"Busy ka ba? Bakit hindi mo sinasagot?" "Tristan, kinakabahan ako sa'yo. Naka-ilang missed ca

It's been a month, hindi pa rin naghihilom ang sugat sa puso ko. Sinubukan kong hanapin si Gracel pero hindi ko s'ya nakita, feeling ko lumalayo s'ya sa akin. Nagpasya akong pumunta sa bahay nila, nagbabaka-sakali na baka naka-uwi na s'ya."Kuya Roy, ano na?" Si Kuya Roy ang pinababa ko para tingnan kung may tao sa bahay nila Gracel."Mayro'n pero hindi ko kilala, lalaki e. Na sa 40 plus ang edad, matangkad tapos medyo puti na ang buhok." Imbes na magsalita pa, agad akong lumabas ng kotse. Rinig ko pang nagsalita si Kuya Roy ngunit hindi ko na ito pinansin, mas kailangan kong mahanap si Gracel kaysa makinig sa sasabihin nya.Finally! Na'ndito ang Papa ni Gracel, dali dali akong lumapit sa kinaroroonan nito. Akala ko magugulat syang makita ako pero nagkamali ako, wala man lang bakas ng pagkagulat sa mukha nya."S-sir," utal kong tawag rito.Nahihiya ako dahil sa nangyari, dalawang buwan na rin ang lumipas nang huli kong makita ang pamilya nila. Nakakalungkot ang nangyari dahil hindi

"Umiri ka pa!" Sigaw sa'kin ng Doctor.Huminga ako ng malalim at umiri ng umiri. Mahigpit akong napahawak sa dulo ng hospital bed na hinihigaan ko ng maramdaman ko ang pag-awang ng puwerto ko, hingal na hingal ako. Hindi ko na nagawang bumitaw sa hinahawakan kong bakal dahil sa sakit, feeling ko mauubusan na ako ng dugo."Kaunti pa!" Muling sigaw ng doctor, pumwersa ako "Aba, bilisan mo! Madami pa akong paaanakin!" Sigaw pa nito sa akin.Iniangat ko ang ulo ko para makita ang doctor, babae s'ya at mukhang masungit ang mukha. Kumunot ang noo ko ng magtama ang tingin naming dalawa."Akala mo naman napakadaling manganak e 'no? E kung ikaw kaya ang mahiga ro'n at pairihin kita? Tingnan ko lang kung hindi lumuwa 'yang matress mo!" Inis na sabi ng aking ina.Hinigpitan ko ang pagkaka-hawak ko sa bakal, huminga ako ng malalim bago umiri. Dalawang beses akong umiri ngunit wala pa ring lumalabas."Tristan! Walang hiya ka! Papatayin kita!" Sigaw ko, at finally! Lumabas na ang baby ko, pangalan

GRACEL'S POV.Lagi kong napapansin na may kausap si Mama Veron sa cellphone nya, pero kadalasan hindi nya ito pinaparinig sa akin. Tila may tinatago syang bagay na hindi ko alam."M-ma, sino po 'yong kausap nyo?" Tanong ko, nagbabaka-sakali na baka si Tristan 'yon.Hinawakan ni Mama Veron ang magkabila kong pisngi, nakaramdam ako ng kakaiba sa mga kilos nya. Nagtatanong ko syang tiningnan pero hindi man lang ako nakakita ng kakaibang ekspresyon sa kanyang mukha, napapaisip tuloy ako kung ano ang itinatago nya."H'wag mo nang intindihin pa si Tri—" hindi na naituloy ni Mama Veron ang sasabihin nya nang bumukas ang pinto, iniluwa nito si Carter."May pamilya na sa America si Tristan, ang sabi nya pa nga sana raw ay maging masaya ka." Para akong nauupos na kandila nang marinig ang sinabi ni Carter, nanghihina ako "Joke lang!" Kunot noo kong nilingon si Carter at pinaghahampas."Siraulo ka ba?" Inis na sabi ko sa kanya, halos bumagsak pa ako dahil sa sinabi nya tapos joke lang pala "Anong