Lahat ng Kabanata ng WHY HE LEFT: Kabanata 21 - Kabanata 30

Laglag ang panga ko ng makita ang kabuuan ng kapatid ko. Humagikhik si Jaco sa tabi ko bago ako inakbayan at hinalikan sa sentido."Oh, diba?""T-totoo ba 'to?" Hindi ako makapaniwala habang nakatitig sa batang lalaki na tahimik rin akong pinagmamasdan. Para akong nananalamin. Kuhang-kuha niya ang mukha ni Mama. Wala akong makitang dugo ni tito Marcio. Ah. Meron. Ang pagkakalapat ng labi niya at seryoso ako kung tititigan. Hindi kami ganiyan makatingin ni Mama."D-daniel...""Mahal, itinakas namin siya. Kaya secret muna natin." Di ko mapigilan di mapaluha at niyalap si Jaco ng mahigpit. Kahit na naguguluhan kung papaano ito nakarating sa probinsya. T-totoo nga! Ang kapatid kong si Daniel nga ito! "Thank you. Thank you. T-thank you. Thank you. Thank you." Paulit-ulit ang katagang 'yun at naiiyak sa sobrang saya."Anything for you, love. Anything." Hinaplos niya ang buhok ko bago ako hinayaan na pakawalan. "Is she your girlfriend?" Parang di bata ang nagsalita.Ang cute-cute niya n

Binabagabag ako sa reply ni Obrei. Sinamahan pa na di halos magparamdam sa akin si Jaco."Ja-..""Not now, Anita. I am fucking busy." Tulad dati ay pinutol agad niya ang linya. Ayaw ko naman masakal siya kaya kada isang araw ay isnag beses akong nagbabasakaling tumawag. Sinwerte ako ngayon dahil tinanggap niya. Pero di rin nagdalawang segundo. Parang pinipisa ang puso ko. Kumunot ang noo ni Eiza. "Did he hunged up?" Wala sa sariling tumango ako."Whatever. We will not ruin our mood. Prom mo na!" Malungkot akong napatingin sa kaniya."Wala pa rin si Mama." Sina tiya Sela at tita Solly ay nagtulong-tulong para hanapan ako ng maisusuot. Ayaw kong pumunta lalo na at... inaalala ko si Jaco. Ayaw ko rin namang biguin sina Eiza na halos excited para sa akin. Nasa mansion kami ng mga Montenegro ngayon. Dito ang celebration ni Eiza at halos lahat, imbitado. Kanina ay narito sila ate Grace pero nagpaalam agad dahil walang nakatuka sa bakery. Naiwan ako para samahan si Eiza na magtranslate

Nalasing si Mama sa isang gala event nila sa Manila. Akala niya ay si tito Marcio ang papalapit na sir Alarico kaya hinalikan niya ito. Nadatnan ni ma'am Llesea ang eksena kaya kinaladkad niya ang lasing na si Mama saka tinulak sa hagdan. Nahulog ang mama ko saka pinahiya sa harapan ng publiko at pinalabas na di tunay na anak ni tito Marcio si Daniel. Bagkus ay baka kay sir Alarico ito. O sa ibang lalaki. "Isang beses... isang beses lang ako nagkamali. Bakit halos patayin nila ako?" Tumawa si Mama na parang wala sa sarili.Tahimik akong nakikinig. Takot na baka may makaligtaan akong isang detalye."Iyang inggratang Llesea na 'yan. Mainit na ang dugo niyan sa akin. Gagawa ng paraan para patalsikin ako sa buhay nila. Pwes, di na ako babalik sa impyernong 'yun. Hinding... hindi nila makukuha muli si Daniel. Kahit isampal ko ang libo-libong DNA result nilang leche. Magkamatayan na. Tapos na ako. Tapos na tapos na ako. Inubos ako ng mga hayop." Ramdam na ramdam ko ang galit sa bawat salir

Kinabukasan, nabalitaan na umalis sila Jaco ng La Felicidad. Sa ibang lugar niya daw itutuloy ang panghuling semestre niya sa kolehiyo. At ang pamamahala ng hotel ay ipapalit sa isang pinsan. Kay Tiya Sela ko narinig 'yan ng minsang makasabay niya sa palengke ang kasambahay nila sa mansion."Anak... ayos ka lang ba?" Umiling ako."Hindi po. Ang sakit nga po e..." bumaba ang tingin ko sa mga sugat ko sa tuhod. Kagabi ito ng itulak ako ng mga guards sa lupa. Nadaplisan ng mga bato. Nangingitim rin ang likuran ko dahil may bukol ito mula sa pagkakatulak sa akin.Hindi nagsalita si tiya. Mas nais ko 'yun. Dahil baka isang kalabit ay magwala ako sa iyak.Ikinasal nga talaga si Jaco kay Obrei 'nung kaarawan nito sa bakasyon. Kaya pala nakaputi ito ng suot nang sumulpot sa bahay. Iyon ang araw ng kasal nila. Ang araw na ibinigay ko ang sarili sa kaniya. Ang araw na pinangakuan niya ako ng habang buhay.Pinatira si Obrei sa La Felicidad para makita kung... nakikita ba nila ang isa't-isa bilan

Hindi ko alam kung anong nahithit ni tito Marcio at gustong makipagbalikan kay Mama. Kilala ko si Mama, kahit siguro magpagulong-gulong si tito Marcio ay buo na ang desisyon niya. Buo nga ba?Nalaman ba niya na totoo talaga niyang anak si Daniel? Para saan pa? E patay na ito sa mata ni Daniel.Kakatapos namin ng mga kaklase ko magayos ng papeles para sa board exam namin. Dadaan kami sa munisipyo para doon magsumite. May opisina doon ang ahensya na nagbibigay ng exam. "Kapag di tayo nakapasa, anong plano?" Si Shea. Napasuklay ako ng aking buhok. Init na init ako sa araw at nakikisilong lang sa payong ni Shea. Wala pa akong dalang pantali."Private school siguro magaapply. Kailangan kong magtrabaho agad." Buntong-hininga ni Karly. "Aattend siguro ulit. Pero masyadong mahal sa review center. Baka bumagsak ako kung self-study na naman ulit." Bumaling ang tingin sa akin ni Bethilda."Ikaw, Anita? Anong plano?" Naaalala ko ang perang binubuo namin para makabayad sa lupa at puhunan ng bak