Pakiramdam ko ay nalunok ko ang dila ko nang marinig ko ang sinabi ng mga magulang ni Rafael. Gusto nilang magkaroon kami ni Rafael ng anak? No way! Sa muli nilang pagbakasyon ay tiyak na hiwalay na kami ni Rafael that time."Mom, huwag mo naman biglaan si Feelin. Bago pa lamang kaming mag-asawa kaya natural lamang na ini-enjoy muna namin ang isa't isa. Pero darating din tayo sa bagay na iyan," ani Rafael matapos hawakan ang kamay ko at bahagyang pinisil para iparating sa akin na huwag na akong magsalita.Hindi ko maintindihan ngunit tila nakaramdam ako ng isang mainit na bagay na tumulay mula sa kamay ni Rafael papunta sa kamay ko. Hindi ko tuloy napigilan ang mapatitig sa mukha niya. Iniisip ko kung naramdaman din kaya niya ang kakaibang pakiramdam na naramdaman ko? Saglit ko siyang in-obserbahan ngunit walang senyales na naramdaman din niya ang naramdaman ko kaya nagkibit na lamang ako ng balikat at nagpasyang huwag ng pansinin ang

Nakasimangot ako habang nakatingin sa pulang evening gown na nakalatag sa ibabaw ng kama. Rafael gave her that gown. Ang gown na ito raw kasi ang isusuot ko sa birthday party ni General Locsin. Kaya ako nakasimangot dahil hindi ko type ang gown na nasa harapan ko, although it's beautiful and elegant. Spaghetti ang style ng gown at lampas yata sa talampakan ko ang haba. Feeling ko ay madadapa ako kapag isinuot ko ang gown na iyan. May mga nagkalat na diamond beads sa harap at likod ng gown which adds the elegant looks of it. Althouh, maganda ito ngunit hindi ko talaga type ang mahahabang gown. Ang gusto ko ay iyong aabot lamang sa mga tuhod ko or hanggang sa kalahati lamang ng hita ko para mas sexy ang alluring. At saka hindi ko rin type ang mga gown na may palamuting diamonds na mga peke naman. Mamahalin ang tela, tinahi at dinisenyo ng isang magaling na fashion designer ngunit hindi ko pa rin talaga trip ang gown na iyan. Feeling ko ay magmumukhan

"Nakakainis! Nakaka-buwisit! Hindi man lang niya inalala na ako ang asawa niya kaya ako ang dapat niyang unahing tulungan at hindi ang ibang babae. Hindi pa siya nakuntento na hindi ako ang tinulungan niya kundi kinampihan pa niya ang babaeng iyon! Nakaka-buwisit! Magsama silang dalawa," parang baliw na nagbubusa ako habang naglalakad sa kalsada nang nakasuot ng sandals na may mataas na heels at at naka-evening gown pa.Hindi ko na hinintay pa si Rafael na mag-magandang loob na ihatid ako pauwi sa bahay dahil alam ko naman na hindi niya gagawin iyon. Siyempre ay susuyuin pa niya ang babaeng iyon para kumalma. Kaya minabuti ko na lamang na umuwi dahil baka makasapak pa ako ng mukha ng isang kalahi ko.Malayo na ang nalalakad ko nang mapansin kong mali yata ang dinadaan ko. Nakalayo na nga ako pero hindi ko pa nakikita ang highway samantalang nang papunta pa lang kami ni Rafael sa bahay ay ilang segundo lang naman ang itinakbo ng kotse niya at nakarating agad kami. Damn! Napamura na lam