All Chapters of Hidden Love and Lies: Chapter 1 - Chapter 10

Sumasakit ang ulo ko, dahil ito sa hang-over. Napasarap ang inuman namin sa Bar kagabi kasama ang barkada ko. Ngayon ay late na ako sa trabaho. Nakapikit lang ako buong byahe dahil gusto ko pa talagang matulog, pero hindi pwede, dahil ako ang CEO ng company."Sir Jairus, nandito na po tayo."Napadilat ako nang magsalita ang driver ko. Tumingin ako sa paligid, nakita ko naman ang mga employee na nakapila sa entrance. Heto na naman sila para bumati ng sabay-sabay, araw-araw na lang.Binuksan ng secretary ko ang pinto ng kotse. Yumuko siya habang papalabas ako, nagsipa

Seira Anthonette's P.O.VDala ko ang mga libro para sa accounting, ibabalik ko na sa locker. Hindi pa man ako nakakababa ng hagdanan ay nakita ko si Jairus na kumakaripas ng takbo papalapit sa akin."Oh? Sinong humahabol sa 'yo?" tanong ko."T*ngina! Nakuha ko papel mo, nagkapalit tayo ng yellow pad kagabi! Nagalit tuloy prof. ko! Sino daw ba yung Seira Anthonette."Hawak niya ang pad paper, nakit

Seira Anthonette's P. O. V.Hawak ko ng mahigpit ang cellphone ko. Pinipigilan kong tumulo ang luha ko sa nakikita ko ngayon. Jairus posted a photo of him with Vinalyn sa mall. The caption was..."Official." Binitawan ko ang cellphone ko at bumagsak ito sa kama. Bakas ang saya sa mga mata ni Jairus. Ganoon din naman siya sa akin, pero pakiramdam ko espesyal talaga pagdating kay Vinalyn. Hindi ko siya masisisi, lahat na ng aspeto nasa babaeng 'yon. Ideal girl eka nga nila.Nagtungo ako sa kusina. Dahil magla-lunch na at sabado ngayon nasa bahay lang ako. Piprituhin ko na ang manok na minarinate ko kaninang umaga. Tulog pa si Mama at gigising 'yon ng lunch, at matutulog na naman. Mostly ang gising niya ay 3 pm para mag-ayos dito sa bahay at gumayak. Habang nagpiprito ako ng manok ay hindi ko maiwasang hindi malungkot, akala ko talaga hindi na sasagutin ni Vinalyn si Jairus. Umaasa ako na baka pwedeng kami na lang. He never had sex with anyone, just me. Paano kapag nakipag-sex din siya

Madeline's P. O. V. Pagsapit ng dapit-hapon, habang abala ang lahat sa pag-aayos dahil uuwi na sila at tapos na ang kasalan namin. Ako ay mag-isang naglakad patungo sa dalampasigan para panoorin ang paglubog ng araw. "Napakabilis ng araw..." bulong ko. Napahalukipkip ako nang madama ang malamig na hangin. Pinapanood ko ang mga bata na naglalaro ng buhangin sa tabi ko. Bahagya akong napangiti nang makagawa ito ng castle na gawa lamang sa sand. Pumalakpak ang batang babae sa tuwa, tila ba achievement ang kaniyang nagawa. "Kuya, tignan mo gawa 'ko!" sigaw ng bata sa lalakeng nasa tabi ng tubig at kumukuha ng tubig alat sa kaniyang cup. "Bakit nakagawa ka? Bumabagsak yung sa akin!" bakas ang inis sa boses ng lalakeng bata. "Konting tubig lang, Kuya. Igagawa kita," ani ng batang babae at naglagay ng buhangin sa kaniyang cup. "Ang daya mo!" Nanlaki ang mga mata ko nang sinadyang sipain ng lalake ang ginawa ng batang babae, bumagsak ang buhangin at nawala ang korte nitong parang cast

Seira Anthonette's P. O. V.Habang naglalaba ako dito sa likod ng aming bahay kung saan karugtong ng dirty kitchen. Pakiramdam ko ay nagmamanhid na ang kamay ko kakapiga ng mga damit na galing sa washing machine na hinahagis ko sa batya na may malinis na tubig."Seira, anak?" tumayo ako para puntahan si Mama."Po?" "Hindi ka pa pala nagsa-saing? Hindi naka-bukas ang kalan pero may lamang bigas 'tong kaldero!" ani Mama.Napakagat ako sa ibabang labi ko. Sa sobrang lutang ko at sa dami ng iniisip ko, nakalimutan kong buksan ang kalan."S-Sorry po, nakalimutan ko po," ani ko."Oh siya, hayaan mo na. Mabilis namang maluto ito. Nasaan na yung pinrito mong longganisa?" tanong ni Mama."Nasa lamesa na po," ani ko."Mabuti ka pa napapakinabangan ko at nakakatulong sa akin. Samantalang ang kuya mo walang binigay kundi sakit sa ulo." Ayan na naman si Mama at nagrereklamo tungkol kay kuya. Ang akin lang, palagi pa niya binabanggit si Kuya, hindi naman maganda ang sasabihin niya."Kapag nainin