“Wow, ngiting ngiti ka ngayon, ha? Ano kaya ang dahilan? Hmmm. ” Pasaring ni Samantha na kanina pa ako binibuska mula pa kaninang umaga ng makita niyang lumabas ako ng bahay na masaya. Seriously? Ganun na ba ako kaseryoso sa buhay kaya nagugulat sila pag nakikita akong nakangiti?“May narinig akong usap usapan kanina. Itong si babae raw ay nakasama si papa hotie cutie guy sa tabing dagat kahapon at hinatid pa raw ito pauwi.” Segunta ni Linda.“At ito pa! Ang nakakapag taka, pag labas daw ng babae sa kanilang bahay kinabukasan ay may matamis na ngiti ito sa mga labi! Ano kaya ang kanilang napag usapan?” Hinawakan pa nito ang kaniyang suklay gamit ang dalawang kamay at ipinorma sa harap ng kaniyang dibdib. Nag mistulan tuloy itong may hawak na mic habang nang bubuska.Nakaupo silang dalawa sa harapan ko na parang mga reporter na nagbabalita. Sa totoo lang ay parehas silang magaganda. Parehong may mahabang buhok, bilugang mata at balingkinitan ang pangangatawan. Siguro ay kung nasa syuda

“Iha.. a-anong gagawin mo?” Natatarantang tanong ni Mang Kanor nang makita akong lalapit sa pintuan ng bahay.Buo na ang loob ko, haharapin ko silang lahat para mag pakita dahil pakiramdam ko ay magkakagulo kapag nanatili akong tahimik dito sa loob. Sa paraan pa lang ng pagkatok nila sa pintuan ng bahay ay parang magigiba na ito. Masasalamin mong 'di sila titigil hangga't hindi ako lumalabas para harapin sila.“Hindi mo sila kailangang harapin. Aalis ka mamayang madaling araw. Mauuna kang pupunta sa sakayang pang dagat! Hindi kami papayag na sasama ka sa kanila. Mamayang umaga ay pupunta ako sa bahay nila Caloy para ipaalam na mauuna ka ng dadaong at mag kita na lamang kayo sa kalupaan.” wika ni Tiya. Kahit na sa isang maliit na gasera lamang nag mumula ang liwanag ay sapat na ito para makita ang nag-aalala nilang mukha.“Tiya, ayoko pong mapahamak kayo. Kausapin ko lang po sila. Sasabihin kong hindi ako sasama.” “At sa tingin mo ay tatanggapin nila 'yan? Sinulong nila ang madaming

“Lalabas ka rin pala, gusto mo pa ng mainitan.” Binaba nila ang hawak na kahoy at pinatay ang apoy.“Sasama ako sa inyo. Pakawalan ninyo ang mga mahal ko sa buhay.” Nanginginig na labing sambit ko.Imbis na sundin ako ay umikot ito sa aking harapan, hinagod ako ng malaswang tingin mula ulo hanggang paa.“Ngayon alam ko na kung bakit hayok na hayok sa iyo si bossing.” Napalunok ako pero tinatagan ko ang aking loob. Basa pa rin ang aking mukha dahil sa labis na pag-iyak.Hinawakan nito aking aking mukha at madiin na hinawakan ang aking pisngi “Maganda ka at nasisigurado kong magaling ka sa kama.”“Bitawan mo ako.” Lumakbang ako paatras pero ngisi lamang ang ibinalik nito sa akin.“Lito, nabanggit mo ba kay boss na magpadala ng chopper?” Nilingon niya ang lalaking halos kasing katawan niya. “Oo bossing.”“Pumunta ang isa sa bayan. Sabihin kay bossing na huwag na magpadala dahil ibabyahe na tayong pamaynila.”Napahakbang ako palayo sa kaniya ng mapagtanto ang gusto niyang mangyari.“Pata

BABALA: ANG KABANATA NA ITO AY HINDI ANGKOP SA LAHAT NG MAMBABASA. MAAARI MO ITONG LAKTAWAN KUNG IKAW AY WALA PA SA WASTONG GULANG.Habang tumatagal ay mas lalo akong nababaliw, habang tumatagal ay mas lalo akong nasasabik. Hindi ko alam kung paanong natagpuan ko na lamang ang aking sarili na nakadapa sa ibabaw ng kama habang iniuungol ng malakas ang kaniyang pangalan.“Damn! Your p*ssy is sucking my fingers,” he whispered while finger fvcking me from behind.This is our third round, kanina ay standing position habang nakasandal ako sa pintuan, ang pangalawa ay missionary at ngayon ay ito.. dog style.Lupaypay na ako sa ibabaw ng kama pagkatapos labasan ng ilang beses. Ipipikit ko na sana ang aking pagod na mata nang marahas niya akong hinawakan sa magkabilang baywang pagkatapos ay ipinihit patalikod sa kaniya. Hinawakan niya ang aking magkabilang hita para ibinuka ito ng mas malaki bago ipinasok ang isang kamay sa pagitan nito.“Ohh.. this is too much.. Ah!” ungol ko habang nangingi

Hindi sapat ang mga darili sa kamay at paa upang mabilang kung ilang araw na siyang hindi nagpapakita. Maayos ang naging usapan naming ng gabing iyon kaya kahit papaano ay naging kampante akong nasa maayos siyang kalagayan. Ang sabi naman niya ay hindi siya aalis ng pilipinas at kung aalis man ay dahil lang iyon sa mga business na kailangan niyang asikasuhin sa labas ng bansa. “Ma'am, hindi pa ho ba kayo kakain?” Tanong ni Kael, ang isa sa limang bodyguard ko. Alam nila ang kundisyon ni Tyler dahil matagal na silang nagsisilbihan dito. Pagkagising ko ng kinaumagahan ay nandiyan na sila sa bahay. Sinasamahan ako kahit saan ako magpunta. Gusto ko nga silang kausapin para kahit papaano ay may nakakausap ako rito maliban kay Tiya Awra at Mang Kanor kaso mukha silang mga professional na 'di man lang mangiti, puwera na lang sa tatlong bodyguard na sa tingin ko ay 'di nalalayo ang edad sa akin. “Kael mamaya na lang ako kakain. Ako na bahala sa pagkain ko, kung nagugutom na kayo ay sumabay