All Chapters of His Three Faces: Chapter 51 - Chapter 60

“Tama ba 'tong mga naririnig ko Tay?” Tanong ko.Alas kwatro pa lang ng umaga pero nandito na kaming dalawa ni Tatay sa kusina, naghahanda ng mga pagkain dahil alas sais raw ang pasok ng mga bata sa paaralan at ala-una ang uwi. Nagdesisyon akong ako na ang maghahatid-sundo sa kanilang dalawa kahit na may sarili silang driver. Napag-alaman ko rin na si Tyler ang nag susustento sa kanila mula ng umalis ako.“Si Tyler ang nag-alok sa akin ng trabaho sa opisina niya. Noong una ay nahihiya pa ako, ayoko nga sanang tanggapin dahil kundi dahil sa akin ay 'di kayo lalayo pero pinilit niya ako. Pina-rehab muna bago ipinasok,” ani niya. Ayon kay tatay, binibigyan pa nga raw siya ng magandang posisyon ni Tyler pero mas pinili niyang sa mas mababang puwesto na lamang dahil wala naman daw siyang kaalaman mula roon at ayaw niyang maging unfair para sa ibang taong nag tatrabaho roon. Sa ngayon ay malinaw sa aking kahit na walang kasiguraduhan ang pagbabalik ko ay inalagaan niya ang mga mahal ko sa

“I-I need to go.” “Caren!” Hahabulin ko pa sana siya ng biglang hinawakan ni Khuaqin ang kamay ko.“Where are you going? Don't leave me here.” Napabugtong hininga ako bago tumango at sinundan na lamang ng tingin si Caren na nagmamadaling umalis.Habang kumakain ng chocolate cake si Khuaqin sa harapan ko ay hindi maalis sa isip ko ang nakita. Buntis si Caren, malinaw iyon sa namimilog niyang tiyan. Kung tama ang hinala ko ay baka nasa anim na buwan na ito. Kaya ba umalis siya sa pagiging secretary? Sino ang tatay? Bakit parang takot na takot siya noong nakita niyang kasama ko si Khuaqin? Bakit nakikiusap siyang huwag sabihin kay Tyler ang kalagayan niya? Sumasakit ang ulo ko sa dami ng mga tanong, kumikirot din ang puso dahil may pakiramdam akong iba. Sana ay 'di tama ang iniisip ko dahil nagsisimula palang kaming dalawa ni Tyler, ayokong wala pa man ay may malaking problema na namang dadagok sa pagsasama namin.“Oh shit!” Naagaw ng taong nasa harapan ko ang aking atensyon. Kunot noon

TRIGGER WARNING: This chapter contains extreme violence, abuse, murder, sexual harassment, traumatic experience, etc. that might be disturbing for some readers. Pease skip this chapter if you can't take it. Read at your own risk.Panay ang sulyap ko sa gawi ni Tyler habang nagluluto ng paborito niyang Sinigang na baboy. Nakatuon sa akin ang kaniyang pansin habang may kausap sa kabilang linya na tiyak kong tauhan niya.“Bring him on his condo unit in Makati. We will go there,”aniya bago lumapit sa akin at binaba ang tawag.“They already found him. We will go there to see him later.” Mahinang aniya habang pinagmamasdan ako.“Sa tingin mo anong problema ni Ajax?” Nag kibit balikat na lamang ito at hindi na muling nagsalita na ipinagtaka ko.“Alam mo namang magkaibigan lang kaming dalawa diba?” Marahang tanong ko, nilingon niya ako bago tumango. “At ang mag kaibigan ay nag tutulungan, nag dadamayan sa hirap at saya.” Hindi niya na ako inimik pa pero nag-aya na siyang kumain. Habang nasa

“Khuaqin?”“Ate Calixta, ang awtchi po ang cheeks ko.”bungad niya sa akin. Nakasalampak ito sa sahig at may hawak na mga krayola.“Saan ang masakit, ituro mo?” Naglahad ako ng kamay, kumapit siya roon bilang suporta sa kaniyang pagtayo. Dahil mas matangkad siya sa akin ay nakayuko siyang nakanguso, parang batang handa nang magsumbong.“Awtchi 'yung cheeks, nose, lips and body ko. I feel tired yet energetic.” “You want some sweets ba? chocolate, cookies, Choco milk, anong gusto mo?” agap ko.“Well, I don't want to eat right now. I just want to play.”Muli itong naupo at napadaing ng maitukod ang kaniyang kamay sa sahig.“Masakit din pala 'tong kamay ko, lahat na lang masakit.” Malungkot akong ngumiti sa kaniya. Napaka inosente niya talagang bata. Ni hindi manlang siya nagtanong kung saan galing ang sakit na nararamdaman niya ngayon. Pagkatapos niyang maglaro ay pinaliguan ko siya at pinakain. Hirap na hirap akong paliguran siya dahil panay daing niya sa iba't ibang parte ng kaniyang k

“kidding.” Pahabol nito ng makita ang nagtataka kong mukha.“I am Doctora. De Ocampo, The psychiatrist and psychologist of Mr. Salazar.”Tumikhim si Rouge. “Tyler is still not showing up.” “My poor Tyler is really having a hard time to control his emotions. ” Malungkot itong bumalin sa akin. “I am with him since he was a child. I saw how devastated he is, I saw his ups and down. I witnessed how much he cried to sleep at night without those monster on his dreams. He really suffered a lot. One time Tyler told me.. he told me that he is tired, he really wanted to give up but when he first saw you he said, he finally saw an angel living in a poor life...”“Since then, whenever he is here.. Tyler can't stop talking about you, how kind you are, how family oriented, how hard working and more! My boy is really in love with you.” Malungkot itong nakangiti. Gusto ko siyang yakapin at magpasalamat sa mga sinabi niya.“Doon nagsimula 'yung mas paglapit niya sa akin, halos araw araw nandito 'yan