Nang marinig namin ang mahinang hilik ni Asher ay sabay na lang kaming natawa. Nagpresinta siyang dalhin muna sa kaniyang kwarto ang bata at hindi naman ako tumanggi. Nagpaalam naman akong babalik sa trabaho at susunduin na lang si Asher kapag tapos na ako sa shift ko. Maganda rin iyon para magkaroon rin sila ng mahaba pang oras."Hatid na kita," alok niya at hindi naman ako tumanggi.Gamit ang isang braso ay buhat-buhat niya si Asher at ang isang kamay naman niya ay maingat na nakaalalay sa akin. Wala kaming imikan hanggang sa makarating sa restobar. Tanging isang matipid na ngiti lamang ang iginawad ko sa kaniya at akmang papasok sa loob nang pigilan niya ako."Chantria," panimula niya.Pinagtaasan ko siya ng kilay. "Ano 'yon?"Marahas siyang lumunok bago muling nagsalita. "I just want to thank you again.""Thank you? Para saan?""Dito..." Binasa niya ang pang-ibabang labi at buong amo akong tinitigan. "Dito sa tiyansang ibinigay mo na makilala ko ang anak natin. After all the pains

Kinabukasan, pagkatapos ng trabaho ay nagpasya akong umuwi ulit sa bahay dala ang pag-asang naroon na si Elias. Kasama ko si Asher at hindi na nga ako tumanggi nang ihatid kami ni Aziel. Hindi rin naman siya magtatagal dahil babalik siya ng Maynila bukas ng umaga at baka hindi na namin siya maabutan. May mahalagang meeting siyang kailangang daluhan at isa pa'y nakatanggap siya ng tawag mula sa isang private investigator na may kinalaman sa pag-iimbestiga sa pagkamatay ni Aia."Itext mo ako kapag nasa Manila ka na," utos ko kay Aziel."Can we do facetime before you go to sleep?" He bit his lower lip."Hindi ka pa ba nauumay sa mukha ko?""What kind of question is that?" simangot na balik na tanong niya sa akin. "Tangina, kung ganiyang kagandang mukha ba naman ang makikita ko araw-araw, sino pa ba naman ako para magreklamo?"Uminit ang magkabilang pisngi ko at hinampas siya sa braso. Hindi pa nakatulong ang binibigay niyang mariing pagtitig sa akin habang nakaukit ang nakakalokong ngisi

"Mimi Ganda, what time po uuwi si Papa Pogi? Hindi pa po naka-ready mga clothes niya, eh," tanong ni Asher pagkapasok na pagkapasok niya sa loob ng aking kwarto.Natigilan ako sa paglalagay ng mga damit sa maleta at nagkatinginan kami ni Aziel. Nang ibalik ko ay ang tingin sa anak namin ay nakatunganga pa rin ito at nag-aabang ng sagot namin. Sinubukan kong ibuka ang bibig para magsalita pero wala akong mahanap na tamang kataga.Paano ko ba kasi sasabihin sa kaniya? Kapag nalaman niya, tiyak na iiyak siya nang sobra. Ayaw pa naman ni Aziel na umiiyak si Asher dahil naiiyak din siya."Uhm...""Papa, call mo na siya!""Anak..." I called him in a low voice as I bit my lower lip. Sinenyasan ko siyang lumapit sa akin na siyang ginawa naman niya.Inalalayan siya ni Aziel na umakyat sa kama at umupo sa aking kandungan. Pansamantala muna naming binitawan ang aming ginagawa at ibinigay ang buong atensyon sa anak namin. Sasabihin namin sa kaniya ang totoo na hindi namin kasama si Elias at Nanay

Mahirap mag-adjust sa simula lalo na para kay Asher, pero nakikita kong masaya at nag-eenjoy naman siya sa bagong buhay niya rito sa Maynila. Si Aziel naman ay bumalik na sa pagtra-trabaho at mas pursigido pa nga sa pagkakataong ito. Kahit madalas siyang abala ay hindi naman niya kami pinapabayaan. Napapansin ko lahat ng effort na ginagawa niya para mas lalo pang makabawi sa amin ni Asher.Bago pumasok sa trabaho ay mayroon nang nakahandang breakfast para sa amin. Nakahanda na rin ang tubig sa bathtub na pampaligo namin ni Asher. Hindi rin siya nakakalimot na tumawag para kumustahin kami o di kaya'y mag-update kung anong ginagawa niya, sinong kasama niya, o kung anong oras siya uuwi.Sinisiguro niyang sapat na oras ang ibinibigay niya sa anak namin at maging na rin sa akin. Hindi naman ako naghahangad ng kahit ano sa kaniya lalo na't alam naman namin pareho kung ano ang estado ng relasyon naming dalawa. Kahit minsan, ipinagtatabuyan ko siya o hindi ko ipinapahalata sa kaniya ang narar

"If you're going to have your first girlfriend, make sure that's Anastacia Del Mundo."From my food, my stare went up to my dad. Kita ko rin ang pag-angat ng tingin ni Louie na nakikiramdam. "Pardon?""Oh, don't make me repeat it. I know you heard me clearly," he muttered with coldness.I laughed ridiculously in my mind as I watched him sip on his coffee. "No fucking way..." I answered him with conviction.Agad naman akong sinaway ni Mommy at pinaalalahanang nasa harap kami ng pagkain pero hindi ako natinag. Ayon na nga, eh. Payapa akong kumakain dito, sarap na sarap pa ako rito sa ngininguya ko tapos bigla na lamang magsasalita ng gan'on? Parang gago. Nakakawalang gana."Stop being hardheaded, young man. Iyon na lang ang gagawin mong tama sa pamilyang 'to," he strictly hissed.Umigting ang panga ko at pabagsak na binitawan ang kutsara't tinidor. Nagpakawala ako ng sarkastikong tawa habang nakatitig sa pinggan ko. Hindi ko pa man nadedepensahan ang sarili ko ay muling bumuwelta si Mom