บททั้งหมดของ Raging Destruction of Ember: บทที่ 1 - บทที่ 10

"Are you sure you want to go alone for your date?"Tanong ni Papa na nakasandal sa dingding habang tinitingnan ako. I glance at the mirror, kung saan kita siya.Naka-lugay ang aking buhok. I'm wearing a golden satin spaghetti straps dress. It hugged my body perfectly. With some of my jewelries, and just a Chanel pouch which I can just put in my cell phone and my wallet.I smiled at him and shook my head. "I can take care of myself, Pa.""It's not about that, you can take care of yourself, sweetheart. It's about your safety. Paano kung mapahamak ka? It's already dark outside, baka ma late ka rin sa pag-uwi." He said."Pa, you know how much I value my privacy, right? I'm just uncomfortable with the people you sent to protect me. They're too obvious at ang dami pa!" I exclaimed.Sumimangot siya saka lumapit sa'kin. He hugged me from the back. And whispers to me."Ayaw ko lang na maulit pa ang pagkakamali ko noon, hija. Nang dahil sa pagkakamaling iyon, I lost your mother. I failed to p

Pilit kong kinakalimutan ang nangyari kahapon. Para akong binuhusan ng malamig na tubig. At may balak pa talaga akong makipag close sa kaniya, ha?Pinagmasdan ko ang panyo na nilabhan ko na. Ibibigay ko ba ito sa kaniya o huwag na? Pero kung hindi ko ibigay baka sabihin niya na hindi ko na isusuli 'to?"Ano ba ang problema mo sa panyo na 'yan?" Tanong ni Marian habang kumakain kami ng pananghalian sa kusina."Uh…wala." "Sus, iniisip mo lang si Senyor Hidalgo eh."Kumunot ang noo ko."Hindi ah. Tsaka isusuli ko nga ito e. Pero pwedeng pasuyo?"Tumawa at umiling siya."Hindi. Kasi alam kong ako ang magsusuli niyan kapag pumayag ako."I groaned."Ano? Nahihiya ka kaniya no? Kung ako din, mahihiya rin ako sa kagwapuhan nun."I rolled my eyes. Kahit sino talaga kung bet niya, pasmado talaga ang bibig."Huwag ka na kasi mahiya. May ibubuga ka naman ate eh. Tsaka ang ganda ng mata mo parang may lahi ka ring amerikano eh. Ang puti puti mo pa."Kinurot ko siya sa tagiliran niya."Tumahimik ka

"Christine," tawag ni Daphne.Nilingon ko siya. Galing siya sa kusina may dalang tray. "Pinapatawag ka ni Senyor. At saka ikaw nalang maghatid nito. May utos pa kasi si Manang Berta eh."I shifted my gaze toward the vase. Ngumuso ako.Galit 'yong si Hidalgo kahapon e. Bakit pa ako pupunta doon?Kinuha ko nalang ang tray. Kinatok ko ang pintuan niya at agad naman niya akong pinagbuksan.He's wearing a white long sleeve shirt na nakatupi hanggang siko paired with some black slacks and shoes. Maayos ang kaniyang buhok. He motioned for me to go inside quietly.Bumalik siya sa kaniyang desk at agad na umayos sa pag upo. Nakatutok ang kaniyang mata sa computer. He taps his fingers against the table while he uses his other hand to use the mouse."Good morning, Mr. Concepcion will do the presentation. Thank you." May pinindot siya sa keyboard at tumingin siya sa akin. Nagtaas siya ng kilay. Tumango at agad nang l

"Lutuin mo na itong pang caldereta, Christine."Nilapag ni Daphne ang mga ingredients sa counter. "Oo, ilagay mo lang diyan, Daphne."Pinunasan ko ang pinggan bago inilagay sa lagayan. "Pupunta ngayon ang kaibigan ni Senyor, Christine. Dapat umiwas tayo sa mga babaeng 'yon mga maldita! Tatanda sana silang walang jowa!"Natawa ako sa hirit ni Daphne."Ingat ka baka mayroong makarinig! Baka katayin ka nila,"Umirap is Daphne."Tsk. Hindi ko talaga alam sa mga babaeng 'to. Panay habol sa mga lalaki. Akala mo'y hindi mga edukado kung maka asta e."“Huwag mo na lang kasing pansinin.”“Naku, katulad ng hindi mo pagpansin kay Senyor?”Napatigil ako sa kaniyang sinabi. Nakangisi siya.“Akala mo hindi ko alam ‘no?”“Wala lang talaga akong masabi, Daphne. At saka hindi naman ako ganoon ka friendly para kaibiganin ang Senyor.”“Sus, kunwari ka pa. Alam ko namang gusto ka ni Senyor e. Ang talim kaya ng titig ni Erza sa’yo kapag kinakausap ka ni Senyor.”Hindi ko rin kayang makipag-usap kay Hida

I woke up with a sore throat. Sobrang init din ng pakiramdam ko. I am shivering. Uupo na sana ako nang napagtanto ko na hindi pala ito ang maid’s quarter. I almost cursed. Nakalimutan ko na kay Hidalgo pala ito. Nanumbalik ang mga alaala ko.Shit! Hindi ko halos akalain na ganoon nalang iyon. Sinabi ko pa naman sa kaniya na hindi ako papatol sa amo ko. I felt his arm wrapped around my waist tighter. Huminga ako ng malalim at kinalma muna ang sarili.I scanned the surroundings. The lights were dimmed. Madilim pa sa labas. Kita naman ang mga paintings rito. Hidalgo was sleeping soundly. Kaya inangat ko ang kaniyang braso. He stirred in his sleep. Mas lalong hinigpitan ang pagkakahawak niya at hinila ako papalapit. He nuzzles to my neck. I could feel his hot breath against my neck. I could feel shivers down my spine. Ang bigat ng ulo ko dahil sa nagbabadyang sipon. My eyes were tired as I traced my fingers to his hair. Kailangan kong maka-alis dito, kung hindi…siguradong ako ang pag-uus