I HAVE a peaceful life living here in Spain. It's been a week since I arrived here. Talagang nakatutulong sa akin ang pagtatrabaho sa hotel dahil nawawala sa aking isip kung ano ang mga iniwan ko sa Pilipinas.Wala rin akong balita kay Ate Cray. Hindi niya pa ako natatawagan sa nakalipas na isang linggo. Maybe she's busy being with Tredore, right?Wait! I sounded like a jealous woman.Napailing na lang ako sa isip ko. Naalala ko pa noong mga unang araw ko rito kung saan nandito rin si Tredore. Nagawa kong hindi magkrus ang mga landas namin. Halos hindi na ako lumabas ng opisina ko hanggang sa mabanggit sa akin ni Sathel na umalis na siya ng Spain at bumalik ng Pilipinas.I'm glad right now that I shouldn't worry about him being around here anymore. Mas kampante ako ngayong alam ko na wala siya.Nawala ako sa mga iniisip ko nang makarinig ng katok sa pinto ng aking opisina. Kasunod noon ay pagbukas at iniluwan si Sathel na may dalang dokumento."Madam! Good afternoon!" he greeted as h

"PUSH hard, Zrei! Come on! You can do this!" paulit-ulit na sabi ni Doc. Annie.Hingal na hingal na ako kaiire pero hindi ko alam kung hanggang kailan matatapos 'to. Hindi ko naman na magiging ganito pala mahirap ang manganak!"AAAAHHHH!" I pushed hard as I was catching my breath."Kaunti na lang, Zrei. The baby's head is now showing," rinig kong sabi ni Kyla.Agad naman akong nabuhayan dahil sa narinig ko sa kaniya.My baby...Nagpakawala ulit ako ng isang mahabang pag-ire. Pinilit kong maging sunod-sunod iyon para matapos na ang paghihirap ko."Sasapakin ko talaga si Sathel. Ang lakas ng loob na sasama rito tapos wala naman pala siya!" rinig kong reklamo ni Kyla pero hindi ko na muna pinansin dahil sa kagustuhang matapos na ang nangyayari."Last one, Zrei! Push!" ani Doc. Annie na agad ko namang sinunod.Hingal na hingal ako nang marinig ang iyak ng sanggol. I suddenly have the urge to cry when I heard its angelic cries, but Doc. Annie stopped me. Her next words made me stunned for

"THEY have pretty names." Sathel smiled. Umaliwalas na rin ang kaniyang mukha."Of course!" I chuckled. "Hindi ko akalain na dalawang anghel pala ang dinadala ko.""Surprise talaga, Madam," aniya."Sobra." Napangiti ako nang maalala ang reaksyon ko sa gitna ng panganganak."Nangingiti ka r'yan?" pang-aasar niya.I glared at him. "Pakialam mo ba! Mas dinaig mo pa nga reaksyon ko no'ng malaman kong kambal ang anak ko!"Gulat na gulat kasi ang hitsura niya. Akala mo siya 'yong nagbuntis!He chuckled. "Nakakagulat naman kasi talaga, Madam. Sino ba naman nag-expect na kambal na pala ang dala-dala mo?"I let out a heavy sigh. "Hahanapin ko pa rin si Zreandra. Hindi ako titigil hangga't hindi nagbabayad ang taong may gawa nito sa pamilya ko.""I will help you as I can, Zrei. Tutulong ako sa paghahanap," he muttered.I'm so lucky to have Sathel on my side. He's my greatest friend. Talagang nag-aalala ako para sa kaligtasan niya no'ng mabalitaan ko ang nangyari sa kaniya.Hndi ko yata matatang

"ZREI, ayos ka lang?" tanong ni Sathel nang makabalik ako sa mesa namin. "You look pale."I smiled. "Ayos lang ako. Tinanggal ko lang 'yong lipstick. Hindi ko gusto 'yong shade."Mukhang hindi siya kumbinsido sa sinabi ko dahil nagtagal ang kaniyang titig sa akin. "You sure?""Yes, Sath. Don't worry about me, okay?" pangungumbinsi ko pa.He sighed as he nodded."Let's eat?" Pinilit kong maging masigla ang boses para mawala ang pagdududa ni Sathel.Hindi pa rin ako makapaniwala na nagkita kami nang harapan ni Tredore. Alam kong nagpaplano na siya kung paano makukuha ang anak ko.Pinasubaybayan niya ba ako?Bakit ngayon lang siya kumilos?Hindi. Hindi ako makapapayag na makuha pa si Zeirode sa akin. Hinding-hindi ko hahayaan na mawala siya sa akin gaya nang pagkawala ni Zreandra."Madam, may bibilhin lang ako sa department store. Saglit lang po ako," paalam ni Clara nang matapos kami kumain."Samahan ka na namin?" I offered.She shook her head. "Hindi na po! Saglit lang po talaga ako. M

"TAKE care, baby, okay?" malambing na paalala ko kay Zeirode."Of course, Mommy, I will po!" he eagerly responded.Nakangiti kong inayos ang uniporme niya sa eskuwela."Susunduin ka ulit ni Mommy, okay? Huwag kang sasama kahit kanino. Ako ang susundo sa 'yo," sabi ko.He nodded his head. "Yes po, Mommy, and don't talk to strangers."I chuckled and ruffled his hair gently. "That's my baby!""My hair!" he complained as he pulled my hand away from his hair.Ang cute niya talaga kapag nagrereklamo tungkol sa buhok niya.I laughed as I kissed his right cheek. "Go inside, Rode. Baka ma-late ka pa sa klase ninyo"He hugged my waist tightly. "I love you, Mommy."I smiled. "I love you more, Zeirode Trev."Sinundan ko ng tingin ang aking anak hanggang sa makapasok siya sa kaniyang eskuwelahan. Dumiretso na rin ako sa hotel para makapasok sa trabaho.Maingat kong ipinarada ang sasakyan sa parking lot nang makarating sa hotel. Dumiretso ako sa elevator para mahatid sa palapag ng aking opisina.I