TREDORE ADAMANT REVERIO"WHAT if she's not our daughter?" Saglit akong sumulyap kay Zreinessa bago ibinalik ang tingin sa daan.We were heading to our mansion for the results of DNA. The tests were taken successfully three days ago. Kahit ako, kusang-loob akong nagpresinta na magpakuha ng test. I couldn't let Zreinessa do this alone. We're together now. We'll fight together. We will know the truth together.Ah yeah, we're together, but not in a relationship.Hell yeah, Tredore."That's not the right question, baby," I replied. "It shoud be 'what if she's our daughter?'"She sighed. "I'm freaking nervous."I chuckled. "Here." Inilahad ko ang kanang kamay ko sa kaniya, pero patuloy pa rin ako sa pagmamaneho."Ha?" Sumulyap ako sa kaniya at nakita ang kalituhan sa kaniyang maganda at maamong mukha.She's still my innocent baby."Hold my hand," I said."Maaaksidente tayo," tugon niya.I shook my head as I gave her a smirk. "Don't you trust me, baby?"Her cheeks flushed. Kung hindi lang a

Warning: SPG!"ZREINESSA..." Napakurap-kurap ako nang marinig ang tinig ni Tredore. "Are you okay? May masakit ba sa 'yo? What did she do to you?"I knew that I had a blank expression right now. Hindi ko alam kung ano ang tunay na nararamdaman pagkatapos ng pag-uusap namin ni Ate Cray."Baby..." he muttered softly.I looked at him in his eyes. His eyes that were cold and deep, but it captured me the moment I saw him first. He had those black and deep eyes that seemed to be blank everytime, but right now, I could see emotions lingering in its depths as he was staring at me."I'm fine," sagot ko. "Wala siyang ginawa sa 'kin."Hinayaan ko ang sarili na magpakulong sa kaniyang mainit na bisig. Nakita ko rin sa kaniyang likod ang ilang pulis at mga tauhan na naglilibot sa lugar, nagbabaka-sakaling makita si Ate Cray."I'm sorry..." he suddenly whispered.Kumunot ang noo ko. "You're not at fault, Tredore. Stop that."Humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. "I'm the reason why those events h

ANG BILIS. Sobrang bilis ng pangyayari. Hindi ko alam na 'yong gabing 'yon na ang magiging huling ala-ala ko sa unang lalaking mahal na mahal ko.Sana hindi na lang natapos ang gabing 'yon. Sana ay kapiling ko pa si Daddy. Sana ay nag-e-enjoy pa kami dahil babawi ako sa mga taong nasa Spain pa kami ni Zeirode. Sana mas lalo kong ipinaramdam ang pagmamahal ko sa kaniya.Pero ang lahat ng 'yon... hindi ko na magagawa pa. Hindi ko na magagawa dahil iniwan na 'ko ni Daddy.Alam kong natapos na ang paghihirap niya, pero hindi ko naman agad matatanggap na ako na lang mag-isa. Na iniwan na niya talaga ako."Zrei?" Nakarinig ako ng katok sa pinto ng kuwarto ko.Isang araw nang nakaburol si Daddy pero nawawalan ako ng lakas na humarap doon. Pakiramdam ko ay hindi ko kakayanin na makita si Daddy na nakahimlay sa kabaong. Hindi ko pa kayang tanggapin na wala na sa 'kin si Daddy."Open the door, please? Nag-aalala na kami sa 'yo..." Rinig ko ang boses ni Sathel sa labas, pero nagtalukbong lang ak

"THANK YOU so much for attending my father's funeral. This is an honor on behalf of my father. Thank you so much," panimula ko. Ako ang huling magbibigay ng mensahe kay Daddy bago na niya tuluyang lisanin ang mundong ibabaw."He has been the best father for me. He was always there to make me smile and my sister. Ayaw na ayaw niyang nakikita kaming malungkot ng kapatid ko. Paulit-ulit, pero hindi ako nagsasawang sabihin ang mga 'to kahit ilang beses pa." Ate Cray, kung alam mo lang kung gaano ka kamahal ni Daddy, hindi ka sana nagpabulag sa paggawa ng masama nang dahil sa inggit at inutos sa 'yo."I couldn't say that much, because God knows how much I love my father, sila ni Mommy. Hindi ko man alam ang lahat ng mabubuting naitulong o nagawa sa inyo ni Daddy, I am beyond grateful to witness all of you, that until he's very last moment with us, you all came. Masayang-masaya na si Daddy dahil ramdam ko ang pagmamahal ninyo sa kaniya." Ngumiti ako sa kanilang lahat. Lihim akong suminghap

"FIX yourself, Tredore! You look a mess right now!" I heard Tita Aren's voice, but all I can see was darkness.Gising na ang diwa ko pero hindi ko pa iminumulat ang aking mga mata. Gusto ko munang magmasid sa paligid. Alam kong nasa ospital ako ngayon dahil sa nangyari."How, Mom? She's still not awake." Tredore's hoarse voice echoed.Kahit boses niya lang ang narinig ko ay nagwawala ang kaloob-looban ko, pero tunog nanghihina ang kaniyang boses. He seemed tired and weak."Zreinessa won't be happy seeing you like this! Fix yourself, hmm?" malambing na sabi ni Tita Aren na talagang hinihikayat si Tredore."I want to see her awake first," Tredore replied. "I won't leave here."Tita Aren heavily sighed. "Babalik ako rito mamaya kasama sina Rean. You better fix yourself. Huwag kang humarap sa mga anak mo na ganiyan ang hitsura."Walang naging tugon si Tredore. Sunod na narinig ko ay ang pagbukas at pagsara ng pinto. Mukhang umalis na si Tita Aren."Baby..." Tredore's hoarse voice invaded