All Chapters of Crazy Beast: Chapter 1 - Chapter 10

"Tumawag kayo ng pulis! Tuma---" Agad namang tinakpan ni Elli ang bibig niya nang makita kung paano natahimik ang isa sa mga naging katrabaho niya. Walang humpay pa sa pagtawa ang taong may hawak ng itak habang walang awang pinagsisipa sa mga kasama nito ang ulo ng katabraho ng doctor. Napaatras siya sa butas ng pinto at dahan dahang isiniksik ang sarili sa maliit na Storage Room. Napayakap na lang siya sa sarili habang patuloy sa pagtulo ang luha niya. Bawat paghinga niya ay may panginginig pang hatid ito. Napayuko na lamang siya sa tuhod niya at tahimik na napapahikbi. Ilang minuto niya ring tiniis ang mga ingay sa labas ng kwartong pinagtataguan niya. Mga sigaw, baliw na tawa, nakakadiring tunog ng pagsaksak ng kung ano, mga pagputok ng baril, gusto na lamang ni Elli na kainin siya ng sahig na inuupuan niya para hindi na niya marinig ang mga ito. Ngunit maya maya'y, bigla na ring tumahimik ang paligid. Pero kahit gano

"You look..." Panimula ni Dr. Orene nang makarating ako sa restaurant. "... haggard?" I frowned as I sat down in front of him. Kinuha ko naman ang juice na nasa harapan ko at ininom na lang iyon dahil sa uhaw na nararamdaman ko. "I seriously am." He warmly smiled. "It means you're doing great in your job." I also smile and shake my head. "Yeah, I guess so?" He chuckled as he called a waiter. "May gusto ka bang orderin." Tanong niya sa akin. "Anything would be okay." Maikling sagot ko at muling uminom ng juice. He nodded and stated our orders at the waiter. Nang makaalis na ito ay muling humarap sa akin si Dr. Orene na siyang agad kong tinanong. "So what seems to be the problem? At biglaan po ang pagpunta niyo rito." Panimula ko. Napabuntong hininga naman siya at pinagsiklop ang sariling mga kamay sa mesa bago tumingin

"Good morning Dr. Elli." Napatingin naman ako sa mga nurses nang makarating ako sa lobby ng hospital. I warmly smiled at them as I greeted back as I walk towards the nurse counter, kung saan nandoon din ang mga bumati sa akin. "Break time niyo?" I softly asked them. Kita ko naman ang giliw sa kanilang mga mata at sumagot naman sila sa akin na break time nga raw nila. Kung sabagay medyo magtatanghali na nang makarating ako sa hospital dahil iyon ang in-instruct sa akin ni Dr. Herman. Gusto niya na hindi ako masyadong biglain sa pagkikita namin ng bago kong pasyente at para paghandaan ko talaga ito. "Pwede pakibigay sa akin mga daily schedules ni Cypher." Sabi ko sa isang nurse na nasa likod ng counter. Agad namang tumango ito at inasikaso ang pinapagawa ko. "D-Doc Elli." Rinig kong tawag ng isang lalakeng nurse sa akin. Lumingon naman ako sa kaniya at sa mga kasama niya na parang

"Dr. Elli, may ipapagawa pa po ba kayo?" Bungad sa akin ni Nesson nang makasalubong ko siya kasama ang ibang nurse at ilang securities. Napangiwi na lamang ulit ako sa dami ng kasama niya para lang makapaglagay ng upuan at marker sa loob ng kwarto ng pasyente. Binigyan ko naman sila ng ngiti. "Wala na, ako na bahala rito. Tatawagin ko na lang kayo kapag kailangan. Salamat." Sabi ko sa kanila. Kita ko pa na parang gusto pa manatili si Nesson ngunit agad na siyang hinila ng mga conurses niya at tila inaasar pa nila ito sa akin. Napailing na lang ako habang tinatahak ang daan papunta sa silid ng pasyente ko. Bawat pagtapak ko papalapit doon, hindi ko nanaman maiwasan ang kabahan pero kasabay din no'n ang pananabik na makita muli ang lalake. Eh? Ano bang nangyayare sa akin? Napabuga na lang ako ng hininga at kinalma ang sarili. Sa hindi kalayuan, kita ko na ang kwarto ni Cypher. Ngunit patay nanaman ang ilaw nito na nakapagp

"cough...cough...What the---?!"   From +639*********:   Welcome home mon lapin.   Awtomatiko naman akong napalingon lingon sa kung saan saan para makita kung may tao ba doon na pinagtritripan ako o baka may camera na dito sa loob ng apartment ko. Pero iisang tao lang ang tumatawag sa akin ng gano'n at dagdag mo pa na nasa mental hospital siya ngayon, so how on earth...   My phone ring again.   From +639*******:   Oh no need to look around hon. You won't able to find me there anyway. I'm still here at the hospital and being your good patient. Besides, if I was there, I might just eat you as my dessert after dinner.   Napalunok naman ako at ramdam ko ang kilabot na nararamdaman ko. How the heck did he know my number? How the heck did he