Neutral lang ang mukha ni Grayson nang sumilip si Rebecca sa bintana ng kotse ni Bryle. Nakapamulsa ito at tila naghihintay na dumating silang dalawa. Naghihintay na rin sa labas ang mga magulang niya na may makikinang nang ngiti. Sa unang pagkakataon na nawalay ng ilang araw sa kanila si Rebecca ay ngayon lang nila ito nakitang muli kaya naman ganon na lang ang saya sa mga mata nila. Nandyan din si Alexis kahit na medyo masama ang loob nito. Ganon pa man, isa rin naman siya sa excited sa pag-uwi ni Rebecca. Miss na miss na kasi niya ang dalaga. "Rebecca, anak!" tuwang-tuwang sigaw agad ng nanay niya pagkababang-pagkababa pa lang nito ng sasakyan. "Nay! Tay!" mangiyak-ngiyak pa niyang sagot habang nagtatatakbo para mayakap ang mga magulang niya. Naging mahirap ang nagdaang mga araw para sa kanya pero kinaya niya iyon dahil sa mga magulang niyang nagsilbing inspirasyon sa kanya. At ngayon na nagbagong buhay na siya ay sisikapin niyang huwag na muling bumalik sa dati niyang trabaho.

Grayson has to meet one important woman in his life kaya naman ganon na lang ang pagkataranta niya after he received her call. He rushed to their mansion para salubungin ito at nang hindi ito magtampo sa kanya. Pagkarating nga niya doon ay tamang tama lang. Kararating lang din ng inaasahan niya. “Darling, I missed you!” Agad na napangiti si Grayson nang marinig ang boses na ‘yon. “You should have told me earlier na ngayon ka darating so I can pick you up.” Sagot naman nito. “You’re really so sweet, my love. Hindi bale, from now on ikaw na ang palaging maghahatid sundo sa ‘kin. I missed you, hijo. How have you been doing here?” “Well, I’m doing good, mom. Lalo pa ngayon na pinapatrabaho sa ‘kin ni Dad ang resort natin na matagal nang huminto sa operasyon. I will be the one to manage that from now on.” “Finally! Your dad really trained you enough to handle that resort on your own! I am so happy to hear that! You’re such a grown up now.” Naka-pout pang sabi ng mommy niya. Yes, it’s

Rebecca sat there, at the door ofthe Lincoln's rest house. Mukhang dnibdib niya ang lahat ng mga sinabi sa kanya ni Grayson. Hanggang ngayon ay hindi pa rin niya matanggal sa isipan niya ang mga sinabi nito. Word cut deeper than knives nga ika nila. Nagulat na lang siya nang tabihan siya ni Stacy. "What is with that drama?" pataray nitong tanong. Inirapan siya tuloy ni Rebecca. "Bakit? May paki ka ba? Hindi ko tuloy alam kung concern ka ba o nakiki-tsismis ka lang." "Duh, ganyan na ba talaga ang tingin mo sa 'kin? You know what kasi, after I thought abbout it, sa tingin ko, pwede naman tayong maging magkaibigan e. You know, why make enemies if I can make friends right?" Napaangat ang isang kilay ni Rebecca. Ano bang nakain nitong si Stacy? Bigla yatang sinaniban ng anghel niya at kung anu-anong out of this world ang sinasabi. "Are you even serious? Ikaw ba talaga yan?""Grr. Just spill the tea! I don't want to see someone being this upset." "Ayoko nga. Baka mamaya magsusumbong ka

NGAYON lang naramdaman ni Rebecca ang sinasabi ni Bryle nung isang araw pa na marami silang ginagawa ngayon dahil sa nalalapit na pag-open ulit ng resort nila Grayson. Everybody looks busy working in every corner of the resort. Maging siya nga ay busy rin dahil sa pag-train sa kanya ni Mrs. Gutierez. Kanina pa nga siya pabalik-balik ng lakad. Ano ba tong pinasok niya? Hindi naman sya prinsesa pero bakit kailangan niya pa tong gawin? “Kailangan ko ba talagang pag-aralan to, Miss?” nagtatakang tanong ni Rebecca. As if naman kokoronahan siya kapag nagawa niya ito ng tama ‘di ba? “Yes, Mrs. Alejandro.. everybody who works with the Lincoln’s family knows how familiar Mrs. Henessy is when it comes to body language and gestures. You will know when you meet her.” Hindi malaman ni Rebecca kung friendly reminder ba iyon o babala na hinndi basta-basta si Mrs. Henessy. Pero tama nga naman si Mrs. Gutierez. Dapat gawin niya na lang talaga ang best niya dahil halos lahat nang mga tao rito ay kila

Doon na tumulo ang mga luha ni Samantha. Why is it that she looks clueless because of what Grayson has said? “Don’t act so innocent when you know that you betrayed me!” “I-I didn’t, Grayson! Hindi! I will never do that to you! Kilala mo ‘ko ‘di ba? We were partners ever since!” “Pero anong nangyari, Samantha? Why was I left all alone?” tila iiyak na si Grayson sa boses niya. Napahagulgol lalo ng iyak si Samantha. Ramdam niya ang sakit ng pinanghuhugutan ni Grayson. She felt bad for him. “I’m sorry. But I think I-I need to go home now.” Pagdadahilan na lamang nito bago lumapit sa kanya ang body guard na kasama niya. Napayuko ang binata. He’s badly wanting to hide his tears pero wala. Tumulo na lang iyon nang kusa. He just desperately watched Samantha stand up and walk away right in front of him. Ganitong-ganito yon, e. Ganito rin ang nangyari years ago before she left. Ganito rin ang bawat hagulgol niya. Hindi niya maiwasang sariwain ang lahat nang iyon ngayon. And now, hindi pa