Lahat ng Kabanata ng The Billionaire's Wedding Plan (Billionaire Series 01) : Kabanata 31 - Kabanata 40

“I missed you.” Napakagad ako sa sariling labi dahil sa salita na binitawan ni Judd. Rinig ko pa ang paghinga nito ng malalim na kasalukuyang pareho lang kami ng paghinga. Malalim at akala mo’y kakapusin. Hindi naman ako sumagot bagkos ay pinakinggan ko lang ang mabilis na pagtibok ng kanyang puso na akala mo’y lalabas na sa kanyang dibdib. Namayani ang katahimikan sa paligid ng ilang minuto. Tumunghay ako at sinilip ang kanyang mukha, nakita ko itong payapa na natutulog. Nangkameron naman ako ng pagkakataon para umalis sa ibabaw ni Judd kaya marahan kung itinuon ang dalawang kamay sa magkabila nitong gilid at maingat na gumalaw. Ngunit ganun na lang ang aking gulat ng ilagay ni Judd ang kanyang dalawang kamay sa aking likudan at mahigpit na niyakap. Tiningnan ko siya sa mata at agad itong nagmulat bago ngumiti sa akin ng may mapanurang ngiti. Pwersa akong nagpumiglas ngunit agad niya akong pinaikot at dinala sa kanyang ilalim na ngayon siya ay nasa ibabaw ko na.“I love you, Samant

Sobrang sakit sa kalooban na ihatid ang taong mahal mo sa kanilang hantungan. Hantungan na kung saan ay maaaring hindi mo na buksan, hindi mo na sila makikita magpakaylan man at kung dumating man ang araw o ilang taon na pwede itong silipin o buksan hindi na sila kagaya noon na maganda at buo ang buong kalamnan. Parang kaylan lang iniisip ni Sam kung paano niya sisikmurain ang lahat ng nangyari sa kanyang buhay. Ilang beses siyang nagluksa pero may mas sasakit pa pala lalo’t nasaksihan niya ang lahat, nandun siya sa eksena kung saan wala ng buhay ang kanyang ina. “Nakikiramay ako Sam.” Tumango lamang siya sa sinabi ni Christine at tinalikuran na din ito kaagad. Sa mga panahon na ito ay gusto niyang mapag isa, gusto niyang isipin kung ano ba ang dapat niyang gawin. Hindi pa dito nagtatapos ang lahat, hindi pa natatapos ang laban niya at kung dumating man ang panahon gusto niyang mawala si Kassy dahil sa kabayaran ng mga mahahalagang tao na kinuha nito sa kanya. “Can you please ea

Nagising ako bandang alas nueve na nang umaga. Nag inat pa bago napagpasyahan ang bumangon ng maramdaman ang pangkalam ng aking sikmura, napasapo naman ako sa aking tiyan at napangibit. Kumain naman kami ni Justine kagabi pero heto at nagugutom ako. Hindi naman maiwasan ang malungkot dahil sa na receive na email kagabi. Hindi yun totoo, si Kassy lamang ang nag send noon upang saktan na naman ako. Kinagat ko ang pangibabang labi upang hindi umalpas ang aking hikbi. Isinuot kung muli ang damit na suot ko kahapon at lumabas na ng unit. Pumunta ako sa katapat na unit bago kumatok ng tatlong beses. Halos mangalay ako kakakatok dahil sa tagal kumabas ni Justine. Nakalutang naman sa ere ang aking kaliwang kamay ng biglang nagbukas ang pintuan kaya agad ko ayong binaba. Nag iwas naman agad ako ng tingin ng makita na walang saplot pang itaas si Justine."What?"masungit na tanong niya sa akin. "Gutom na ako, magdamit ka muna." Sita ko sa kanya. Naramdaman ko naman ang pag alis niya sa pwe

Ilang taon ang nasayang. Ilang taon ang sakit na naranasan magpahanggang ngayon. Minsan nga napapaisip na lang ako tama pa ba ito? Hanggang ngayon kasal ako sa taong walang kasiguraduhan. Ngunit bakit parang nagiging tagilid ang aking mundo kapag siya ay nasa tabi ko. Ang taong alam lahat ng sakit na pinagdadaanan ko. Na kahit sobrang hirap ko ng intindihin mas pinili niya ang manatili at tulungan ako sa lahat ng bagay. Isang linggo akong naghintay ngunit walang Judd ang nagpakita ni kahit anino nito ay wala akong nakita. Walang Shayla na nakita, nahagkan at nahawakan man lang. Pero natitiyak ko na hindi oa dito nagtatapos at magtatagpo rin ang aming landas na darating din ang panahon para sa amin kung kami talaga ang nakatadhana. "Let's go, Samantha." Ang mahinang boses ni Justine ang nakapag pabalik sa akin sa katinuan habang nakatanaw sa malaking glass na kitang-kita ang kabuuan ng dagat. "Konting oras pa pwede ba?" Malungkot na tanong ko ngunit ngumiti ito ng tipid sa a

Ilang araw pa ang lumipas at hindi naman muling pumunta dito si Chrristine at Justine, palagi naman akong tinatawagan ni Christine at kinakamusta kahit busy siya sa kanyang trabaho. Tinatawanan ko na lang siya kapag binabanggit ang tungkol kay Jacob na ikinakainis naman niya sa kabilang linya kapag magkausap silang dalawa. Nagsisimula na rin nga pala akong magtrabaho sa isang sikat na cafe/coffee shop dito sa San Fernando hindi naman kalayuan sa manila. Ngayon ay umaga at kakatapos ko lang gawin ang aking morning routine. Pagkalabas ko ng kwarto ay agad naman akong nakarinig ng katok mula sa pintuan. Bumungad sa akin si Jacob na may magandang ngiti at itinaas ang dalang tupperware. “Menu?” agaran na tanong ko at kinuha ang tupperware niyang dala. “Baka kasi maumay kana sa pang ulam na niluluto ko kaya dessert naman yan ate.” Nakangiti niyang sabi sa akin. “Guess what?” Tanong ko pa. “Buksan mo na lang ate, hindi na rin ako magtatagal kasi kailangan kung pumasok agad.” Tumango na