ÇHAPTER 31: We're In Love At The Same Woman _Kasalukuyan na silang bumibiyahe papuntang Marco Polo Airport, nag-insist si Joaquin na ihatid na siya dito imbes na mag-bus o taxi.Bigla itong nalungkot at nadismaya, dahil sa pagkabalam ng sana masaya nilang sandali nang umagang iyon.Subalit wala naman itong nagawa ng mag-offer siya kay Joseph na sunduin ito sa Airport.Sabagay magkapatid naman ang dalawang lalaki, ngayon niya mas na-realized na walang kamalay-malay si Joseph na narito rin si Joaquin sa Venice.Bigla tuloy siyang nalito kung sasabihin ba niya ito kay Joseph o hindi.Ang tahimik ni Joaquin mula pa kaninang umalis sila sa Hotel. Hindi niya alam kung ano ba ang iniisip nito ngayon?Para silang nagpapakiramdaman lang, nagtaka man siya na hindi ito tumabi sa kanya sa back seat, dahil sa front seat ito naupo.Naisip niyang mas mabuti pa yata kung hindi na lang magkikita ang mga ito. Sigurado naman siyang hindi rin magtatagal dito si Joseph. Dahil may naiwan itong trabaho s

CHAPTER 33:Kailangan na n'yang makabalik agad ito ang nasa isip n'ya, habang sakay ng isang Transport bus pagkahatid niya kay Joseph sa Airport. Dahil alam n'yang sa mga oras na ito may naghihintay sa kanya sa Hotel at dapat na rin n'ya itong harapin. Hindi nga s'ya nagkamali dahil pagbaba pa lang n'ya sa harap ng Hotel. Hindi pa s'ya pumapasok, kusa na itong lumapit sa kanya. Nagulat pa s'ya ng hawakan s'ya nito sa braso at pilit hinila palapit sa sasakyan nito na nakapark sa harap ng Hotel. Tila ba sadya s'ya nitong hinihintay. Gusto sana n'yang hilahin ang kanyang braso, subalit lalo lang humihigpit ang paghawak nito sa kanya. Kaya wala na s'yang nagawa. Batid n'yang galit ito sa kanya, kaya nagagawa nito ang ganitong bagay. Pilit s'ya nitong pinapasok sa loob ng sasakyan at nang maisara na nito ang pinto umikot na ito sa driver seat at walang anumang pinasibat nito ang sasakyan. Hanggang sa huminto ito sa lugar na walang gaanong tao. Inihinto lang nito at itinabi ang sasakyan

CHAPTER 35: _Lumipas ang mga araw na para s'yang nakatungtong sa de-numero. Kailangan pa n'yang piliin ang kanyang mga kilos at galaw.Ano ba talaga ang gustong mangyari ng lalaking ito? Bulong pa n'ya sa sarili, habang pasimple n'ya itong tiningnan. Halos magkaharap lang kasi sila ni Joaquin sa pagkakaupo habang kumakain. Kasalukuyan silang kumakain ng dinner ng sabay-sabay. Ito rin ang unang araw na nagkasabay sabay sila sa pagkain. Bukod pa sa pagkakataong s'ya ulit ang nagluto para sa pamilya n'ya. But this time, mukhang nadagdagan na ang ipinagluto n'ya. Hindi na yata maiiwasan na palagi na n'yang makakaharap ang lalaking ito na pinaka-iiwasan n'ya nitong huling dalawang araw. Kung mayroon mang natutuwa sa pagkakataong ito? Yun ay ang kanilang Papa Liandro. Naging sobrang sigla nito mula ng dumating sila. Hindi lang n'ya alam kung dahil sa kanya o sa anak nito. Isa lang ang alam niyang sigurado. Higit na sumigla ito dahil bumalik na si Joaquin. Masaya s'ya para kay Liandro

CHAPTER 37: WHO I AM?_ADRIATICA HOTEL AND RESORTKasalukuyang binabaybay ni Angela, ang daan patungo sa opisina sa loob ng resort. Naglakad na lamang siya at nagpababa sa entrada nito. Nais n'yang maglakad-lakad at muling libutin ang kabuuan ng resort. Maaga pa pero marami nang mga guests na marahil na kagabi pa narito. Mamaya bago siya umuwi nais niyang maglakad sa tabing dagat. Ito ang lagi n'yang ginagawa dati pa, masaya rin n'yang pinonood ang mga nag-iiscuba diving at snorkeling, mga bagay na gusto niyang gawin sana pero hindi niya magawa. Palagi kasing naroon ang takot niya kapag nakalubog na siya sa tubig. Masaya na lang siya na panoorin ang iba na tila nag-eenjoy talaga. Nagagawa kasi nilang makita ang tunay na kagandahan ng dagat. Pero at least naman kahit paano aware s'ya kung paano ito gawin. Para mai-share din n'ya sa iba. Ito kasi ang magandang gawin at talagang dinadayo dito sa San Luis Batangas, lalo na nang mga foreigners.Tatlong buwan na rin mula ng huli s'yan

CHAPTER 39: IN FRONT OF OTHERS-Bigla siyang natigilan at napabitaw sa pagkakayakap sa doctor at napatitig dito. Dahil sa biglang bugso ng kanyang damdamin natawag pa niya itong "Papang" tulad ng batang babae sa panaginip niya. Dahil hindi siya maaaring magkamali, narinig na niya ang sinabi nito. Ganoong ganu'n din, para pa ngang nag-eecho ito sa kanyang pandinig at katulad rin ito ng boses sa panaginip niya. Tama! Ang lalaki sa panaginip niya, parang ganu'n ang boses nito.Pero paano naman niya ito mapapatotohanan? May sounds track o recorder ba ang panaginip? P'wede ba itong pakinggan ulit upang ihalintulad ang tunog? Gayung siya lang ang nakarinig, nakakita at ito ay tanging nasa isip niya lamang... At isa lang itong panaginip. Bigla siyang nakaramdam ng lungkot at muli na namang nangilid ang kanyang mga luha. Paano kung isa lang talaga itong simpleng panaginip na wala naman talaga itong kaugnayan sa kanya? Hindi kaya maipagkamali lang siyang baliw kapag ipinaalam pa niya i