บททั้งหมดของ AFTER ALL "Changed of Destiny" (Book 1): บทที่ 51 - บทที่ 60

CHAPTER 50: CARE FOR LOVE _"What... What did you say?""I said, I'm not your puppet, Dad! Tao ako at may pakiramdam kaya h'wag mo akong basta pasunurin sa gusto mo, hindi mo ako laruan!" Malakas niyang sigaw sa harap ng kanyang ama nang hindi na naisip pa ang kahulugan ng mga salitang lumabas sa kanyang bibig. Basta na lang niya nasabi dahil na rin sa galit at matagal nang kinikimkim na sama ng loob dito."Walanghiya ka talagang bata ka, wala ka nang respeto talagang mapapatay kita!"Lalapitan sana siya nito ulit para muling saktan. Pero maagap itong sinangga ng kanyang kuya Darren. Niyakap siya nito kaya ito ang sumalo ng lahat ng galit ng kanilang ama.Bakit ba ang bait ng kuya Darren niya Kayang kaya nitong tiisin ang ugali ng Daddy nila. Palagi na lang itong sunod sunuran sa kanilang ama. Kung minsan iniisip niya kung masaya pa rin ba ito sa ginagawa nito?Habang tumatagal nagiging toxic na ito sa kanya, kabaligtaran kasi ito ng ugali niya. Nagsisimula na rin kasi siyang makara

CHAPTER 52: AMANDA'S MISTAKE _ Nagkaroon ng malaking sunog sa Baryo nadamay pati na ang mga pananim nilang mais. Kung kaya hindi siya nakaalis upang lumuwas ng Maynila. Kinailangan kasi ang tulong niya sa Baryo. Bukod pa sa malaking pera din ang nawala sa kanila. Iyon pa naman ang inaasahan niya panggastos sa enrollment ng mga anak niya sa pasukan. Kaya minabuti niyang h'wag na lamang tumuloy, malaki rin kasi ang magagastos niya sa balikang pagb'yahe. Maaari na iyong pambili ng mga gamit ng mga anak niya sa eskwela. Pero mukhang minamalas pa yata sila magagamit pa nila ang naipon nilang pera para sa pag-aaral ng dalawa nilang anak. Halos nasunog kasi ang lahat ng mga ani nilang mais. Muli na namang lumipas ang mga araw, buwan at taon. Napagkasunduan na lang nilang mag-asawa na kapag nakatapos na si Amanda ng High School sa Manila na mag-aaral ang dalawa nilang anak. Tutal naman nasa 3rd year high school na si Amanda at graduating na ito next year. Balak nilang ibenta na lan

CHAPTER 54: THE KISSING ON CAUGHT _ Ang masakit na alaala ng kahapon ay sadyang nag-iiwan ng pilat sa puso ng sinuman. Ito rin ang dahilan kung bakit napupuno ng galit ang puso, na siyang nag-uudyok upang maghiganti... "Papang, hindi ka dapat namatay hindi mo pa kami dapat iniwan. Ipinapangako ko Papang magbabayad siya sa ginawa niya sa inyo ng Mamang. Magbabayad si Anselmo sa pinakamasakit na paraan." Ang pagkamatay ng kanyang ama at ina ang mga alaalang hinding-hindi niya malilimutan. Ito rin ang dahilan kung bakit hanggang ngayon hindi siya matahimik. Dahil hangga't alam niyang nabubuhay ang taong iyon. Ito ang dahilan ng lahat ng paghihirap niya. Hindi siya mabubuhay ng masaya, gaya ng gusto ng Papang niya. "H'wag kang mag-alala Papang magiging masaya rin ako. Kapag nagawa ko na ang lahat ng plano ko. Kapag nagbayad na ang taong iyon sa ginawa niya sa atin. Dahil ngayon alam ko na kung paano ko siya pagbabayarin! Patawarin mo ako sa gagawin ko pero ito lang ang alam kong par

CHAPTER 56:_Bago pa man mag-alas siyete ng umaga nasa Farm na sila. Hawak ni VJ sa magkabila nitong kamay sila Joaquin at Angela.Bakas sa mukha ng bata ang kasiglahan at saya, tuwang-tuwa ito habang naglalambitin at tila naglalambing sa kanyang Mama at Papa. Habang masaya silang naglalakad sa Farm at mistula silang isang masayang pamilya.Ito ang eksenang bumungad sa paningin nila Liandro at Dr. Darren ng umagang iyon. Hindi rin maikakaila ang pagkagulat na may kahalong pag-aalala sa mga mata ng mga ito sa nakikitang senaryo. Gusto man nilang matuwa sa nakikitang kasiyahan ng tatlo, hindi nila magawa. Dahil sa kaguluhan na maaaring mangyari. Nasa isip na ni Dr. Darren ang kompirmasyon, kung bakit ganu'n na lang ang pag-aalala ng dalaga ng minsang naospital ito.Bigla tuloy s'yang napatingin sa kaibigan na ngayon hindi inaalis ang tingin sa paparating. Bigla rin s'yang nakaramdam ng guilt at pag-aalala. Dahil mukhang kakailanganin n'yang magsinungaling dito sa ngayon. 'Siya pala

CHAPTER 58: THE BATTERED _"Walanghiya ka, punyeta!" Buong lakas nitong binigwasan ang anak. Nawalan pa ito ng balanse kaya pasalampak itong sumadsad sa sahig. Napahawak naman ito agad sa namumulang pisngi. Pagkatapos nitong agad na pahiran ng likod ng palad ang dumudugo nitong labi. Ngunit agad din naman itong kumilos at paluhod na humarap kay Anselmo. Habang nginig na pinagsasalikop ang mga palad. "Patawad po Papa, hindi ko na po uulitin!" Nasa mukha nito ang labis na takot sa ama. Habang patuloy na naglalandas ang luha sa pisngi."Hindi ba sinabi ko na sa'yo na h'wag kang pakalat-kalat kapag may bisita ako. Ang tigas talaga ng ulo mo. Bwisit kang bata ka!"Tila dumadagundong sa pandinig ang bawat salita ng kanyang ama na lalo namang nagpapanginig sa kanyang kalamnan."Patawad po Papa hindi na po mauulit!" Muling pakiusap niya sa ama.Subalit tila bingi na si Anselmo sa pakiusap ng anak. Muli nitong nilapitan ang binatilyo at tinadyakan pa sa tagiliran. Dahilan upang muli ito