All Chapters of Nang Namulat Ang Kanyang Mata: Chapter 111 - Chapter 120

“Sa tingin ko hindi dahil galit si Elliot kaya ayaw niyang magpakita kay Avery… Ang balita ko sa bodyguard niya, puro gasgas daw ang mukha niya… At sa yabang ba naman ni Elliot, siguradong nahihiya yun magpakita!” Sabi ni Jun. “Ahhh ganun ba! Teka, kailangan kong sabihin yan kaagad kay Avery para hindi na mag overthink ang bestfriend ko!” Masayang sabi ni Tammy, na wala ring sinayang na panahon at ibinalita agad kay Avery ang nalaman niya. Smiley face lang ang inireply ni Avery. Tammy: [Malapit na pala ang birthday ni Elliot! May ragalo ka na ba?]Avery: [Wala pa. Hindi ko naman alam kung anong ibibigay ko sakanya.]Tammy: [Sa tingin ko… pwede kang mag’knit ng sweater! Tama! Lalo na at naguumpisa ng lumamig ang panaho, siguradong magagamit niya yun!]Avery: [Ha? Seryoso ka ba? May mga nagsusuot pa ba ng knitted na sweater?]Tammy: [Basta! Makinig ka sa akin. Mahilig ang mga lalaki sa mga ganyan.]Avery: [Ang isa pang problema..Hindi ako marunong mag knit!]T

"Yes, sir," sagot ni Chad.Maya- maya pa ay inilapag sa harap ni Elliot ang isang tasa ng kape.Paglabas ni Chad ng kwarto, nabangga niya si Chelsea na papunta na sa kanya.Wala siyang suot na make- up, at mukhang hindi pangkaraniwang haggard ang mukha niya.Nilapitan siya ni Chat, balak siyang kausapin, ngunit sa huli, wala siyang sinabi.Pumasok si Chelsea sa opisina ni Elliot at isinara ang pinto sa likod niya."Humihingi ako ng sorry, Elliot," sabi niya sa namamaos na boses habang nakatayo sa harap ni Elliot. " Ang lahat ng ito ay dahil sa pakana ng aking kapatid. Alam niyang nagpapagaling ka pa, kaya pinaakyat ka niya sa burol na iyon. Isa itong matarik na burol. Hindi kami karaniwang umaakyat doon. Gusto niyang mamatay ka naTahimik na tinitigan ni Elliot ang maputlang mukha nito, saka sinabing, "Alam ko.""Ako’y humihingi ng paumanhin. Hindi siya hihingi ng tawad sa'yo. Umalis na siya ng bansa," sabi ni Chelsea na nakabara sa kanyang lalamunan. "Patawarin mo ang pamilya

Ang naunang pagsalakay ni Cole sa mga loan shark ay nagtulak kay Henry na umubo ng malaking halaga ng pera."Dahil sa alok ni Elliot, tanggapin mo na lang!" Tumango naman ang asawa ni Henry na si Olivia. " Pamilya tayong lahat dito. Hindi na kailangang maging masyadong pormal kay Elliot."Pulang- pula ang mukha ni Henry. Kinuha niya ang tseke at sinabing, "Hindi mo na kailangang gawin ulit ito, Elliot.""Tapos na akong kumain," sabi ni Elliot. "Aalis na ako."Tumayo si Rosalie at pinaalis siya.Nang makalabas na sila ng bahay, bumagsak nang husto ang tinidor ni Cole sa sahig."Dad! Bakit mo kinuha ang pera niya?!"Nakaramdam siya ng hiya.Ayaw niya na tratuhin siya bilang kawanggawa."Ang kapal ng mukha mo, Isa kang walang kwentang tao!" Galit na sigaw ni Henry. "Ibalik mo sa akin ang lahat ng perang ginastos ko para ma- discharge ang mga utang mo kung kaya mo!"Sumama si Olivia sa kanyang asawa sa pagkastigo sa kanyang anak at sinabing, "Maaaring minamaliit kami ng iyong tiy

"Wala akong alam," sinabi ni Elliot. "Huwag kang mag-alala sa kanila.""Malaki na ang kuhain natin kung ganoon!" Ani Avery. "Sampung pulgada, siguro?"Sumulyap si Elliot sa tindera at sinabi, "Sampung pulgada.""Walang problema po. Nagda-date po ba kayong dalawa? Ang cute niyo pong magkasama," sinabi ng tindera nang may ngiti.Ang alon ng kahihiyan ay bumuhos sa buong mukha ni Avery, na ang kanyang porselanang kutis ay naging pulang-pula. Sa kabilang banda, sumulyap si Elliot sa mga matatamis na naka-display at nagtanong, "Gusto mo pa ba ng ibang iuuwi?" "Ayos na ito..." sagot ni Avery. "Sige lang at kumuha ka para sa mama mo."Napansin ni Avery ang mapulang pisngi ni Elliot, humalakhak siya sa sarili, tapos ay sinabi, "Sige! Kukuha ako ng iba pa."Isang oras bago sila nakaalis sa bakery.Hawak hawak ni Elliot ang cake sa isang hindi mapakaling ekspresyon sa kanyang mukha. Halos walang tao sa kalsada. Malamig ang panahon pero ang init na nakapalibot sa kanya ang nakatu

Sa pintuan ng pang-bisitang silid, sinabi ni Avery, "Ihahatid na kita pabalik doon sa silid. Kaya kong bumalik dito para magpahinga pagkatapos gawin 'yon, sasamahan kita paggising ko."Pumasok si Elliot ng kwarto at sinabi, "Pagod din ako."Napatigil si Avery. "Hindi ka kumain ng kahit ano! Kumain ka muna-""Kalimutan mo na 'yan. Magpahinga ka na."Paano kakalimutan ni Avery 'yon?Hindi maganda ang pakiramdam niya kung hahayaan niyang magutom siya sa kanyang kaarawan. Agad siyang bumalik sa pribadong silid para ikuha ng pagkain si Elliot. Masaya siyang tinulungan ng lahat. "Kuha ka pa ng karne, Miss Tate! Kailangan mong siguraduhin na kakainin niya ito lahat! Malaki ang pinayat niya pagkatapos ng aksidente.""Iwan na namin ang boss namin sa'yo, Miss Tate! Alagaan mo siya para sa amin!""Pahinga ka na pagkatapos mo kumain, Miss Tate. Hindi ka namin guguluhin pa!"...Iniwan ni Avery ang kwarto na may namumulang pisngi at bumalik sa kwarto na may isang tray ng pagkain.