Nang Namulat Ang Kanyang Mata의 모든 챕터: 챕터 251 - 챕터 260

"Inom ka muna ng tubig, Elliot!" sabi ni Zoe habang inaangat ang ulo niyasa mas mataas na pwesto ng unan at dinalhan siya ng isang bote ng tubig,"Malagkit siguro ang pakiramdam mo ngayon. Ito, uminom ka at mas magigingmaayos ang pakiramdam mo."Sa piging na bulwagan. Nakaramdam na si Avery ng labis na katinuan. Peromas masama ito kaysa sa pagiging lasing. Alam niyang hindi na siyamakakakapit kay Elliot. Wala nang magandang dulot na makukuha rito."Ang sungit naman ni Zoe!" tumungo si Zoe kay Avery at inaalu siya, "Huwagkang maapektuhan sa mga sinasabi niya. Kailangan niyang tumingin sasalamin."Dinala ni Avery ang pitaka niya at naghandang umalis habang sinasabi,"Galit lang ako sa sarili ko.""Wala kang ginawang mali," ani Tammy."Nakakatawa lang ako," bulong ni Avery sa sarili niya, "Iniisip ko pa rinna magsasama kami balang araw...Tammy, pakiusap bigyan mo ako ng magandangpangaral kapag nakita ko pa rin siya sa susunod!"Tumango si Tammy, gusto niya rin ang kabutihan

Naramdaman ni Avery ang matalas na sakit sa ilong niya nang tinulak niElliot ang mukha niya sa kanyang dibdib. Tiningnan ni Avery ang kwarto nangnamumula ang ilong at naluluhang mga mata.Nasaan si Zoe? Bakit mag-isa lang si Elliot sa kwarto? Hindi ba dapat ayinaalagaan niya ang lasing na boyfriend niya?Tinulak niya palayo si Elliot gamit ang mga kamay niya, pero mas hinigpitanni Elliot ang yakap niya kaysa kanina."Huwag mo akong iwan, Avery..." binuhat niya si Avery at nagmamakaawa angkanyang boses, "Miss na miss kita...walang araw na hindi kita na-miss..."Bulong ni Elliot habang binubuhat siya sa kama. Nanakit ang puso ni Averynang makita niya itong ganoon. Lasing na talaga siya! Sabi nila na ang mgalasing daw ay may katinuang pag-iisip.Ibig sabihin ba nito ay may lugar pa rin siya sa puso ni Elliot?Diniin niya ang kanyang katawan kay Avery sa kama. Buong pagmamahal niyangtinitigan ang mga mata ni Avery. "Bitiwan mo ako, Elliot Foster!" humingasi Avery at nilagay

Umubo si Mike at sinabi, "Hindi na kailangang magsali ng pulis! Avery,nasaan ka ngayon? Mukhang ang hina at pagod kang pakinggan."Tumayo si Avery at humawak sa haligi na nasa tabi niya bilang suporta atnagsinungaling, "Nasa bahay ako.""Oh, matutulog ka pa ba? Tulog ka na ulit! Ayos lang ako, sinisi lang nilaako...sinisisi ako ni Chad sa lahat, napaka-iresonable niya!" nakaramdam ngginhawa si Chad pagkatapos ng reklamo niya kay Avery.Tumawag ng taxi si Avery at umuwi sa bahay.Naglabas siya ng fever pill at nakatulog sa kanyang kama. Hindi nasinubukang tanungin ni Laura kung ano ang nangyari sa kanya.Sa lumang mansyon, tumagal si Elliot sa pagligo ng higit isang oras.Iniisip niya pa rin ang nangyari kagabi, hindi niya matanggap na si Zoeiyon. Kaya niyang ayusin ang pagitan nila ni Zoe, pero paano niya haharapinsi Avery?Mas sigurado siya kaysa noon na mahal na mahal niya pa rin si Avery.Hindi niya maloloko ang sarili niya na kaya niyang kalimutan ang tungkolkay Aver

Hindi niya mahanap ang simpleng paraan para mabago ang tingin niya kayElliot...."Mr. Foster, balik na po tayo!" sabi ng gwardya. "Basa na ang mga damit mo.Kapag hindi tayo umuwi at mapalitan ang mga damit mo, baka magkasakit ka."Taglagas ngayon, at kahit kasama ang araw sa itaas ng kanilang mga ulo,bumaba ng husto ang temperatura."Hindi ako nilalamig," sabi ni Elliot ng may patag at kalmadong boses.Nang makita kung gaano katigas ang ulog niya, napagtanto ng gwardiya nahindi mababago ang isip ni Elliot at hinayaan na lang siyang hintayin ito.Ilang saglit, isang pulang Porsche Kayenne ang dahan dahang nagmanehopatungo 'ron. Tumigil ito sa tabi ni Elliot. Bumaba ang bintana ngsasakyan, at sinundot ni Mike ang ulot niya."Hoy, bakit ka nandito?" nagulat si Mike na makitang basang-basa mula ulohanggang paa si Elliot. "Umulan ba?"Tumitig ng masama ang gwardiya sa kanya at hindi na nakapaghintay, "Angbrat na si Hayden ang may gawa niyan!""Oh...tulad ng inaasahan kay B

"Doktora Sandford, sinabihan ako ng boss ko na ibigay ito sa'yo." Binigayng bodyguard ang isang tseke kay Zoe.Tinanggap ni Zoe ang tseke at sumulyap sa mga numero na nakasulat dito,bago ngumuso."Sobrang mapagbigay naman niya! Natulog lang kaming magkasama ng isang gabiat bibigyan na niya ako ng limang milyon." Inayos niya ang tseke sa lamesanang may mapait na ngiti. "Maliban sa tseke na 'to, may sinabi pa ba siyangiba?"Umiling ang bodyguard.Sumakit ang puso ni Zoe habang iniisip ito sa kanyang sarili, "Ano batalaga ang tingin ni Elliot sa akin? Isang pokpok? Binayaran lang niya akopagkatapos matulog kasama ko! Ang pinagkaiba ko lang ay mas mataas angbayad sa akin kaysa sa totoong pokpok!"Pinangngalatian ni Zoe ang mga ngipin niya at binato ang librong medikal salupa. "Alam ba niya kung paano respetuhin ang isang tao?""Doktora Sandford, binigyan ka na niya ng sapat na respeto. Kung hindi,hindi ka makakatanggap ng pera dahil dito," walang emosyong sabi ngbodyguard.