Semua Bab Nang Namulat Ang Kanyang Mata: Bab 261 - Bab 270

Samantalang si Elliot naman na nasa kabilang linya ay biglang natahimik. Naiilang na binigay ni Chad kay Avery ang kanyang phone. Niloud speaker ni Avery para marinig ng lahat. “Hello, Mr. Foster.”Nang marinig ni Mike kung gaano ka pormal na bumati si Avery, gusto niyang humalakhak pero pinilit niyang pigilan, samantalang si Chad naman ay hindi makapagsalita. Walang balak na magpatalo si Elliot kaya binati niya rin si Avery ng may mas pormal na tono, “Hello, Miss Tate.”agulat si Avery. Nagpipigil ng tawang kinuha ni Mike ang kanyang baso at uminom ng tubig. Kinuha rin ni Chad ang kanya, pero narealize niya na wala pala itong laman. “Gusto ko lang sanang iexplain sayo ang sitwasyon namin kasi ayaw ko namang isipin mo na ginigipit ka namin.” Pinilit ni Avery na kumalma at makipag usap kay Elliot bilang kliente. “Sigurado ako na alam mong kakaumpisa palang ng company namin diba? Kaya sa totoo lang kulang pa ang equipment at mga tao namin at dahil dun, imposibleng mafulfill n

Sa loob ng dalawampung taon, nandoon lang ang kahon na yun, at ni isang beses ay hindi siya nagkaroon ng problema… Pero ngayon, nasaan ito?!Nang makita niyang wala ang kahon, nagpapanic niyang kinalkal ang buong third row. Naka dikit ang shelf sa pader kaya imposibleng malaglag ito sa likod…Wala pang ilang minuto ay nagkalat na ang lahat ng libro niya sa sahig, pero… wala talaga ang kahon. “Nasaan yun?!” Galit na galit si Elliot. “Sinong pumasok dito sa study room ko at pinakielaman ang gamit ko?!” Hindi siya pwedeng magkamali… nakita niya pa yun noong huling beses niyang chineck ito.Galit na galit niyang tinawagan ang surveillance room, “Akin lahat ng footage ngayong buwan. May pumasok sa study room ko!” Halos maihi sa takot ang bodyguard na nakausap niya, “Opo sir, kukunin ko po at babalikan ko po kayo kaagad.”“Kumuha ka ng kahit gaano karaming tutulong sayo. Kailangan ko yan sa lalong madaling panaho!” Galit na galit si Elliot at parang sasabog ang puso niya sa sobrang

Nang makita ni Laura na pumasok si Avery sa pintuan, nagmamadali siyang tumayo mula sa sofa para salubungin ito.“Avery, nag dinner ka na ba?” “Mommy, may nakita ka bang pulang kahon?” Nagmamadaling hinagis ni Avery ang kanyang bag sa sofa at natataranta siyang dumiretso sa kwarto ng kambal. “Pulang kahon?” Nag’aalalang sinundan ni Laura si Avery, “Parang wala naman akong napansin. Bakit?”“May nawawalang ganun si Elliot. Chineck niya ang surveillance footage at wala siyang nakita. Pero noong pumunta kami sa mansyaon, hinack ni Hayden ang mga surveillance camera nila kaya hindi maiwasan ni Elliot na isiping baka si Hayden ang kumuha.” Paliwanag ni Avery. “Grabe naman siya para pagbintangan si Hayden!” Galit na sagot ni Laura. Bakas sa mga mata ni Avery ang sobrang pag’aalala nang tumingin siya kay Laura, “Mommy, alam kong hindi yun kayang gawin ni Hayden, pero nitong mga nakaraang araw kasi kahit ako ginugulat din ni Hayden sa mga ginagawa niya eh.”Napabuntong hininga nalan

“Mas maganda siguro kung wag ka na munang pumunta. Sa pagkakaalam ko nandoon din si Shea, baka magkagulo lang.” Nag’aalalang sabi ni Tammy. “Ano bang nangyari kay Elliot? Sabi ni Jun, hindi naman daw tungkol sa trabaho. Hindi ba tungkol sa inyo yun?” Umupo si Avery at huminga ng malalim, “Masyado mo naman ata akong na overestimate, Tammy. Ni hindi nga siya umiyak noong nag divorce kami kaya sa tingin ko hindi naman ako ganun ka importante sakanya.” “Eh anong nangyari? Mas lalo naman sigurong hindi yun dahil kay Zoe diba?” Hindi maisip ni Tammy kung ano ang posibleng dahilan. “Balita ko pa napapadalas daw ang pagpunta niya sa mansyon ng mommy niya. Nako… yung matandang yun, sobrang galinv mag imbento ng kwento.”Parang nasasanay na si Avery sa tuwing naririnig niya ang pangalan ni Zoe na nakafugtong sa pangalan ni Elliot. Kung noon, nasasaktan siya, ngayon parang wala nalang… Siguro tanggap niya ng hindi talaga sila para sa isa’t-isa, at kung darating man ang araw na ikakasal ang

‘Sabay talaga sila ng birthday? Grabe namang coincidence yun.’Hinawakan ni avery ang kamay ni Hayden at sabay silang naglakad palabas ng classroom. Pero pagkarating nila sa may pintuan, biglang may isang matangkad na lalaki ang humarang sa daanan nila. Nakasuot si Elliot ng itim na coat. Hindi sigurado ni Avery kung siya lang ba pero parang pumayat ito sa paningin niya. Medyo nag’alangan siya noong una pero bandang huli ay nagdesisyon siyang batiin ito, pero noong magsasalita na siya, biglang tumakbo si Shea papalapit kay Elliot at yumakap. “Kuya, ito ang cake mo!” Nang marinig ni Avery ang sinabi ni Shea, gulat na gulat siya. ‘Kuya? Bakit tinawag ni Shea na kuya si Elliot?’Halatang halata sa mukha ni Avery na naguguluhan siya sa nangyayari. Naramdaman ni Shea na nakatitig sakanya si Avery kaya tinignan niya rin ito pabalik. Nang makita niyang nakakunot ang noo nito, natakot siya. Gusto niya sanang alukin si Avery ng cake pero hindi niya alam kung paano niya sasabihin